Inhoud

• cactussen

  
  

  Een cactus (meervoud: cactussen, cactussen of cactus) is een lid van de plantenfamilie Cactaceae, een familie die ongeveer 127 geslachten omvat met ongeveer 1750 bekende soorten van de orde Caryophyllales. Het woord "cactus" is, via het Latijn, afgeleid van de oude Griekse κάκτος, kaktos, een naam die oorspronkelijk door Theophrastus werd gebruikt voor een stekelige plant waarvan de identiteit niet zeker is. Cactussen komen voor in een breed scala aan vormen en maten. De meeste cactussen leven in habitats die onderhevig zijn aan tenminste enige droogte. Velen leven in extreem droge omgevingen, zelfs te vinden in de Atacama-woestijn, een van de droogste plekken op aarde. Cactussen vertonen veel aanpassingen om water te besparen. Bijna alle cactussen zijn vetplanten, wat betekent dat ze verdikte, vlezige delen hebben die zijn aangepast om water op te slaan. In tegenstelling tot veel andere vetplanten, is de stengel het enige deel van de meeste cactussen waar dit vitale proces plaatsvindt. De meeste soorten cactussen hebben echte bladeren verloren, met alleen stekels, die sterk gemodificeerde bladeren zijn. Naast het beschermen tegen herbivoren, helpen stekels waterverlies te voorkomen door de luchtstroom dicht bij de cactus te verminderen en wat schaduw te bieden. Bij afwezigheid van bladeren voeren vergrote stengels fotosynthese uit. Cactussen komen oorspronkelijk uit Amerika, variërend van Patagonië in het zuiden tot delen van West-Canada in het noorden - behalve Rhipsalis baccifera, dat ook in Afrika en Sri Lanka groeit. Cactusstekels worden geproduceerd uit gespecialiseerde structuren die areolen worden genoemd, een soort sterk gereduceerde tak. Areoles zijn een identificerend kenmerk van cactussen. Naast stekels veroorzaken areolen ook bloemen, die meestal buisvormig en meervoudig zijn. Veel cactussen hebben korte groeiseizoenen en lange slaapplekken en kunnen snel reageren op regenval, geholpen door een uitgebreid maar relatief ondiep wortelstelsel dat snel al het water absorbeert dat het grondoppervlak bereikt. Cactusstengels zijn vaak geribbeld of geribbeld, waardoor ze gemakkelijk kunnen uitzetten en krimpen voor snelle waterabsorptie na regen, gevolgd door lange droogteperioden. Net als andere vetplanten gebruiken de meeste cactussen een speciaal mechanisme genaamd "crassulacean acid metabolism" (CAM) als onderdeel van de fotosynthese. Transpiratie, waarbij koolstofdioxide de plant binnenkomt en water ontsnapt, vindt niet overdag plaats op hetzelfde moment als fotosynthese, maar vindt plaats in de nacht. De plant slaat het koolstofdioxide dat het opneemt op als appelzuur, houdt het vast tot het daglicht terugkeert en gebruikt het vervolgens alleen voor fotosynthese. Omdat transpiratie plaatsvindt tijdens de koelere, meer vochtige nachtelijke uren, wordt het waterverlies aanzienlijk verminderd. Veel kleinere cactussen hebben bolvormige stengels, die het hoogst mogelijke volume voor wateropslag combineren met het laagst mogelijke oppervlak voor waterverlies door transpiratie. De hoogste vrijstaande cactus is Pachycereus pringlei, met een maximale geregistreerde hoogte van 19,2 m (63 ft), en de kleinste is Blossfeldia liliputiana, met een diameter van slechts ongeveer 1 cm bij volwassenheid. Van een volgroeide saguaro (Carnegiea gigantea) wordt gezegd dat hij tijdens een regenbui maar liefst 200 Amerikaanse gallons (760 l; 170 imp gal) water kan opnemen. Een paar soorten verschillen aanzienlijk in uiterlijk van het grootste deel van de familie. Ten minste oppervlakkig lijken planten van het geslacht Pereskia op andere bomen en struiken die eromheen groeien. Ze hebben hardnekkige bladeren en wanneer ze ouder zijn, met schors bedekte stengels. Hun areolen identificeren ze als cactussen, en ondanks hun uiterlijk hebben ze ook veel aanpassingen voor waterbesparing. Pereskia wordt beschouwd als dicht bij de voorouderlijke soort waaruit alle cactussen zijn ontstaan. In tropische gebieden groeien andere cactussen als bosklimmers en epifyten (planten die op bomen groeien). Hun stengels zijn meestal afgeplat, bijna bladachtig van uiterlijk, met minder of zelfs geen stekels, zoals de bekende kerstcactus of Thanksgiving-cactus (in het geslacht Schlumbergera). Cactussen hebben een verscheidenheid aan toepassingen: veel soorten worden gebruikt als sierplanten, anderen worden gekweekt voor voedergewassen of voedergewassen, en anderen voor voedsel (vooral hun fruit). Cochineal is het product van een insect dat op sommige cactussen leeft. Veel succulente planten in zowel de Oude als de Nieuwe Wereld - zoals sommige Euphorbiaceae (euphorbia's) - vertonen een opvallende gelijkenis met cactussen en kunnen bij algemeen gebruik ten onrechte "cactus" worden genoemd.

  
  

• Cactus

  Een cactus (meervoud: cactussen, cactussen of cactus) is een lid van de plantenfamilie Cactaceae, een familie die ongeveer 127 geslachten omvat met ongeveer 1750 bekende soorten van de orde Caryophyllales. Het woord "cactus" is, via het Latijn, afgeleid van de oude Griekse κάκτος, kaktos, een naam die oorspronkelijk door Theophrastus werd gebruikt voor een stekelige plant waarvan de identiteit niet zeker is. Cactussen komen voor in een breed scala aan vormen en maten. De meeste cactussen leven in habitats die onderhevig zijn aan tenminste enige droogte. Velen leven in extreem droge omgevingen, zelfs te vinden in de Atacama-woestijn, een van de droogste plekken op aarde. Cactussen vertonen veel aanpassingen om water te besparen. Bijna alle cactussen zijn vetplanten, wat betekent dat ze verdikte, vlezige delen hebben die zijn aangepast om water op te slaan. In tegenstelling tot veel andere vetplanten, is de stengel het enige deel van de meeste cactussen waar dit vitale proces plaatsvindt. De meeste soorten cactussen hebben echte bladeren verloren, met alleen stekels, die sterk gemodificeerde bladeren zijn. Naast het beschermen tegen herbivoren, helpen stekels waterverlies te voorkomen door de luchtstroom dicht bij de cactus te verminderen en wat schaduw te bieden. Bij afwezigheid van bladeren voeren vergrote stengels fotosynthese uit. Cactussen komen oorspronkelijk uit Amerika, variërend van Patagonië in het zuiden tot delen van West-Canada in het noorden - behalve Rhipsalis baccifera, dat ook in Afrika en Sri Lanka groeit. Cactusstekels worden geproduceerd uit gespecialiseerde structuren die areolen worden genoemd, een soort sterk gereduceerde tak. Areoles zijn een identificerend kenmerk van cactussen. Naast stekels veroorzaken areolen ook bloemen, die meestal buisvormig en meervoudig zijn. Veel cactussen hebben korte groeiseizoenen en lange slaapplekken en kunnen snel reageren op regenval, geholpen door een uitgebreid maar relatief ondiep wortelstelsel dat snel al het water absorbeert dat het grondoppervlak bereikt. Cactusstengels zijn vaak geribbeld of geribbeld, waardoor ze gemakkelijk kunnen uitzetten en krimpen voor snelle waterabsorptie na regen, gevolgd door lange droogteperioden. Net als andere vetplanten gebruiken de meeste cactussen een speciaal mechanisme genaamd "crassulacean acid metabolism" (CAM) als onderdeel van de fotosynthese. Transpiratie, waarbij koolstofdioxide de plant binnenkomt en water ontsnapt, vindt niet overdag plaats op hetzelfde moment als fotosynthese, maar vindt plaats in de nacht. De plant slaat het koolstofdioxide dat het opneemt op als appelzuur, houdt het vast tot het daglicht terugkeert en gebruikt het vervolgens alleen voor fotosynthese. Omdat transpiratie plaatsvindt tijdens de koelere, meer vochtige nachtelijke uren, wordt het waterverlies aanzienlijk verminderd. Veel kleinere cactussen hebben bolvormige stengels, die het hoogst mogelijke volume voor wateropslag combineren met het laagst mogelijke oppervlak voor waterverlies door transpiratie. De hoogste vrijstaande cactus is Pachycereus pringlei, met een maximale geregistreerde hoogte van 19,2 m (63 ft), en de kleinste is Blossfeldia liliputiana, met een diameter van slechts ongeveer 1 cm bij volwassenheid. Van een volgroeide saguaro (Carnegiea gigantea) wordt gezegd dat hij tijdens een regenbui maar liefst 200 Amerikaanse gallons (760 l; 170 imp gal) water kan opnemen. Een paar soorten verschillen aanzienlijk in uiterlijk van het grootste deel van de familie. Ten minste oppervlakkig lijken planten van het geslacht Pereskia op andere bomen en struiken die eromheen groeien. Ze hebben hardnekkige bladeren en wanneer ze ouder zijn, met schors bedekte stengels. Hun areolen identificeren ze als cactussen, en ondanks hun uiterlijk hebben ze ook veel aanpassingen voor waterbesparing. Pereskia wordt beschouwd als dicht bij de voorouderlijke soort waaruit alle cactussen zijn ontstaan. In tropische gebieden groeien andere cactussen als bosklimmers en epifyten (planten die op bomen groeien). Hun stengels zijn meestal afgeplat, bijna bladachtig van uiterlijk, met minder of zelfs geen stekels, zoals de bekende kerstcactus of Thanksgiving-cactus (in het geslacht Schlumbergera). Cactussen hebben een verscheidenheid aan toepassingen: veel soorten worden gebruikt als sierplanten, anderen worden gekweekt voor voedergewassen of voedergewassen, en anderen voor voedsel (vooral hun fruit). Cochineal is het product van een insect dat op sommige cactussen leeft. Veel succulente planten in zowel de Oude als de Nieuwe Wereld - zoals sommige Euphorbiaceae (euphorbia's) - vertonen een opvallende gelijkenis met cactussen en kunnen bij algemeen gebruik ten onrechte "cactus" worden genoemd.

  
  

• Cacti (zelfstandig naamwoord)

  meervoud van cactus

• Cactus (zelfstandig naamwoord)

  Elk lid van de familie Cactaceae, een familie van bloeiende nieuwe succulente planten geschikt voor een warm, semi-woestijnklimaat.

• Cactus (zelfstandig naamwoord)

  Bladeren, inclusief pl = s.

• Cactus (bijvoeglijk naamwoord)

  Niet functioneel, kapot, uitgeput.

• Cactus (zelfstandig naamwoord)

  Elke plant van de orde Cactacæ, zoals de stekelige peer en de nachtbloeiende cereus. Zie Cereus. Ze hebben meestal bladloze stengels en takken, vaak bezet met geclusterde doornen, en zijn meestal inboorlingen van de warmere delen van Amerika.

• Cactus (zelfstandig naamwoord)

  elke stekelige vetplant van de familie Cactaceae, voornamelijk in droge gebieden van de Nieuwe Wereld