Inhoud

• Nautilus

  
  

  De nautilus (van de Latijnse vorm van de originele Griekse oudheid: ναυτίλος, matroos) is een pelagisch marien weekdier van de koppotigenfamilie Nautilidae, de enige bestaande familie van de superfamilie Nautilaceae en van zijn kleinere maar bijna gelijke onderorde, Nautilina. Het bestaat uit zes levende soorten in twee geslachten, waarvan het type het geslacht Nautilus is. Hoewel het meer specifiek verwijst naar de soort Nautilus pompilius, wordt de naam chambered nautilus ook gebruikt voor een van de Nautilidae. Alle worden beschermd onder CITES-bijlage II. Nautilidae, zowel bestaand als uitgestorven, worden gekenmerkt door ingewikkelde of min of meer ingewikkelde schalen die over het algemeen glad zijn, met gecomprimeerde of ingedrukte kranssegmenten, rechte tot bochtige hechtingen, en een buisvormige, in het algemeen centrale sifunkel. Nautilussen hebben miljoenen jaren relatief onveranderd overleefd en vertegenwoordigen de enige levende leden van de subklasse nautiloidea, en worden vaak beschouwd als "levende fossielen". Het woord nautilus is afgeleid van het Griekse ναυτίλος nautílos en verwijst oorspronkelijk naar de papieren nautilussen van het geslacht Argonauta, die eigenlijk octopussen zijn. Het woord nautílos betekent letterlijk "matroos", omdat werd gedacht dat papieren nautilussen twee van hun armen als zeilen gebruikten.

  
  

• Ammonite (zelfstandig naamwoord)

  Een explosief bereid uit ammoniumnitraat; amatol.

• Ammonite (zelfstandig naamwoord)

  Elk van een uitgestorven groep koppotigen van de subklasse Ammonoidea; een fossiele schelp van zo'n dier.

• Nautilus (zelfstandig naamwoord)

  Een marien weekdier, van de familie noshow = 1 afkomstig uit de Stille Oceaan en de Indische Oceaan, met tentakels en een spiraalvormige schaal met een reeks met lucht gevulde kamers, waarvan noshow = 1 het type geslacht is.

• Nautilus (zelfstandig naamwoord)

  Een soort duikbel die zakt of stijgt door middel van perslucht.

• Ammonite (zelfstandig naamwoord)

  Een fossiele shell van koppotigen gerelateerd aan de nautilus. Er zijn veel geslachten en soorten, en ze zijn allemaal uitgestorven, de typische vormen bestonden alleen in het Mesozoïcum, toen ze buitengewoon talrijk waren. Ze verschillen van de nautili in het hebben van de marges van de septa zeer gelobd of gevlochten, en de sifuncle dorsaal. Wordt ook serpent stone, snake stone en cornu Ammonis genoemd.

  
  

• Nautilus (zelfstandig naamwoord)

  Het enige bestaande geslacht van tetrabranchiale koppotigen. Ongeveer vier soorten leven in de tropische Stille Oceaan, maar veel andere soorten worden fossiel gevonden. De schaal is spiraalvormig, symmetrisch en kamervormig, of verdeeld in verschillende holtes door eenvoudige gebogen scheidingswanden, die worden doorkruist en met elkaar verbonden door een continue en bijna centrale buis of sifunkel. Zie Tetrabranchiata.

• Nautilus (zelfstandig naamwoord)

  De argonaut; - Wordt ook papieren nautilus genoemd. Zie Argonauta en Paper nautilus onder Paper.

• Nautilus (zelfstandig naamwoord)

  Een verscheidenheid aan duikbel, waarvan de zij- en verticale bewegingen worden gecontroleerd door de inzittenden.

• Ammonite (zelfstandig naamwoord)

  een van de fossiele schelpen met opgerolde kamers van uitgestorven weekdieren

• Nautilus (zelfstandig naamwoord)

  een onderzeeër die wordt aangedreven door kernenergie

• Nautilus (zelfstandig naamwoord)

  koppotige weekdier van warme zeeën waarvan de vrouwtjes delicate papierachtige spiraalvormige schelpen hebben

• Nautilus (zelfstandig naamwoord)

  koppotigen van de Indische en Stille Oceaan met een spiraalvormige schaal met licht parelachtige scheidingswanden