Inhoud

• Synoniem

  
  

  Een synoniem is een woord of een zin die precies of bijna hetzelfde betekent als een ander woord of een andere zin in dezelfde taal. Van woorden die synoniemen zijn, wordt gezegd dat ze synoniem zijn, en de staat van het zijn van een synoniem wordt synoniem genoemd. De woorden beginnen, starten, beginnen en initiëren zijn bijvoorbeeld allemaal synoniemen van elkaar. Woorden zijn meestal synoniem in een bepaalde zin: bijvoorbeeld lang en uitgebreid in de lange tijd of langere tijd zijn synoniem, maar lang kan niet worden gebruikt in de uitdrukking uitgebreide familie. Synoniemen met exact dezelfde betekenis delen een seme of denotational sememe, terwijl die met onnauwkeurig vergelijkbare betekenissen een bredere denotational of connotational sememe delen en elkaar dus overlappen binnen een semantisch veld. De eerste worden soms cognitieve synoniemen genoemd en de laatste bijna synoniemen. Sommige lexicografen beweren dat geen synoniemen exact dezelfde betekenis hebben (in alle tegens of sociale taalniveaus) omdat etymologie, orthografie, fonetische kwaliteiten, dubbelzinnige betekenissen, gebruik, enzovoort, ze uniek maken. Verschillende woorden met een vergelijkbare betekenis verschillen meestal om een ​​reden: katachtig is formeler dan kat; lang en uitgebreid zijn slechts synoniemen in één gebruik en niet in andere (een lange arm is bijvoorbeeld niet hetzelfde als een verlengde arm). Synoniemen zijn ook een bron van eufemismen. Metonymie kan soms een vorm van synoniem zijn: het Witte Huis wordt gebruikt als synoniem van de administratie bij het verwijzen naar de Amerikaanse uitvoerende macht onder een specifieke president. Een metoniem is dus een soort synoniem en het woord metonym is een hyponiem van het woord synoniem. De analyse van synonymie, polysemie, hyponymie en hypernymie is inherent aan taxonomie en ontologie in de informatica-betekenissen van die termen. Het heeft toepassingen in de pedagogiek en machine learning, omdat ze vertrouwen op woord-ondubbelzinnigheid.

  
  

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  Ligt direct tegenover iets anders, of van elkaar.

  "Ze zag hem aan de overkant van de weg lopen."

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  Van bladeren en bloemen, recht tegenover elkaar op een stengel geplaatst.

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  In de andere richting.

  "Ze bewogen in tegengestelde richting."

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  Van een van twee complementaire of elkaar uitsluitende dingen.

  "Hij heeft veel succes met het andere geslacht."

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  Heel anders; inconsistent; Integendeel; weerzinwekkend; antagonistische.

• Opposite (zelfstandig naamwoord)

  Iets tegenover of anders dan iets anders.

• Opposite (zelfstandig naamwoord)

  Een tegenstander.

• Opposite (zelfstandig naamwoord)

  Een antoniem.

  "" Omhoog "is het tegenovergestelde van" omlaag "."

  
  

• Opposite (zelfstandig naamwoord)

  Een additief omgekeerd.

• Opposite (bijwoord)

  In een tegenovergestelde positie.

  "Ik zat op mijn stoel en zij stond tegenover."

• Tegenover (voorzetsel)

  Tegenover of tegenover.

  "Hij woont tegenover de kroeg."

• Tegenover (voorzetsel)

  In een aanvullende rol bij.

  "Hij speelde tegenover Marilyn Monroe."

• Tegenover (voorzetsel)

  Op een ander kanaal tegelijkertijd.

  "De spelshow Just Men! Uitgezonden tegenover The Young and the Restless op CBS."

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een woord waarvan de betekenis hetzelfde is als die van een ander woord.

  "Equivalente | poecilonym"

  "Antoniem | tegenovergestelde"

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een woord of zin met een betekenis die hetzelfde is als, of erg lijkt op, een ander woord of zin.

  "" Happy "is een synoniem van" blij "."

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een van de formele namen voor een taxon, inclusief de geldige naam (d.w.z. het senior synoniem).

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Elke naam voor een taxon, meestal een geldig gepubliceerde, formeel geaccepteerde, maar vaak ook een niet-gepubliceerde naam.

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een alternatieve (vaak kortere) naam die is gedefinieerd voor een object in een database.

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  een woord of zin die precies of bijna hetzelfde betekent als een ander woord of zin in dezelfde taal, bijvoorbeeld shut is een synoniem van close

  "‘ Het Oosten "was een synoniem voor het Sovjetrijk"

  "‘ Shut ’is een synoniem van‘ close ’"

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  een persoon of ding dat zo nauw verbonden is met een bepaalde eigenschap of idee dat het noemen van zijn naam dat oproept

  "het Victoriaanse tijdperk is een synoniem voor seksueel puritanisme"

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  een taxonomische naam die dezelfde toepassing heeft als een andere, vooral een die is vervangen en niet meer geldig is.

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  Geplaatst tegen; staande of gelegen tegenover of voor; geconfronteerd; - vaak met; als, een huis tegenover de Exchange; de concertzaal en het staatstheater stonden tegenover elkaar op het plein.

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  Gelegen aan het andere uiteinde van een denkbeeldige lijn die door of nabij het midden van een tussenliggende ruimte of object loopt; - van het ene object ten opzichte van het andere; zoals, het kantoor ligt aan de andere kant van de stad; - beide ook gebruikt om twee objecten ten opzichte van elkaar te beschrijven; zoals, de winkels waren aan tegenovergestelde uiteinden van het winkelcentrum.

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  Toegepast op de andere van twee dingen die totaal verschillend zijn; andere; zoals het andere geslacht; het tegenovergestelde uiterste; antoniemen hebben tegengestelde betekenissen.

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  Heel anders; inconsistent; Integendeel; weerzinwekkend; antagonistische.

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  Stel tegenover elkaar, maar gescheiden door de hele diameter van de stengel, als twee bladeren op dezelfde knoop.

• Opposite (zelfstandig naamwoord)

  Iemand die zich verzet; een tegenstander; een tegenstander.

• Opposite (zelfstandig naamwoord)

  Dat wat tegengesteld of tegengesteld is in karakter of betekenis; zoals, zoetheid en zijn tegendeel; omhoog is het tegenovergestelde van omlaag.

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een van twee of meer woorden (meestal woorden van dezelfde taal) die gelijkwaardig zijn aan elkaar; een van twee of meer woorden die vrijwel dezelfde betekenis hebben en daarom vaak door elkaar kunnen worden gebruikt. Zie onder Synoniem.

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een onjuiste of onjuist toegepaste wetenschappelijke naam, als een nieuwe naam toegepast op een soort of genus die al correct is genoemd, of een specifieke naam die in beslag wordt genomen door die van een andere soort van hetzelfde geslacht; - zo gebruikt in het systeem van nomenclatuur (zie zie) waarin de juiste wetenschappelijke namen van bepaalde natuurlijke groepen (meestal geslachten, soorten en ondersoorten) worden beschouwd als bepaald door prioriteit.

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een van twee of meer woorden die overeenkomen in betekenis maar van verschillende talen; een heteroniem.

• Opposite (zelfstandig naamwoord)

  twee woorden die tegengestelde concepten uitdrukken;

  "voor hem was het tegenovergestelde van homo depressief"

• Opposite (zelfstandig naamwoord)

  een relatie van directe oppositie;

  "we dachten dat Sue ouder was dan Bill, maar het omgekeerde was waar"

• Opposite (zelfstandig naamwoord)

  een deelnemer waaraan u wordt gekoppeld

• Opposite (zelfstandig naamwoord)

  iets omgekeerd in volgorde of karakter of effect;

  "toen de directe nadering mislukte, probeerde hij het omgekeerde"

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  recht tegenover elkaar staan; geconfronteerd;

  "En ik aan de overkant zal klaar zijn om te rijden en het alarm te verspreiden"

  "we woonden aan weerszijden van de straat"

  "op tegenovergestelde polen"

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  van bladeren enz .; groeien in paren aan beide zijden van een stengel;

  "tegenovergestelde bladeren"

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  van elkaar weg bewegen of van elkaar af kijken;

  "in tegengestelde richting kijken"

  "ze gingen in tegengestelde richting"

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  de andere van een complementair paar;

  "het andere geslacht"

  "de twee schaakkoningen staan ​​op vierkanten van tegenovergestelde kleuren"

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  totaal verschillend van aard of kwaliteit of betekenis;

  "het medicijneffect was tegengesteld aan het beoogde"

  "er wordt gezegd dat tegengestelde karakters een vakbond gelukkig maken"

• Opposite (bijvoeglijk naamwoord)

  gekenmerkt door tegengestelde uitersten; volledig tegengesteld;

  "in diametrische tegenspraak met zijn beweringen"

  "diametrische (of tegenovergestelde) gezichtspunten"

  "tegenovergestelde betekenissen"

  "extreme en onverdedigbare poolposities"

• Opposite (bijwoord)

  recht tegenover elkaar;

  "de twee foto's lagen face-to-face op tafel"

  "leefde hun hele leven in huizen aan de overkant van de straat"

  "ze zaten tegenover aan tafel"

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  van twee woorden die in een con kunnen worden uitgewisseld, wordt gezegd dat ze synoniem zijn ten opzichte van die con