Inhoud
- Grootste verschil
- Losartan versus Lisinopril
- Vergelijkingstabel
- Wat is Losartan?
- Voorbeeld
- Wat is Lisinopril?
- Voorbeeld
- Belangrijkste verschillen
- Gevolgtrekking
Grootste verschil
Het belangrijkste verschil tussen Losartan en Lisinopril is dat Losartan angiotensine II-receptorantagonist is en Lisinopril een angiotensine-converting enzyme (ACE) -remmer is.
Losartan versus Lisinopril
Losartan is de angiotensine II-receptorantagonist; aan de andere kant is Lisinopril de angiotensine-converting enzyme (ACE) -remmer. De startdosis Losartan is 50-100 mg per dag, terwijl de startdosis Lisinopril 2,5-5 mg per dag is. Losartan voorkomt beroerte bij patiënten met linkerventrikelfalen en patiënten met hypertensie, aan de andere kant voorkomt Lisinopril de beroerte niet bij dergelijke patiënten. De biologische beschikbaarheid van losartan is 32%, terwijl de biologische beschikbaarheid van Lisinopril 25% is. Losartan wordt gebruikt bij diabetische nefropathie, maar Lisinopril vindt het niet bij diabetische nefropathie. Losartan wordt niet gebruikt bij hartfalen en na een acute hartaanval, terwijl Lisinopril wordt gebruikt bij hartfalen en na een acute hartaanval.
Vergelijkingstabel
| losartan | Lisinopril |
| Losartan is angiotensine II-receptorantagonist, die wordt gebruikt voor hypertensie en enkele andere cardiovasculaire problemen. | Lisinopril is een angiotensine-converting enzyme (ACE) -remmer die wordt gebruikt voor de behandeling van bloeddruk en hartfalen. |
| Geneesmiddelcategorie | |
| Angiotensine II-receptorblokker | Angiotensin-converting enzyme-remmer |
| biobeschikbaarheid | |
| De biologische beschikbaarheid van Losartan is 32%. | De biologische beschikbaarheid van Lisinopril is 25%. |
| Initiële dosis | |
| De initiële dosis is 5 mg per dag en kan worden verhoogd tot 100 mg per dag die in één keer of in gesplitste doses kan worden ingenomen. | De initiële dosis is 2,5 mg tot 5 mg per dag. |
| Therapeutisch gebruik | |
| Hypertensie, Voorkomt beroerte bij patiënten met hypertensie, Voorkomt beroerte bij patiënten met linkerventrikelhypertrofie, Diabetische nefropathie | Hypertensie, Na een acute hartaanval, Hartfalen |
Wat is Losartan?
Losartan is de angiotensine II-receptorantagonist en wordt gebruikt om hypertensie te behandelen. Losartan vindt zijn toepassing bij de behandeling van hartfalen, linker ventrikelvergroting en diabetische nierziekte. Losartan wordt oraal ingenomen en kan alleen of in combinatie met andere bloeddrukverlagende geneesmiddelen worden ingenomen. Losartan toont zijn volledige therapeutische werking in zes weken. Losartan-toediening leidt tot een afname van de totale perifere weerstand en cardio-veneuze terugkeer. Losartan antagoneert alle fysiologische effecten van angiotensine II. Als gevolg van de farmacologische effecten van Losartan neemt de plasmeactiviteit van renine toe. De reden hiervoor is het verwijderen van angiotensine II-feedback. Uricosurisch effect van Losartan maakt het significant onder alle leden van deze groep. Losartan remt de opname van urinezuur in cellen. Als gevolg hiervan is er meer urinezuur beschikbaar in de bloedbaan die kan worden gefilterd en uitgescheiden door nieren. Losartan mag niet worden ingenomen met een kaliumsupplement of kaliumzouten die hyperkaliëmie veroorzaken. Losartan wordt goed geabsorbeerd wanneer het oraal wordt ingenomen en ondergaat zijn metabolisme. 5-carbonzuurmetaboliet en deze metaboliet is een langwerkende antagonist op de AT-receptor en draagt bij aan de therapeutische effecten van Losartan. De biologische beschikbaarheid van Losartan is ongeveer 32%. Cytochroom P450 isoenzym speelt een actieve rol in het metabolisme van Losartan. De piekplasmaconcentratie van Losartan bereikt binnen 1 uur na een orale dosis. Losartan wordt uitgescheiden in de urine, feces, gal in de vorm van onveranderd geneesmiddel en metaboliet. Na orale dosis wordt losartan 4% onveranderd uitgescheiden in de urine en 6% wordt uitgescheiden als een actieve metaboliet in de urine. Losartan is giftig voor de foetus en mag niet tijdens de zwangerschap worden gebruikt, vooral niet na het trimester. Men dient Losartan niet te gebruiken als men allergisch is voor Losartan.
Voorbeeld
Losartan met een belangrijk merk is Cozaar
Wat is Lisinopril?
Lisinopril is een angiotensine-converting enzyme (ACE) -remmer. Lisinopril wordt gebruikt voor de behandeling van hartfalen, bloeddruk en hartaanval. Lisinopril is de lijnbehandeling voor hypertensie. Lisinopril bij diabetespatiënten voorkomt nierziekte. Lisinopril wordt oraal ingenomen en vertoont zijn volledige farmacologische effecten binnen vier weken. Lisinopril is een analoog van enalapril. Lisinopril toont zijn farmacologische werking door het angiotensine-omzettende enzym in het renine-angiotensine-aldosteronsysteem te blokkeren. Dit leidt tot uitscheiding van natrium samen met water in de urine en behoudt de kaliumionen. De absorptie van Lisinopril wordt door geen enkel type voedsel beïnvloed. De biologische beschikbaarheid van Lisinopril is slecht en de piekplasmaconcentratie van Lisinopril wordt binnen 7 uur bereikt. De duur van de therapeutische werking is 24-30 uur. De binding van Lisinopril aan plasma-eiwitten is niet gevonden. Lisinopril is oplosbaar in water en metaboliseert niet door de lever. Lisinopril wordt onveranderd in de urine uitgescheiden. De halfwaardetijd van Lisinopril is 12 uur en de halfwaardetijd neemt toe bij patiënten die lijden aan nierziekten. Hoofdpijn, vermoeidheid, duizeligheid, hoest, misselijkheid en huiduitslag zijn nadelige effecten van Lisinopril. Lisinopril kan enkele ernstige bijwerkingen veroorzaken, waaronder leverproblemen, lage bloeddruk, angio-oedeem en hoog kaliumgehalte in het bloed. Gebruik van Lisinopril tijdens de zwangerschap wordt niet aanbevolen, omdat het de baby schaadt en is geclassificeerd als het medicijn voor zwangerschapscategorie D. Patiënten met een voorgeschiedenis van angio-oedeem of die allergisch zijn voor een lid van de Ace-remmers, dienen dit medicijn niet te gebruiken. Als de patiënt sacubitril gebruikt, mag hij Lisinopril niet gebruiken vóór en na 36 uur sacubitril.
Voorbeeld
Lisinopril met een belangrijk merk is Zestril.
Belangrijkste verschillen
- Losartan is de angiotensine II-receptorremmer, terwijl Lisinopril een angiotensine-converting enzyme (ACE) -remmer is.
- Losartan wordt in het begin gegeven in een dosis van 50-100 mg per dag, terwijl Lisinopril in eerste instantie wordt gegeven in een dosis van 2,5 - 5 mg per dag.
- Losartan toont zijn therapeutische werking bij het voorkomen van een beroerte bij patiënten met linkerventrikelfalen en hypertensie, aan de andere kant mist Lisinopril deze eigenschap.
- Losartan vertoont een biologische beschikbaarheid van 32%, terwijl Lisinopril een biologische beschikbaarheid van 25% vertoont.
- Losartan wordt niet gebruikt bij een hartinfarct en na een acute aanval van een hartaanval, aan de andere kant wordt Lisinopril gebruikt bij zowel een hartinfarct als na een acute aanval van een hartaanval.
- Beschikbare generieke Losartan is losartan kalium, terwijl Lisinopril beschikbare generieke Lisinopril is.
Gevolgtrekking
De conclusie van de bovenstaande discussie is dat Losartan en Lisinopril beide tot twee verschillende klassen behoren en gewoonlijk worden gebruikt voor de behandeling van hypertensie en enkele andere cardiovasculaire problemen.
