Inhoud

• aritmie

  
  

  Hartaritmie (ook bekend als aritmie, dysritmie of onregelmatige hartslag) is een groep aandoeningen waarbij de hartslag onregelmatig, te snel of te langzaam is. Een te snelle hartslag - meer dan 100 slagen per minuut bij volwassenen - wordt tachycardie genoemd en een te lage hartslag - minder dan 60 slagen per minuut - wordt bradycardie genoemd. Veel soorten aritmie hebben geen symptomen. Wanneer symptomen aanwezig zijn, kunnen dit hartkloppingen zijn of een pauze tussen hartslagen voelen. In meer ernstige gevallen kan er een licht gevoel in het hoofd zijn, flauwvallen, kortademigheid of pijn op de borst. Hoewel de meeste soorten aritmie niet ernstig zijn, maken sommigen iemand vatbaar voor complicaties zoals een beroerte of hartfalen. Anderen kunnen leiden tot hartstilstand. Er zijn vier hoofdtypen van aritmie: extra slagen, supraventriculaire tachycardieën, ventriculaire aritmieën en bradyaritmieën. Extra slagen omvatten voortijdige atriale contracties, voortijdige ventriculaire contracties en voortijdige junctionele contracties. Supraventriculaire tachycardieën omvatten atriumfibrilleren, atriale flutter en paroxysmale supraventriculaire tachycardie. Ventriculaire aritmieën omvatten ventriculaire fibrillatie en ventriculaire tachycardie. Aritmieën zijn te wijten aan problemen met het elektrische geleidingssysteem van het hart. Aritmieën kunnen voorkomen bij kinderen; het normale bereik voor de hartslag is echter anders en hangt af van de leeftijd. Een aantal tests kan helpen bij de diagnose, waaronder een elektrocardiogram (ECG) en Holter-monitor. De meeste aritmieën kunnen effectief worden behandeld. Behandelingen kunnen medicijnen omvatten, medische procedures zoals het plaatsen van een pacemaker en chirurgie. Medicijnen voor een snelle hartslag kunnen bètablokkers zijn of middelen die proberen een normaal hartritme te herstellen, zoals procaïnamide. Deze laatste groep kan significantere bijwerkingen hebben, vooral als deze gedurende een lange periode wordt ingenomen. Pacemakers worden vaak gebruikt voor langzame hartslag. Mensen met een onregelmatige hartslag worden vaak behandeld met bloedverdunners om het risico op complicaties te verminderen. Degenen met ernstige symptomen van een aritmie kunnen een dringende behandeling krijgen met een gecontroleerde elektrische schok in de vorm van cardioversie of defibrillatie. Aritmie treft miljoenen mensen. In Europa en Noord-Amerika treft atriumfibrillatie vanaf 2014 ongeveer 2% tot 3% van de bevolking. Atriale fibrillatie en atriumflutter resulteerde in 112.000 sterfgevallen in 2013, tegen 29.000 in 1990. Plotselinge hartdood is de oorzaak van ongeveer de helft van de sterfgevallen als gevolg van hart- en vaatziekten of ongeveer 15% van alle sterfgevallen wereldwijd. Ongeveer 80% van de plotselinge hartdood is het gevolg van ventriculaire aritmieën. Aritmieën kunnen op elke leeftijd voorkomen, maar komen vaker voor bij ouderen.

  
  

• Aritmie (zelfstandig naamwoord)

  Een onregelmatige hartslag.

• Aritmie (zelfstandig naamwoord)

  Een ziekte-entiteit waarbij dergelijke beats betrokken zijn, zoals atriumfibrilleren, ventriculaire tachycardie, AV-nodale reentrante tachycardie of andere.

• Dysrhythmia (zelfstandig naamwoord)

  Een verstoring van een anders normaal biologisch ritme (vooral dat van het hart).

  "Jetlag is ook bekend als circadiane dysritmie."

• Aritmie (zelfstandig naamwoord)

  een abnormale snelheid van spiercontracties in het hart