Inhoud

• Egoïsme

  
  

  Egoïsme is een ethische theorie die eigenbelang behandelt als de basis van moraliteit.

• Altruïsme

  Altruïsme of onbaatzuchtigheid is het principe of de praktijk van zorg voor het welzijn van anderen. Het is een traditionele deugd in veel culturen en een kernaspect van verschillende religieuze tradities en seculiere wereldbeelden, hoewel het concept van 'anderen' naar wie bezorgdheid moet worden gericht, kan variëren tussen culturen en religies. Altruïsme of onbaatzuchtigheid is het tegenovergestelde van egoïsme. Het woord werd bedacht door de Franse filosoof Auguste Comte in het Frans, als altruisme, voor een antoniem van egoïsme. Hij ontleende het aan de Italiaanse altrui, die op zijn beurt was afgeleid van het Latijnse alteri, wat 'andere mensen' of 'iemand anders' betekent. Altruïsme in biologische waarnemingen in veldpopulaties van de dagorganismen kan worden gedefinieerd als een persoon die een actie uitvoert die ten koste gaat van zichzelf (bijvoorbeeld plezier en kwaliteit van leven, tijd, overlevingskans of reproductie), maar voordelen, hetzij direct of indirect, een andere derde persoon, zonder de verwachting van wederkerigheid of compensatie voor die actie. Steinberg suggereert een definitie voor altruïsme in de klinische setting, dat wil zeggen "opzettelijke en vrijwillige acties die gericht zijn op het verbeteren van het welzijn van een andere persoon bij afwezigheid van externe tegenprestaties". Altruïsme kan worden onderscheiden van gevoelens van loyaliteit, omdat altruïsme geen relatie met relaties is, hoewel dit laatste is gebaseerd op sociale relaties. Er bestaat veel discussie over de vraag of 'waar' altruïsme mogelijk is in de menselijke psychologie. De theorie van psychologisch egoïsme suggereert dat geen enkele handeling van delen, helpen of opofferen kan worden beschreven als echt altruïstisch, omdat de acteur een intrinsieke beloning kan ontvangen in de vorm van persoonlijke voldoening. De geldigheid van dit argument hangt af van het feit of intrinsieke beloningen kwalificeren als "voordelen". De acteur verwacht misschien ook geen beloning. De term altruïsme kan ook verwijzen naar een ethische leerstelling die beweert dat individuen moreel verplicht zijn anderen te helpen. In deze zin gebruikt, staat het meestal in contrast met egoïsme, dat wordt gedefinieerd als handelen ten behoeve van zichzelf.

  
  

• Egoism (zelfstandig naamwoord)

  De neiging om egoïstisch te denken met exclusief eigenbelang in het achterhoofd.

• Egoism (zelfstandig naamwoord)

  De overtuiging dat moreel gedrag alleen gericht moet zijn op iemands eigenbelang.

• Egoism (zelfstandig naamwoord)

  Egoïsme.

• Altruism (zelfstandig naamwoord)

  Betrokkenheid voor anderen, zowel natuurlijk als moreel, zonder acht te slaan op zichzelf; toewijding aan de belangen van anderen; broederlijke vriendelijkheid; onbaatzuchtigheid; in tegenstelling tot egoïsme of egoïsme.

• Altruism (zelfstandig naamwoord)

  Actie of gedrag dat ten koste van de uitvoerder een ander of anderen ten goede komt.

• Egoism (zelfstandig naamwoord)

  De leer van bepaalde extreme aanhangers of discipelen van Descartes en Johann Gottlieb Fichte, die alle elementen van kennis vindt in het ego en de relaties die het impliceert of voorziet.

  
  

• Egoism (zelfstandig naamwoord)

  Overmatige liefde en gedachte aan zichzelf; de gewoonte om zichzelf te beschouwen als het centrum van elk belang; egoïsme; - in tegenstelling tot altruïsme.

• Altruism (zelfstandig naamwoord)

  Voor anderen, zowel natuurlijk als moreel; toewijding aan de belangen van anderen; broederlijke vriendelijkheid; - in tegenstelling tot egoïsme of egoïsme.

• Egoism (zelfstandig naamwoord)

  proberen persoonlijke erkenning voor jezelf te krijgen (vooral op onaanvaardbare wijze)

• Altruism (zelfstandig naamwoord)

  de kwaliteit van onzelfzuchtige zorg voor het welzijn van anderen