Inhoud
Het belangrijkste verschil tussen Eulogy en Elegy is dat de Eulogy is een toespraak ter ere van een persoon, meestal pas overleden en Elegie is een literair genre.
-
Lofrede
Een eulogie (van εὐλογία, eulogia, Klassiek Grieks, eu voor "goed" of "waar", logia voor "woorden" of "", samen voor "lof") is een toespraak of schrijven ter lof van een persoon of personen ding (en), in het bijzonder iemand die recentelijk is overleden of met pensioen is gegaan of als een uiting van genegenheid. Eulogies kunnen worden gegeven als onderdeel van begrafenisdiensten. Ze vinden plaats in een uitvaartcentrum tijdens of na een wake. Sommige coupures ontmoedigen echter of staan geen eulogies bij diensten toe om respect voor tradities te behouden. Eulogies kunnen ook mensen prijzen die nog in leven zijn. Dit vindt normaal gesproken plaats bij speciale gelegenheden zoals verjaardagen, kantoorfeesten, pensioenfeesten, enz. Eulogies moeten niet worden verward met elegieën, die gedichten zijn geschreven ter ere van de doden; noch met doodsbrieven, die gepubliceerde biografieën zijn die het leven vertellen van degenen die onlangs zijn gestorven; noch met gevolgen, die in het algemeen verwijzen naar de rituelen rond begrafenissen. Katholieke priesters mogen volgens de rubrieken van de Mis geen eulogie voor de overledene presenteren in plaats van een homilie tijdens een begrafenismis. Het moderne gebruik van het woord eulogie werd voor het eerst gedocumenteerd in de 15e eeuw en kwam van de middeleeuwse Latijnse term eulogium ( Merriam-Webster 2012). Eulogium is in die tijd sindsdien veranderd in de kortere lofrede van vandaag. Eulogies worden meestal afgeleverd door een familielid of een goede vriend van de familie in het geval van een dode persoon. Voor een levende lofrede die in dergelijke gevallen wordt gegeven als een pensioen, kan een oudere collega het misschien bezorgen. Soms worden lofzangen gegeven aan mensen die ernstig ziek of bejaard zijn om woorden van liefde en dankbaarheid uit te drukken voordat ze sterven. Eulogies zijn echter niet beperkt tot alleen mensen; plaatsen of dingen kunnen ook lofzangen worden gegeven (die iedereen kan bezorgen), maar deze komen minder vaak voor dan die aan mensen, levend of overleden.
-
Elegie
In de Engelse literatuur is een elegie een gedicht van serieuze reflectie, typisch een klaagzang voor de doden. Het Oxford Handbook of the Elegy merkt op: Voor al zijn doordringendheid blijft de 'elegie' echter opmerkelijk slecht gedefinieerd: soms gebruikt als een verzamelnaam voor s van een sombere of pessimistische toon, soms als een marker voor ual monumentale en soms strikt als een teken van een weeklacht voor de doden.
Eulogy (zelfstandig naamwoord)
Een oratie om een overleden persoon te eren, meestal op een begrafenis.
Eulogy (zelfstandig naamwoord)
Sprekend hoog over iemand of iets; het prijzen of prijzen van iemand of iets.
Elegy (zelfstandig naamwoord)
Een treurig of klaaglijk gedicht; een rouwlied; een gedicht van klaagzang. vanaf begin 16e eeuw
Elegy (zelfstandig naamwoord)
Een compositie van treurig karakter.
Eulogy (zelfstandig naamwoord)
Een toespraak of schrijven ter lof van het karakter of de diensten van een persoon; als een passende lofrede waard.
Elegy (zelfstandig naamwoord)
Een treurig of klaaglijk gedicht; een begrafenislied; een gedicht van klaagzang.
Eulogy (zelfstandig naamwoord)
een formele uitdrukking van lof
Elegy (zelfstandig naamwoord)
een treurig gedicht; een klaagzang voor de doden
