Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen Pharynx en Larynx is dat de Keelholte is een deel van de keel dat zich achter de mond en de neusholte bevindt en Strottenhoofd is een stembox, een orgaan in de nek van amfibieën, reptielen en zoogdieren.

• Keelholte

  De keelholte (meervoud: keelholten) is het deel van de keel dat zich achter de mond en de neusholte bevindt en boven de slokdarm en het strottenhoofd, of de buizen die naar de maag en de longen gaan. De keelholte is een gebied dat voorkomt bij gewervelde dieren en ongewervelde dieren, hoewel de structuur niet universeel hetzelfde is voor al die soorten. Bij mensen maakt de keelholte deel uit van het spijsverteringsstelsel en ook van de geleidende zone van de luchtwegen. (De geleidende zone omvat ook de neusgaten van de neus, het strottenhoofd, de luchtpijp, de bronchiën en de bronchiolen, en hun functie is het filteren, verwarmen en bevochtigen van lucht en deze in de longen te voeren.) De keelholte vormt het deel van de keel direct achter de neusholte, achter de mond en boven de slokdarm en het strottenhoofd. De menselijke keelholte is conventioneel verdeeld in drie secties: de nasopharynx, de oropharynx en de laryngopharynx. Het is ook belangrijk bij vocalisatie. Bij mensen zijn er twee sets keelspieren die de keelholte vormen en de vorm van het lumen bepalen. Deze zijn gerangschikt als een binnenlaag van longitudinale spieren en een buitenste cirkelvormige laag.

  
  

• strottehoofd

  Het strottenhoofd (), meestal de stembox genoemd, is een orgaan in de nek van tetrapoden die betrokken zijn bij ademhalen, geluid produceren en de luchtpijp beschermen tegen voedselaspiratie. Het strottenhoofd herbergt de stemplooien en manipuleert toonhoogte en volume, wat essentieel is voor fonatie. Het bevindt zich net onder waar het kanaal van de keelholte zich splitst in de luchtpijp en de slokdarm. Het woord strottenhoofd (meervoud strottenhoofd) komt van een soortgelijk Oudgrieks woord (λάρυγξ lárynx).

• Pharynx (zelfstandig naamwoord)

  Het deel van het spijsverteringskanaal en de luchtwegen dat zich uitstrekt van de achterkant van de mond en de neusholte tot het strottenhoofd en de slokdarm.

• Strottenhoofd (zelfstandig naamwoord)

  Een orgaan van de nek van zoogdieren dat betrokken is bij adembeheersing, bescherming van de luchtpijp en geluidsproductie, de stembanden huisvest, en dat zich bevindt op het punt waar het bovenste kanaal zich splitst in de luchtpijp en de slokdarm / slokdarm.

  
  

• Pharynx (zelfstandig naamwoord)

  Het deel van het spijsverteringskanaal tussen de mondholte en de slokdarm. Het heeft een of twee externe openingen door de neus in de hogere gewervelde dieren, en laterale vertakkingen in vissen en sommige amfibieën.

• Strottenhoofd (zelfstandig naamwoord)

  Het geëxpandeerde bovenste uiteinde van de luchtpijp of luchtpijp, verbonden met het hyoid bot of kraakbeen. Het bevat de stembanden, die de stem produceren door hun trillingen, wanneer ze worden uitgerekt en er een luchtstroom tussen hen passeert. Het strottenhoofd is verbonden met de keelholte door een opening, de glottis, die bij zoogdieren wordt beschermd door een lidachtige epiglottis.

• Pharynx (zelfstandig naamwoord)

  de doorgang naar de maag en longen; in het voorste deel van de nek onder de kin en boven het sleutelbeen

• Strottenhoofd (zelfstandig naamwoord)

  een kraakbeenachtige structuur aan de bovenkant van de luchtpijp; bevat elastische stembanden die de bron zijn van de vocale toon in spraak