Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen fysiologie en psychologie is dat de Fysiologie is een wetenschap van de functie van levende systemen en Psychologie is een studie van mentale functies en gedragingen.

• Fysiologie

  Fysiologie (; uit het oude Griekse φύσις (physis), wat natuur, oorsprong betekent, en -λογία (-logia), wat studie van betekent) is de wetenschappelijke studie van normale mechanismen en hun interacties, die binnen een levend systeem werkt.Een subdiscipline van de biologie, de focus ligt op hoe organismen, orgaansystemen, organen, cellen en biomoleculen de chemische of fysische functies uitvoeren die in een levend systeem bestaan. Gezien de grootte van het veld, is het onderverdeeld in, onder andere, dierenfysiologie (inclusief die van mensen), plantenfysiologie, cellulaire fysiologie, microbiële fysiologie (microbieel metabolisme), bacteriële fysiologie en virale fysiologie. Centraal in een begrip van fysiologisch functioneren is de geïntegreerde aard ervan met andere disciplines zoals chemie en fysica, gecoördineerde homeostatische controlemechanismen en continue communicatie tussen cellen. De Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde wordt uitgereikt aan diegenen die belangrijke resultaten behalen in deze discipline door de Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen. In de geneeskunde is een fysiologische toestand er een die voorkomt uit de normale lichaamsfunctie, in plaats van pathologisch, die is gericht op de afwijkingen die optreden bij dierziekten, inclusief mensen.

  
  

• Psychologie

  Psychologie is de wetenschap van gedrag en geest, inclusief bewuste en onbewuste fenomenen, evenals gedachten. Het is een academische discipline met een enorme reikwijdte en uiteenlopende interesses die, wanneer ze samen worden genomen, inzicht zoeken in de opkomende eigenschappen van hersenen en alle verschillende epifenomen die ze vertonen. Als sociale wetenschap wil het individuen en groepen begrijpen door algemene principes vast te stellen en specifieke gevallen te onderzoeken. Op dit gebied wordt een beroepsbeoefenaar of onderzoeker een psycholoog genoemd en kan deze worden geclassificeerd als een sociale, gedrags- of cognitieve wetenschapper. Psychologen proberen de rol van mentale functies in individueel en sociaal gedrag te begrijpen, terwijl ze ook de fysiologische en biologische processen verkennen die ten grondslag liggen aan cognitieve functies en gedragingen. Psychologen onderzoeken gedrag en mentale processen, waaronder perceptie, cognitie, aandacht, emotie (affect), intelligentie, fenomenologie, motivatie (conatie), hersenfunctie en persoonlijkheid. Dit strekt zich uit tot interactie tussen mensen, zoals interpersoonlijke relaties, inclusief psychologische veerkracht, gezinsweerbaarheid en andere gebieden. Psychologen van verschillende oriëntaties houden ook rekening met het onbewuste. Psychologen gebruiken empirische methoden om causale en correlationele relaties tussen psychosociale variabelen af ​​te leiden. Bovendien, of in tegenstelling tot het gebruik van empirische en deductieve methoden, vertrouwen sommige - vooral klinische en counselingende psychologen - soms op symbolische interpretatie en andere inductieve technieken. Psychologie is beschreven als een "hub science", met psychologische bevindingen die verband houden met onderzoek en perspectieven uit de sociale wetenschappen, natuurwetenschappen, geneeskunde, geesteswetenschappen en filosofie. Hoewel psychologische kennis vaak wordt toegepast bij de beoordeling en behandeling van psychische problemen, is deze ook gericht op het begrijpen en oplossen van problemen op verschillende gebieden van menselijke activiteit. Volgens veel accounts wil de psychologie uiteindelijk de samenleving ten goede komen. De meeste psychologen zijn betrokken bij een of andere therapeutische rol en oefenen in klinische, counseling- of schoolomgevingen. Velen doen wetenschappelijk onderzoek naar een breed scala van onderwerpen die verband houden met mentale processen en gedrag, en werken meestal op universitaire psychologische afdelingen of geven les in andere academische instellingen (bijvoorbeeld medische scholen, ziekenhuizen). Sommige zijn werkzaam in industriële en organisatorische omgevingen, of op andere gebieden zoals menselijke ontwikkeling en veroudering, sport, gezondheid en de media, evenals in forensisch onderzoek en andere aspecten van de wet.

  
  

• Fysiologie (zelfstandig naamwoord)

  Een tak van de biologie die zich bezighoudt met de functies en activiteiten van het leven of van levende materie (zoals organen, weefsels of cellen) en van de betrokken fysische en chemische fenomenen.

• Fysiologie (zelfstandig naamwoord)

  De studie en beschrijving van natuurlijke objecten; natuurwetenschap.

• Psychologie (zelfstandig naamwoord)

  De studie van de menselijke geest.

• Psychologie (zelfstandig naamwoord)

  De studie van menselijk gedrag.

• Psychologie (zelfstandig naamwoord)

  De studie van diergedrag.

• Psychologie (zelfstandig naamwoord)

  De mentale, emotionele en gedragskenmerken die betrekking hebben op een bepaalde persoon, groep of activiteit.

• Fysiologie (zelfstandig naamwoord)

  De wetenschap die zich bezighoudt met de verschijnselen van levende organismen; de studie van de processen die samenhangen met en kenmerkend zijn voor het leven.

• Fysiologie (zelfstandig naamwoord)

  Een verhandeling over fysiologie.

• Psychologie (zelfstandig naamwoord)

  De wetenschap van de menselijke ziel; in het bijzonder de systematische of wetenschappelijke kennis van de krachten en functies van de menselijke ziel, voor zover ze bekend zijn door bewustzijn; een verhandeling over de menselijke ziel.

• Fysiologie (zelfstandig naamwoord)

  de tak van de biologische wetenschappen die zich bezighoudt met het functioneren van organismen

• Fysiologie (zelfstandig naamwoord)

  processen en functies van een organisme

• Psychologie (zelfstandig naamwoord)

  de wetenschap van het mentale leven