Inhoud
Grootste verschil
Varchar en nvarchar zijn informatievarianten in SQL Server. De overheersende factor tussen varchar en narchar is dat de narchar wordt gebruikt voor het opslaan van Unicode-tekens, terwijl varchar wordt gebruikt voor het opslaan van niet-Unicode-tekens. Gegevensopslag is 1 byte per teken in varchar, terwijl informatieopslag in nvarchar 2 bytes per teken is. In de onderwerpdefinitie helpt varchar tot 8000 tekens, terwijl nvarchar tot 4000 tekens helpt.
Wat is Varchar?
Varchar is een informatietype van AQL-server dat betrekking heeft op de variabele tekens. Niet-Unicode-tekens worden opgeslagen met behulp van varchar. Geheugentoewijzing in varchar is in overeenstemming met de ingevoegde tekens. In de onderwerpdefinitie helpt varchar maar liefst 8000 tekens.
Wat is Nvarchar?
Nvarchar is een informatietype van SQL Server dat betrekking heeft op de variabele tekens. Unicode-tekens worden opgeslagen met behulp van nvarchar. Meerdere talen worden waarschijnlijk opgeslagen in de infobasis. Als andere talen wennen, neemt nvarchar twee keer de ruimte in om een uitgebreide reeks tekens op te slaan. In de ingediende definitie helpt nvarchar maar liefst 4000 tekens.
Belangrijkste verschillen
- Narchar wordt gebruikt voor het opslaan van Unicode-tekens, terwijl varchar geen Unicode-tekens verkoopt.
- Varchar wordt gebruikt voor het opslaan van niet-Unicode-tekens, terwijl nvarchar geen niet-Unicode-tekens verkoopt.
- Gegevensopslag 1 byte per teken in varchar, terwijl in narchar info-opslag eenvoudig niet 1 byte per teken is.
- Gegevensopslag in nvarchar is 2 bytes per teken, terwijl in varchar info-opslag eenvoudig geen 2 bytes per teken is.
- In de onderwerpdefinitie helpt varchar tot 8000 tekens, terwijl nvarchar tot 4000 tekens helpt.
- Geheugentoewijzing in varchar is vergelijkbaar met het ingevoegde aantal tekens plus twee extra bytes voor offset, terwijl in nvarchar de geheugentoewijzing vergelijkbaar is met tweemaal het ingevoegde aantal tekens plus met extra bytes voor offset.
- Als er ook Unicode-tekens kunnen worden opgeslagen in kolom of variabele, gebruiken we varchar, terwijl aan de andere kant als er Non-Unicode moet worden opgeslagen in kolom of variabele, we nvarchar gebruiken.
- Als in de variabele declaratie of kolomdefinitie de klep n van de niet-verplichte parameter eenvoudig niet is opgegeven, wordt gedacht dat deze gelijk is aan 1 voor varchar en 2 voor nvarchar.
