Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen Wordplay en Pun is dat de Woordspel is een literaire techniek en Woordspeling is een spraakfiguur.

• Woordspeling

  Woordspel of woordspel (ook: play-on-words) is een literaire techniek en een vorm van humor waarin de gebruikte woorden het hoofdonderwerp van het werk worden, voornamelijk met het oog op het beoogde effect of amusement. Voorbeelden van woordspel zijn woordspelingen, fonetische mix-ups zoals spoonerisms, obscure woorden en betekenissen, slimme retorische excursies, vreemd gevormde zinnen, dubbelzinnigheden en het vertellen van karakternamen (zoals in het stuk The Belang van het zijn Earnest, Ernest zijnde een voornaam die precies klinkt als het ernstig bijvoeglijk naamwoord). Woordspel is heel gebruikelijk in orale culturen als een methode om de betekenis te versterken. Voorbeelden van op basis van woorden (orthografisch) spelen van woorden zijn te vinden in talen met of zonder alfabet-gebaseerde scripts; zie bijvoorbeeld homofonische woordspelingen in het Chinees.

• Woordspeling

  De woordspeling, ook paronomasia genoemd, is een vorm van woordspel dat meerdere betekenissen van een term, of van soortgelijk klinkende woorden, exploiteert voor een beoogd humoristisch of retorisch effect. Deze dubbelzinnigheden kunnen voortkomen uit het opzettelijk gebruik van homofone, homografische, metonymische of figuratieve taal. Een woordspeling verschilt van een malapropisme doordat een malapropisme een onjuiste variatie op een juiste uitdrukking is, terwijl een woordspeling uitdrukkingen met meerdere correcte interpretaties omvat. Woordspelingen kunnen worden beschouwd als grapjes of idiomatische constructies, omdat hun gebruik en betekenis specifiek zijn voor een bepaalde taal en de bijbehorende cultuur. Woordspelingen hebben een lange geschiedenis in menselijk schrijven. Sumerische spijkerschrift en Egyptische hiërogliefen waren oorspronkelijk gebaseerd op punning-systemen, en de Romeinse toneelschrijver Plautus was beroemd om zijn woordspelingen en woordspelletjes. Punning is gecrediteerd als het fundamentele concept achter alfabetten, schrijven en zelfs menselijke beschaving.

  
  

• Woordspel (zelfstandig naamwoord)

  Een humoristisch woordspel; dergelijke speelt collectief op woorden.

• Woordspel (zelfstandig naamwoord)

  Een geestige verbale uitwisseling; dergelijke uitwisselingen gezamenlijk.

• Woordspeling (werkwoord)

  Verslaan; met kracht toeslaan; rammen; stampen, als in een poeder, verpulveren.

• Woordspeling (werkwoord)

  Om een ​​woordspeling te maken of te vertellen; om woorden te spelen.

  "We hebben ons over het onderwerp gebogen totdat iedereen om ons heen kreunde."

• Woordspeling (zelfstandig naamwoord)

  Een grap of type woordspel waarbij vergelijkbare zintuigen of geluiden van twee woorden of zinnen, of verschillende zintuigen van hetzelfde woord, opzettelijk verward zijn.

  "De woordspeling is de laagste vorm van humor."

• Woordspeling (zelfstandig naamwoord)

  : een lengte-eenheid gelijk aan ongeveer 0,3 {{nbsp}} cm.

  
  

• Woordspel (zelfstandig naamwoord)

  Een min of meer subtiel spel over de betekenis van woorden.

• Woordspeling

  Stampen.

• Woordspeling

  Overhalen of beïnvloeden door een woordspeling.

• Woordspeling (zelfstandig naamwoord)

  Een spel op woorden die hetzelfde geluid maar verschillende betekenissen hebben; een uitdrukking waarin twee verschillende toepassingen van een woord een vreemd of belachelijk idee opleveren; een soort gekibbel of dubbelzinnigheid.

• Woordspeling (werkwoord)

  Om woordspelingen te maken, of een woordspeling; om een ​​woord in dubbele zin te gebruiken, vooral wanneer het contrast van ideeën belachelijk is; om op woorden te spelen; kibbelen.

• Woordspel (zelfstandig naamwoord)

  een humoristisch woordspel;

  "Ik doe het voor de woordspeling"

  "zijn constante punning irriteerde haar"

• Woordspeling (zelfstandig naamwoord)

  een humoristisch woordspel;

  "Ik doe het voor de woordspeling"

  "zijn constante punning irriteerde haar"

• Woordspeling (werkwoord)

  woorden spelen;

  "Japanners houden van woordspelingen - hun taal is goed geschikt voor punning"