Inhoud

• Grootste verschil
• Toon versus stemming
• Vergelijkingstabel
• Wat is toon?
• Voorbeelden
• Wat is stemming?
• Voorbeelden
• Belangrijkste verschillen
• Gevolgtrekking

Grootste verschil

Het belangrijkste verschil tussen de stemming en de toon is dat de toon is hoe de auteur denkt over wat hij schrijft en de stemming van een literair werk is hoe de auteur de lezer laat voelen.

Toon versus stemming

De toon is het gevoel of de houding van de auteur over het onderwerp en de karakters van het stuk literatuur. De stemming is het gevoel dat een lezer krijgt wanneer hij een stuk literatuur leest. Het is synoniem met de ambiance en sfeer. De toon is een gevoel of een manier die de auteur in het verhaal heeft willen neerzetten. De stemming is het onderliggende gevoel of de atmosfeer die door de lezer wordt waargenomen. De toon is de houding of gevoelens van de schrijver ten opzichte van een onderwerp. De stemming is de emoties die je voelt tijdens het lezen van een geschreven werk van een schrijver. De toon wordt onthuld door de woorden en details van de auteur. Een auteur kan een negatieve of positieve toon in zijn werk gebruiken. De stemming stuurt een heersend gevoel, of gemoedstoestand, vooral aan het begin van het verhaal. De toon kan eenvoudig zijn, sarcastisch, pessimistisch, optimistisch, enz. Sommige mogelijke bijvoeglijke naamwoorden om de toon te definiëren, zijn ernst, vrolijk, eenvoudig, grappig, boos, achterdochtig, ironisch en nog veel meer. Stemming hangt af van alle keuzes voor instelling, afbeeldingen, objecten en details. Het geeft de lezer een gevoel van verwachting van wat volgt. De toon is de algemene houding van de auteur ten opzichte van een onderwerp en wordt overgebracht door zijn woordkeuze, frasering en zinsstructuren. De stemming is de emotie die de auteur oproept. Tone verwijst naar het eigen gevoel van de auteur over een stuk schrijven, en hij brengt hetzelfde over op zijn lezers. Stemming verwijst naar het gevoel van de atmosfeer dat de auteur beschrijft en waardoor je je verdrietig, gelukkig of boos voelt.

Vergelijkingstabel

Wat is toon?

Tone verwijst naar de gevoelens van de auteur over een stuk schrijven, en hij brengt hetzelfde over aan zijn lezers. De toon in een stuk schrift wordt overgebracht door de woordkeuze, frasering en zinsstructuren van de auteur. Het gevoel, de manier of de sfeer die de auteur in het verhaal heeft willen brengen, is toon. Het kan worden onthuld door de keuze van de auteur of de schrijver van woorden en details. Een toon kan een negatieve of een positieve toon zijn. Het geeft de lezer een gevoel van verwachting van wat volgt. De toon kan eenvoudig zijn, sarcastisch, pessimistisch, optimistisch, enz. Sommige mogelijke bijvoeglijke naamwoorden om de toon te definiëren, zijn ernst, vrolijk, eenvoudig, humoristisch, grappig, boos, verdacht, ironisch en nog veel meer. Je zult te weten komen wat de toon van de auteur impliceert door de woorden die hij gebruikt. De toon weerspiegelt in feite de gevoelens van de schrijver. Alle geschriften, zelfs officiële en technische documenten geven een toon. Officiële documenten en wetenschappelijke geschriften zijn meestal geschreven op een objectieve en formele toon. In de literatuur gebruiken schrijvers en auteurs verschillende tonen die formeel, intiem, speels, ernstig, plechtig, somber, ironisch, satirisch, neerbuigend, bitter zijn, enz. Auteurs gebruiken verschillende literaire apparaten zoals dictie, beeldspraak, syntaxis, details , enz. om een ​​bepaalde toon over te brengen.

Voorbeelden

• "Ik blijf liever hier en wacht dan naar die sombere kamer." De toon van deze zin zegt dat de persoon bang is.

• “Ik riep mijn vriend bij hem thuis; zijn broer zei dat hij niet thuis was, maar ik hoorde zijn stem aan de lijn komen. 'De toon van deze zin geeft aan dat de persoon achterdochtig is.

Wat is stemming?

De stemming is de emoties die je voelt tijdens het lezen van een geschreven werk van een schrijver. In een literair werk wordt het gevoel of de sfeer die de schrijver voor de lezer creëert, de stemming genoemd. De stemming stuurt een heersend gevoel, of gemoedstoestand, vooral aan het begin van het verhaal. Het hangt af van alle keuzes voor instelling, afbeeldingen, objecten en details. De stemming van een stuk kan een lezer verdrietig, gelukkig of boos maken. Het is synoniem met de ambiance en sfeer. Het staat bekend als de emotionele setting of de sfeer gecreëerd door een stuk literair werk. De stemming is ingesteld om de lezer emotioneel en psychologisch te beïnvloeden. Deze instelling van de stemming helpt om het verhaal een gevoel te geven. De sfeer wordt gecreëerd door verschillende literaire elementen zoals de setting, de toon van de verteller en de taalkeuze. Het is bedoeld om de emotionele reactie van de lezer vorm te geven.

Voorbeelden

• "De avond was donker en stormachtig." Deze zin geeft je een enge ‘bui.’

• "De man schopte en gooide het arme kitten uit zijn huis." De zin wekt een stemming van boosheid op de man of een stemming van medelijden op de kat.

Belangrijkste verschillen

1. De toon is de houding van de auteur ten opzichte van een onderwerp, terwijl stemming de sfeer of de emotionele setting is die wordt gecreëerd door een stuk literair werk.
2. De toon wordt voornamelijk gecreëerd door dictie en detail, aan de andere kant wordt stemming gecreëerd door instelling, beeldspraak en dictie.
3. De toon impliceert hoe de auteur zich tegenover het onderwerp voelt aan de andere kant, het gevoel van de omgeving en de atmosfeer die de auteur beschrijft en zijn lezers laat voelen.
4. De toon wordt onthuld door de keuze van de auteur van woorden en details aan de andere kant, stemming stuurt een heersend gevoel, of gemoedstoestand, vooral aan het begin van het verhaal.

Gevolgtrekking

Toon en stemming zijn literaire elementen ingebed in literaire werken die door de schrijver worden gebruikt om gevoelens en perceptie van de lezers op te roepen.