Inhoud
- Grootste verschil
- Southern Blotting vs. Western blotting
- Vergelijkingstabel
- Wat is Southern Blotting?
- Wat is Western Blotting?
- Belangrijkste verschillen
- Gevolgtrekking
Grootste verschil
Het belangrijkste verschil tussen Southern Blotting en Western Blotting is dat Southern Blotting een techniek is die wordt gebruikt om een specifiek DNA-fragment in een bepaald monster te detecteren, terwijl Western Blotting wordt gebruikt om een specifiek eiwit in een bepaald monster te achterhalen.
Southern Blotting vs. Western blotting
Blotting is een techniek die door wetenschappers wordt gebruikt om verschillende soorten moleculen van een mengsel of monster te scheiden. In deze techniek bewegen macromoleculen zoals nucleïnezuren (DNA en RNA) en eiwitten in een mengsel door een plak gel. Hier zullen minuscule deeltjes sneller bewegen dan de grotere. Deze moleculen worden tegen het oppervlak van een geïmmobiliseerd membraan gedrukt dat de moleculen op het membraan overbrengt. Er zijn verschillende soorten blotting op basis van detectie van specifiek materiaal, d.w.z. Southern blotting, Northern blotting en Western blotting. Southern blotting is het type blotting dat wordt gebruikt om DNA te detecteren, terwijl western blotting wordt gebruikt om eiwit te achterhalen. Southern blotting werd ontwikkeld door Edward M. Southern in 1975. Het staat dus bekend als Southern blotting. Aan de andere kant werd western blotting ontwikkeld door de groep van George Stark aan de Stanford University in 1979. Deze naam werd gebruikt om te matchen met zuidelijke blotting. Southern-blotting wordt gebruikt om een specifieke DNA-sequentie te achterhalen, terwijl Western-blotting wordt gebruikt om een specifieke aminozuur- of eiwitsequentie te achterhalen.
Vergelijkingstabel
| Southern Blotting | Western blotting |
| Een techniek die wordt gebruikt om een specifieke DNA-sequentie in een bepaald mengsel te achterhalen, staat bekend als Southern-blotting. | Een techniek die wordt gebruikt om een specifieke aminozuursequentie van het eiwit in een bepaald mengsel te achterhalen, staat bekend als Southern-blotting. |
| Ontwikkeld door | |
| Southern blotting werd ontwikkeld door Edward M. Southern in 1975. | Western blotting werd ontwikkeld door de groep van George Stark aan de Stanford University in 1979. |
| Type detectie | |
| Southern blotting wordt gebruikt om een specifieke DNA-sequentie te achterhalen. | Western blotting wordt gebruikt om een specifieke aminozuur- of eiwitsequentie te achterhalen. |
| Beginsel | |
| Het werkt volgens het principe van hybridisatie. | Het werkt op het principe van immunodetectiemethode of antigeen-antilichaaminteractie. |
| Sonde | |
| Een enkelstrengs DNA of soms RNA wordt als een probe gebruikt. | Primaire en secundaire antilichamen worden als een probe gebruikt. |
| Gelelektroforese | |
| Agarosegelelektroforese wordt gebruikt bij Southern-blotting. | SDS-PAGINA / Polyacrylamidegel gebruikt om eiwitten te scheiden bij Western-blotting |
| Blotting Procedure | |
| Southern blotting volgt de capillaire overdrachtsprocedure. | Western-blotting volgt de procedure voor elektrische overdracht. |
| Monster | |
| Tijdens de Southern-blotting moet het monster worden gedenatureerd. | Tijdens western blotting moet het monster in zijn oorspronkelijke staat zijn. |
| Het blokkeren | |
| Geen enkele stap zoals blokkeren is betrokken bij zuidelijke blotting. | Tijdens western blotting worden niet-specifieke antilichaamplaatsen op het nitrocellulosepapier geblokkeerd met behulp van melkpoeder of runderserumalbumine (BSA). |
| Etiketteringsmethoden | |
| Gebruikelijke labelmethoden die worden gebruikt bij Southern-blotting zijn het gebruik van chromogene kleurstoffen of radioactief labelen of fluorescent labelen enz. | Etiketteringsmethoden die worden gebruikt bij Western-blotting zijn het gebruik van fluorescent gelabeld antilichaam of radioactief kenmerk, chromogene kleurstoffen of de vorming van diaminobenzidine, enz. |
| Detectiemethoden | |
| Detectie van licht, Autoradiograph en kleurveranderingen worden gebruikt als detectiemethoden bij zuidelijke blotting. | Detectiemethoden bij Western-blotting zijn kleurveranderingen en detectie van licht enz. |
| Toepassing | |
| Southern-blotting wordt gebruikt bij DNA-detectie, vaderschapstesten, DNA-vingerzetting, voor slachtofferidentificatie, voor het identificeren van criminelen, om infectieuze agentia te vinden en om mutatie of genherrangschikking te identificeren, enz. | Western blotting wordt gebruikt om het aantal eiwitten in een mengsel te vinden, om de aanwezigheid van HIV, virussen en bacteriën, enz. In het serum te detecteren, om defecte eiwitten te achterhalen en als een definitieve maat voor herpes, hepatitis B, Lyme. ziekte en Creutzfeldt-Jacob ziekte, etc. |
Wat is Southern Blotting?
Southern blotting is de oudste blotmethode die door Edwin Southern dus werd gegeven, ook wel Southern blotting genoemd. Het wordt gebruikt om een specifieke sequentie van DNA in een bepaald monster of mengsel te achterhalen. Stappen omvatten tijdens Southern-blotting zijn elektroforese, overdracht en detectie van specifieke sequenties. Allereerst wordt DNA gefragmenteerd met behulp van een specifiek restrictie-enzym. Vervolgens worden gewenste DNA-fragmenten gescheiden door gelelektroforese. Deze fragmenten worden gedenatureerd met behulp van een alkalische oplossing, bijvoorbeeld NaOH, enz. Om de twee DNA-strengen te scheiden. Deze enkelstrengige DNA-fragmenten werden vervolgens overgebracht op een membraan door het blotproces. Dit membraangebonden DNA wordt vervolgens behandeld met een gelabelde probe. Deze sonde zal zich hechten aan zijn complementaire streng op het membraan-DNA dat kan worden gevisualiseerd door autoradiogram enz.
Wat is Western Blotting?
De Western-blotmethode is bedacht door de groep van George Stark aan de Stanford University die wordt gebruikt om een specifieke sequentie van aminozuren in het eiwit te identificeren. Het is ook bekend als proteïne blot of immuun blotting. De stappen tijdens western blotting zijn elektroforese, overdracht en detectie van specifieke eiwitten. Homogeniseer eerst het mengsel. Scheid vervolgens de betreffende molecule met behulp van elektroforese. Breng deze moleculen over op het membraan en identificeer het specifieke eiwit met behulp van een specifieke probe.
Belangrijkste verschillen
- Een techniek die wordt gebruikt om een specifieke DNA-sequentie in een bepaald mengsel te achterhalen, staat bekend als Southern-blotting, terwijl een techniek die wordt gebruikt om een specifieke aminozuursequentie van het eiwit in een bepaald mengsel te achterhalen, Southern-blotting wordt genoemd.
- Southern blotting werd ontwikkeld door Edward M. Southern in 1975 dus bekend als Southern blotting. Aan de andere kant werd western blotting ontwikkeld door de groep van George Stark aan de Stanford University in 1979.
- Southern blotting wordt gebruikt om een specifieke DNA-sequentie te achterhalen. Omgekeerd wordt western blotting gebruikt om een specifieke aminozuur- of eiwitsequentie te achterhalen.
- Southern blotting werkt volgens het principe van hybridisatie aan de andere kant; western blotting werkt volgens het principe van immunodetectiemethode of antigeen-antilichaam interactie.
- Een enkelstrengs DNA of soms RNA wordt gebruikt als een probe in Southern blotting aan de andere kant, in Western blotting worden primaire en secundaire antilichamen als een probe gebruikt.
- Agarosegelelektroforese wordt gebruikt bij Southern-blotting, terwijl SDS PAGE / Polyacrylamide-gel wordt gebruikt om eiwitten te scheiden bij Western-blotting.
- Southern blotting volgt daarentegen de capillaire overdrachtsprocedure; Western Blotting volgt de procedure voor elektrische overdracht.
- Tijdens Southern-blotting moet het monster worden gedenatureerd, terwijl het tijdens Western-blotting in zijn oorspronkelijke staat moet zijn.
- Geen enkele stap zoals blokkeren is betrokken bij Southern-blotting aan de andere kant, tijdens Western-blotting worden niet-specifieke antilichaamplaatsen geblokkeerd op het nitrocellulosepapier met behulp van melkpoeder of runderserumalbumine (BSA).
- Gebruikelijke labelmethoden die worden gebruikt bij Southern-blotting zijn het gebruik van chromogene kleurstoffen of radioactief labelen of fluorescent labelen, enz., Terwijl labelingmethoden die worden gebruikt bij Western-blotting het gebruik zijn van fluorescerend gemerkt antilichaam of radioactief labelen, chromogene kleurstoffen of vorming van diaminobenzidine, enz.
- Detectie van licht, Autoradiograph en kleurveranderingen worden gebruikt als detectiemethoden bij Southern-blotting, terwijl detectiemethoden bij Western-blotting veranderingen in kleur en detectie van licht zijn, enz.
- Southern-blotting wordt gebruikt bij DNA-detectie, vaderschapstesten, DNA-vingerzetting, voor slachtofferidentificatie, voor het identificeren van criminelen, om infectieuze agentia te vinden en mutatie of genherrangschikking te identificeren, enz. Omgekeerd wordt westernblotting gebruikt om het aantal eiwitten in een mengsel, om de aanwezigheid van HIV, virussen en bacteriën, enz. in het serum te detecteren, om defecte eiwitten te achterhalen en gebruikt als een definitieve maat voor herpes, hepatitis B, de ziekte van Lyme en de ziekte van Creutzfeldt-Jacob, enz.
Gevolgtrekking
Bovenstaande bespreking vat samen dat Southern-blotting de oudste blottechniek is die wordt gebruikt om een specifiek DNA-segment in een monster te achterhalen, terwijl Western-blotting als laatste werd ontdekt en werd gebruikt om een specifieke sequentie van aminozuren of een specifiek eiwit te identificeren.
