Inhoud

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  
  

  Van of met betrekking tot een materieel object, feitelijk bestaan ​​of realiteit.

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  Niet beïnvloed door de emoties of vooroordelen.

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  Gebaseerd op waargenomen feiten.

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  Of, of betrekking hebbend op een zelfstandig naamwoord of voornaamwoord dat wordt gebruikt als het object van een werkwoord.

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  Of, of betrekking hebbend op verbale vervoeging die het object (patiënt) van een actie aangeeft. In taalbeschrijvingen van onder andere Toendra Nenets.

• Doelstelling (zelfstandig naamwoord)

  Een materieel object dat fysiek bestaat.

• Doelstelling (zelfstandig naamwoord)

  Een doel dat wordt nagestreefd.

• Doelstelling (zelfstandig naamwoord)

  Het objectieve geval.

  "objectgeval | objectief geval"

• Doelstelling (zelfstandig naamwoord)

  
  

  een zelfstandig naamwoord of voornaamwoord in het objectieve geval.

• Doelstelling (zelfstandig naamwoord)

  De lens of lenzen van een camera, microscoop of ander optisch apparaat dat zich het dichtst bij het te onderzoeken object bevindt.

• Bias (bijvoeglijk naamwoord)

  vertekening vertonen; bevooroordeelde

  "De krant gaf een bevooroordeeld verslag van het incident."

• Bias (bijvoeglijk naamwoord)

  schuin gebogen

  "De tafel had een vooringenomen rand."

• Bias (bijvoeglijk naamwoord)

  waarop een elektrische voorspanning wordt toegepast

• Bias (bijvoeglijk naamwoord)

  een systematische vervorming van de resultaten vertonen vanwege een factor die niet is toegestaan ​​bij de afleiding.

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  Van of behorend tot een object.

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  Van of behorend tot een object; vervat in, of met de aard of positie van een object; naar buiten; externe; extrinsieke; - een bijnaam die wordt toegepast op alles wat buiten de geest staat, of dat eenvoudigweg een object van gedachte of gevoel is, in tegenstelling tot verwantschap met gedachten van gevoelens en tegenover subjectief.

  
  

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  onpartijdige; onbevooroordeeld; eerlijk; niet beïnvloed door persoonlijke gevoelens of persoonlijke interesses; alleen rekening houdend met de feiten van een situatie die geen verband houdt met de waarnemer; - van oordelen, meningen, evaluaties, conclusies, redeneerprocessen.

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  Met betrekking tot, of het aanduiden van, het geval dat volgt op een overgankelijk werkwoord of een voorzetsel, zijnde dat geval waarin het directe object van het werkwoord wordt geplaatst. Zie Accusative, n.

• Doelstelling (zelfstandig naamwoord)

  Het objectieve geval.

• Doelstelling (zelfstandig naamwoord)

  Een objectglas; ook wel objectief genoemd. Zie onder Object, n.

• Doelstelling (zelfstandig naamwoord)

  Hetzelfde als doelstelling, onder doelstelling, a.

• Doelstelling (zelfstandig naamwoord)

  het doel dat moet worden bereikt (en waarvan wordt aangenomen dat het haalbaar is);

  "het enige doel van haar reis was om haar kinderen te zien"

• Doelstelling (zelfstandig naamwoord)

  de lens of het lenzenstelsel dat zich het dichtst bij het object bevindt dat wordt bekeken

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  niet vervormd door emotie of persoonlijke vooringenomenheid; gebaseerd op waarneembare fenomenen;

  "een objectieve beoordeling"

  "objectief bewijsmateriaal"

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  dienend als of als aanduiding van het object van een werkwoord of van bepaalde voorzetsels en gebruikt voor bepaalde andere doeleinden;

  "Objectief geval"

  "beschuldigende eindes"

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  het benadrukken of uitdrukken van dingen zoals waargenomen zonder vervorming van persoonlijke gevoelens of interpretatie;

  "objectieve kunst"

• Objective (bijvoeglijk naamwoord)

  behorend tot onmiddellijke ervaring met feitelijke dingen of gebeurtenissen;

  "concrete voordelen"

  "een concreet voorbeeld"

  "er is geen objectief bewijs van iets dergelijks"

• Bias (bijvoeglijk naamwoord)

  voorkeur geven aan de ene persoon of partij boven de andere;

  "een bevooroordeeld verslag van de proef"

  "een beslissing die de beklaagde gedeeltelijk was"

• Bias (bijvoeglijk naamwoord)

  buitensporig toegewijd aan één factie