Inhoud
-
Doof
Gehoorverlies, ook wel gehoorverlies genoemd, is een gedeeltelijk of volledig onvermogen om te horen. Een dove persoon heeft weinig tot geen gehoor. Gehoorverlies kan in één of beide oren optreden. Bij kinderen kunnen gehoorproblemen het vermogen om gesproken taal te leren beïnvloeden en bij volwassenen kan het werkgerelateerde problemen veroorzaken. Bij sommige mensen, vooral ouderen, kan gehoorverlies leiden tot eenzaamheid. Gehoorverlies kan tijdelijk of permanent zijn. Gehoorverlies kan worden veroorzaakt door een aantal factoren, waaronder: genetica, veroudering, blootstelling aan lawaai, sommige infecties, complicaties bij de geboorte, oorletsel en bepaalde medicijnen of toxines. Een veel voorkomende aandoening die leidt tot gehoorverlies is chronische oorontsteking. Bepaalde infecties tijdens de zwangerschap, zoals syfilis en rodehond, kunnen ook gehoorverlies bij het kind veroorzaken. Gehoorverlies wordt gediagnosticeerd wanneer uit gehooronderzoek blijkt dat een persoon 25 decibel niet kan horen in ten minste één oor. Testen op slechthorendheid wordt aanbevolen voor alle pasgeborenen. Gehoorverlies kan worden gecategoriseerd als mild, matig, matig-ernstig, ernstig of ernstig. Er zijn drie hoofdtypen gehoorverlies, geleidend gehoorverlies, sensorineuraal gehoorverlies en gemengd gehoorverlies. De helft van het gehoorverlies is te voorkomen. Dit omvat door immunisatie, goede zorg rond zwangerschap, het vermijden van hard geluid en het vermijden van bepaalde medicijnen. De Wereldgezondheidsorganisatie beveelt aan dat jongeren het gebruik van persoonlijke audiospelers tot een uur per dag beperken om de blootstelling aan lawaai te beperken. Vroege identificatie en ondersteuning zijn vooral belangrijk bij kinderen. Voor veel hoortoestellen zijn gebarentaal, cochleaire implantaten en ondertitels nuttig. Liplezen is een andere nuttige vaardigheid die sommigen ontwikkelen. Toegang tot gehoorapparaten is echter op veel plaatsen in de wereld beperkt. Vanaf 2013 treft het gehoorverlies tot op zekere hoogte ongeveer 1,1 miljard mensen. Het veroorzaakt invaliditeit bij 5% (360 tot 538 miljoen) en matige tot ernstige invaliditeit bij 124 miljoen mensen. Van degenen met een matige tot ernstige handicap leven 108 miljoen in landen met een laag en gemiddeld inkomen. Van degenen met gehoorverlies begon het in 65 miljoen tijdens de kindertijd. Degenen die gebarentaal gebruiken en lid zijn van de dove cultuur, zien zichzelf eerder als een verschil dan als een ziekte. De meeste leden van de Dove-cultuur verzetten zich tegen pogingen om doofheid te genezen en sommigen in deze gemeenschap zien cochleaire implantaten met bezorgdheid omdat ze het potentieel hebben om hun cultuur te elimineren. De term slechthorendheid wordt vaak als negatief beschouwd omdat deze de nadruk legt op wat mensen niet kunnen.
Deaf (bijvoeglijk naamwoord)
Niet in staat om te horen, of slechts gedeeltelijk in staat om te horen.
Deaf (bijvoeglijk naamwoord)
Niet bereid om te luisteren of overtuigd te worden; vastbesloten onoplettend; ongeacht.
"Die mensen zijn doof voor reden."
Deaf (bijvoeglijk naamwoord)
Duister gehoord; verstikt; verdoofd.
Deaf (bijvoeglijk naamwoord)
rotte; smaakloos; dood.
"een dove noot; dove maïs"
Deaf (zelfstandig naamwoord)
Doven die als groep worden genomen.
Deaf (zelfstandig naamwoord)
Een dove persoon.
Dove (werkwoord)
Om te doven.
Mute (bijvoeglijk naamwoord)
De spraak niet hebben; stom. vanaf 15e eeuw
Mute (bijvoeglijk naamwoord)
Stil; geen geluid maken. vanaf 15e eeuw
Mute (bijvoeglijk naamwoord)
Niet uitgesproken; onuitgesproken; stil; ook geproduceerd door volledige sluiting van de mondorganen die de ademhaling onderbreken; gezegd van bepaalde letters.
Mute (bijvoeglijk naamwoord)
Geen geluid laten rinkelen wanneer er op wordt geslagen; gezegd van een metaal.
Mute (zelfstandig naamwoord)
Een tegengehouden medeklinker; een halte. vanaf 16e eeuw
"Afsluitende | plosive | stop"
Mute (zelfstandig naamwoord)
Een acteur die niet spreekt; een mimespeler. 16e-19e eeuw
Mute (zelfstandig naamwoord)
Een persoon die niet over spraak beschikt. vanaf 17e eeuw
Mute (zelfstandig naamwoord)
Een ingehuurde rouwster op een begrafenis; een begrafenisondersteuner. uit de 18e eeuw
Mute (zelfstandig naamwoord)
Een object voor het dempen van het geluid van een instrument, vooral een koperen instrument, of demper voor pianoforte; een sordine. uit de 18e eeuw
Mute (zelfstandig naamwoord)
De ontlasting van een havik of valk.
Mute (werkwoord)
Zwijgen, stil maken.
Mute (werkwoord)
Om het geluid van uit te schakelen.
"Demp alstublieft de muziek terwijl ik telefoneer."
Mute (werkwoord)
Van een vogel: poepen. vanaf 15e eeuw
Mute (werkwoord)
Afwerpen; ruien.
Deaf (bijvoeglijk naamwoord)
Willen het gehoor, geheel of gedeeltelijk; niet in staat om geluiden waar te nemen; hardhorend; als een dove man.
Deaf (bijvoeglijk naamwoord)
Niet willen horen of luisteren; vastbesloten onoplettend; ongeacht; niet te overtuigen van feiten, argumenten of aansporing; - met; als doof voor reden.
Deaf (bijvoeglijk naamwoord)
Beroofd van de kracht van horen; verdoofd.
Deaf (bijvoeglijk naamwoord)
Duister gehoord; verstikt; verdoofd.
Deaf (bijvoeglijk naamwoord)
rotte; smaakloos; dood; als een dove noot; dove maïs.
Doof
Om te doven.
Dempen
Afwerpen; vervellen.
Dempen
Om de inhoud van de darmen uit te werpen; - gezegd van vogels.
Mute (zelfstandig naamwoord)
De mest van vogels.
Mute (zelfstandig naamwoord)
Iemand die niet spreekt, hetzij vanwege lichamelijk onvermogen, onwil of een andere oorzaak.
Mute (zelfstandig naamwoord)
Een letter die geen geluid vertegenwoordigt; een stille brief; ook een nauwe articulatie; een spraakelement gevormd door een positie van de mondorganen die de ademhaling stopt; as, p, b, d, k, t.
Mute (zelfstandig naamwoord)
Een klein gebruiksvoorwerp gemaakt van messing, ivoor of ander materiaal, zo gevormd dat het in een rechtopstaande positie op de brug van een viool of soortgelijk instrument kan worden bevestigd om de toon te verzachten of te verzachten.
Mute (bijvoeglijk naamwoord)
Niet spreken; geen geluid uitend; stil.
Mute (bijvoeglijk naamwoord)
Niet in staat om te spreken; stom.
Mute (bijvoeglijk naamwoord)
Niet uitgesproken; onuitgesproken; stil; ook geproduceerd door volledige sluiting van de mondorganen die de ademhaling onderbreken; - gezegd van bepaalde brieven. Zie 5th Mute, 2.
Mute (bijvoeglijk naamwoord)
Geen geluid laten rinkelen wanneer er op wordt geslagen; - Gezegd van een metaal.
Deaf (zelfstandig naamwoord)
mensen met ernstige gehoorproblemen;
"veel doven gebruiken gebarentaal"
Dove (werkwoord)
doof maken of maken;
"een oorverdovend geluid"
Deaf (bijvoeglijk naamwoord)
het gevoel van geheel of gedeeltelijk ontbreken of ontnemen
Deaf (bijvoeglijk naamwoord)
(meestal gevolgd door `aan) niet willen of weigeren acht te slaan;
"doof voor haar waarschuwingen"
Mute (zelfstandig naamwoord)
een dove persoon die niet kan praten
Mute (zelfstandig naamwoord)
een apparaat dat wordt gebruikt om de toon van een muziekinstrument te verzachten
Mute (werkwoord)
dempen (een geluid of geluid), vooral door inpakken
Mute (bijvoeglijk naamwoord)
uitgedrukt zonder spraak; vooral omdat woorden ongepast of ontoereikend zouden zijn;
"een stomme oproep"
"een stille vloek"
"beste verdriet is tongloos"
"de woorden stopten ongezond"
"onuitgesproken verdriet"
"verstikking en woordeloze schaamte"
Mute (bijvoeglijk naamwoord)
gebrek aan spraakkracht
Mute (bijvoeglijk naamwoord)
niet in staat om te spreken vanwege erfelijke doofheid
