Inhoud

• condyl

  
  

  Een condyle (of; Latijn: condylus, uit het Grieks: kondylos; κόνδυλος knokkel) is de ronde prominentie aan het einde van een bot, meestal onderdeel van een gewricht - een articulatie met een ander bot. Het is een van de markeringen of kenmerken van botten en kan verwijzen naar: op het dijbeen, in het kniegewricht: mediale condylus laterale condylus op het scheenbeen, in het kniegewricht: mediale condylus laterale condylus op de humerus, in het ellebooggewricht : Condyle of humerus (Condylus humeri) Op de onderkaak, in het kaakgewricht: Mandibulaire condyle Op het occipitale bot, in het atlanto-occipitale gewricht: Occipitale conddyles Hoewel trochlea en capitulum van de humerus fungeren als conddyles in de elleboog en het dijbeen werken als een condylus in het heupgewricht.

• epicondyle

  Een epicondyle () is een afgeronde eminentie op een bot dat op een condylus ligt (epi-, "op" + condylus, van een wortel die "gewricht" of "afgerond gewrichtsgebied" betekent). Er zijn verschillende epicondyles in het menselijk skelet, elk genoemd door zijn anatomische site. Ze omvatten het volgende:

  
  

• Condyle (zelfstandig naamwoord)

  Een soepele prominentie op een bot waar het een gewricht vormt met een ander bot.

• Epicondyle (zelfstandig naamwoord)

  Een uitsteeksel boven de condylus van een bot waaraan ligamenten of pezen zijn bevestigd.

• Condyle (zelfstandig naamwoord)

  Een benige bekendheid; in het bijzonder een eminentie aan het einde van een bot dat een afgerond gewrichtsoppervlak draagt; - soms ook toegepast op een concaaf gewrichtsoppervlak.

• Epicondyle (zelfstandig naamwoord)

  Een projectie aan de binnenkant van het distale uiteinde van de humerus; de interne condylus.

• Condyle (zelfstandig naamwoord)

  een ronde bult op een bot waar het een gewricht vormt met een ander bot

• Epicondyle (zelfstandig naamwoord)

  een projectie op een bot boven een condylus die dient voor de bevestiging van spieren en ligamenten