Inhoud
-
Fluiten
Een fluitje is een instrument dat geluid produceert uit een gasstroom, meestal lucht. Het kan met de mond worden bediend of worden aangedreven door luchtdruk, stoom of andere middelen. Fluiten variëren in grootte, van een kleine schuiffluit of neusfluittype tot een groot kerkorgel met meerdere pijpen. Fluiten zijn er al sinds vroege mensen voor het eerst een pompoen of tak uithouwen en ontdekten dat ze er geluid mee konden maken. In het prehistorische Egypte werden kleine schelpen gebruikt als fluitjes. Veel hedendaagse blaasinstrumenten zijn erfgenamen van deze vroege fluitjes. Met de opkomst van meer mechanisch vermogen zijn andere vormen van fluiten ontwikkeld. Een kenmerk van een fluitje is dat het een pure, of bijna pure, toon creëert. De omzetting van stromingsenergie in geluid komt van een interactie tussen een vast materiaal en een vloeistofstroom. De krachten in sommige fluitjes zijn voldoende om het vaste materiaal in beweging te brengen. Klassieke voorbeelden zijn Eolische tonen die resulteren in galopperende hoogspanningslijnen, of de Tacoma Narrows Bridge (de zogenaamde "Galloping Gertie" van populaire media). Andere voorbeelden zijn cirkelvormige schijven die in trilling zijn gebracht. Afhankelijk van de geometrie zijn er twee basistypen fluiten: die fluiten genereren door oscillaties van vloeistofmassastroom, en schijven die geluid genereren door oscillaties van de kracht die op het omringende medium wordt uitgeoefend.
-
uitfluiten
Intimidatie op straat is een vorm van seksuele intimidatie die bestaat uit ongewenste opmerkingen, gebaren, toeteren, wolf-fluiten, catcalling, blootstelling, volgen, aanhoudende seksuele avances en aanraking door vreemden in openbare ruimtes zoals straten, winkelcentra en openbaar vervoer. Volgens de oprichter van de non-profit organisatie Stop Street Harassment, kan het ook bestaan uit fysiek onschadelijk gedrag, zoals "kussende geluiden" en "niet-seksueel expliciete opmerkingen", tot "meer bedreigend gedrag" zoals stalken, flitsen, seksueel mishandeling en verkrachting. Ontvangers zijn mensen van alle geslachten, maar vrouwen zijn veel vaker slachtoffer van intimidatie door mannen. Volgens Harvard Law Review (1993) wordt intimidatie op straat beschouwd als intimidatie die voornamelijk wordt gedaan door mannelijke vreemdelingen aan vrouwen op openbare plaatsen. In 2014 hebben onderzoekers van Cornell University en Hollaback! de grootste internationale interculturele studie uitgevoerd naar straatpesterijen. De gegevens suggereren dat de meerderheid van de vrouwen hun eerste intimidatie op straat heeft tijdens de puberteit. In veel delen van Zuid-Azië wordt openbare intimidatie van vrouwen "vooravond plagen" genoemd. De Spaanse term piropos die het meest wordt gebruikt in Mexico heeft een soortgelijk effect. Studies tonen aan dat wat wordt beschouwd als intimidatie op straat overal ter wereld vergelijkbaar is. Veel daders van deze acties zouden ze niet karakteriseren als intimidatie, hoewel de meeste ontvangers dat wel zouden doen. Intimidatie kan ook onevenredig gericht zijn op mensen met wat door voorbijgangers wordt gezien als een niet-typische geslachtsidentiteit of seksuele geaardheid. Foto's maken van vreemden zonder toestemming, zoals straatfotografie en beoefenaars van fotojournalistiek, wordt niet beschouwd als intimidatie op straat.
Whistle (zelfstandig naamwoord)
Een apparaat dat is ontworpen om in de mond te worden geplaatst en te worden geblazen, of aangedreven door stoom of een ander mechanisme, om een fluitend geluid te maken.
Whistle (zelfstandig naamwoord)
Een daad van fluiten.
Whistle (zelfstandig naamwoord)
Een schrille, hoge toon gemaakt door fluiten.
Whistle (zelfstandig naamwoord)
Elk hoog geluid vergelijkbaar met het geluid dat wordt gemaakt door fluiten.
"het gefluit van de wind in de bomen"
Whistle (zelfstandig naamwoord)
Een pak (van fluit en fluit).
Whistle (zelfstandig naamwoord)
De mond en keel; zo genoemd als de fluitorganen.
Whistle (werkwoord)
Om een schrille, hoge toon te maken door lucht door de mond te persen. Om een fluitend geluid te produceren, worden beperkingen aan de luchtstroom gecreëerd met behulp van de tanden, tong en lippen.
"Fluit nooit naar een begrafenis."
"Ze floot een gelukkig deuntje."
Whistle (werkwoord)
Zodanig bewegen dat er een fluitend geluid ontstaat.
"Een kogel floot voorbij."
Whistle (werkwoord)
Aan, signaleren of bellen met een fluitje.
Catcall (zelfstandig naamwoord)
Een schreeuw of fluit die een afkeer uit, vooral van een menigte of publiek; een jeer, een boe-geroep.
Catcall (zelfstandig naamwoord)
Een schreeuw, fluit of commentaar van seksuele aard, meestal gericht op vrouwen
Catcall (zelfstandig naamwoord)
Een fluitje geblazen door een theaterbezoeker om afkeuring te uiten.
Catcall (werkwoord)
Om zo'n uitroep te maken.
Whistle (werkwoord)
Om een soort muzikaal geluid, of een reeks geluiden, te maken door de adem door een kleine opening te dwingen die wordt gevormd door de lippen samen te trekken; ook, om een soortgelijk geluid, of een reeks noten, uit de mond of snavel uit te zenden als vogels.
Whistle (werkwoord)
Om een schril geluid te maken met een wind- of stoominstrument, ongeveer zoals dat gemaakt met de lippen; om een scherpe, schrille toon te blazen.
Whistle (werkwoord)
Om schril te klinken, of als een pijp; om een scherp, schril geluid te maken; als een kogel fluit door de lucht.
Fluiten
Vormen, uiten of moduleren door fluiten; zoals, om een deuntje of een luchtje te fluiten.
Fluiten
Aan, signaleren of bellen met een fluitje.
Whistle (zelfstandig naamwoord)
Een scherp, schril, min of meer muzikaal geluid, gemaakt door de adem door een kleine opening van de lippen te dwingen, of door een instrument dat een soortgelijk geluid geeft; het geluid dat een sportman gebruikt om zijn honden te roepen; de schrille toon van een vogel; zoals, het scherpe gefluit van een jongen, of van een bootsman-pijp; de merels fluiten zacht.
Whistle (zelfstandig naamwoord)
Het schelle geluid dat wordt gemaakt door wind die tussen bomen of door spleten gaat, of dat gemaakt door kogel of iets dergelijks, dat snel door de lucht gaat; de schelle ruis (veel gebruikt als een signaal, enz.) gemaakt door stoom of gas dat ontsnapt door een kleine opening of botst tegen de rand van een metalen bel of beker.
Whistle (zelfstandig naamwoord)
Een instrument waarbij gas of stoom in een holte, of tegen een dunne rand wordt gedwongen, een geluid produceert dat min of meer lijkt op dat van iemand die door de samengeperste lippen fluit; als een kinderfluitje; een bootsman fluit; een stoomfluitje (zie Stoomfluitje, onder Stoom).
Whistle (zelfstandig naamwoord)
De mond en keel; - zo genoemd als de fluitorganen.
Catcall (zelfstandig naamwoord)
Een geluid als de roep van een kat, zoals die in speelhuizen wordt gemaakt om ontevredenheid over een toneelstuk uit te drukken; ook een klein schrille instrument om zo'n geluid te maken.
Whistle (zelfstandig naamwoord)
het geluid dat wordt gemaakt door iets dat snel beweegt of door stoom die uit een klein diafragma komt
Whistle (zelfstandig naamwoord)
de handeling van signalering (bijvoorbeeld sommeren) door fluiten of fluiten;
"het fluitje betekende het einde van de wedstrijd"
Whistle (zelfstandig naamwoord)
akoestisch apparaat dat lucht of stoom tegen een rand of in een holte drukt en zo een luid schril geluid produceert
Whistle (zelfstandig naamwoord)
een goedkope tepelfluit
Whistle (werkwoord)
fluitende geluiden maken;
"Hij lag daar te snurken en fluiten"
Whistle (werkwoord)
bewegen met, of zoals met, een fluitend geluid;
"De kogels floten langs hem"
Whistle (werkwoord)
uiten of uiten door fluiten;
"Ze floot een melodie"
Whistle (werkwoord)
verplaatsen, of brengen door fluiten;
"Haar optimisme floot deze zorgen weg"
Whistle (werkwoord)
maak een zeurend, piepend of fluitend geluid;
"de ketel zong"
"de kogel zong langs zijn oor"
Whistle (werkwoord)
een signaal geven door te fluiten;
"Ze floot voor haar meid"
Catcall (zelfstandig naamwoord)
een kreet die afkeuring uitdrukt
Catcall (werkwoord)
luid catcalls bij
