Inhoud

• Telefoon

  
  

  Een telefoon, of telefoon, is een telecommunicatieapparaat waarmee twee of meer gebruikers een gesprek kunnen voeren wanneer ze te ver uit elkaar liggen om rechtstreeks te worden gehoord. Een telefoon zet geluid, typisch en meest efficiënt de menselijke stem, om in elektronische signalen die via kabels en andere communicatiekanalen worden overgedragen naar een andere telefoon die het geluid naar de ontvangende gebruiker reproduceert. In 1876 kreeg de Schotse emigrant Alexander Graham Bell als eerste een Amerikaans patent voor een apparaat dat een duidelijk verstaanbare replicatie van de menselijke stem produceerde. Dit instrument is door vele anderen verder ontwikkeld. De telefoon was het eerste apparaat in de geschiedenis waarmee mensen over grote afstanden rechtstreeks met elkaar konden praten. Telefoons werden snel onmisbaar voor bedrijven, de overheid en huishoudens en zijn tegenwoordig enkele van de meest gebruikte kleine apparaten. De essentiële elementen van een telefoon zijn een microfoon (zender) om in te spreken en een oortelefoon (ontvanger) die de stem op een verre locatie reproduceert. Bovendien bevatten de meeste telefoons een beltoon, die een geluid produceert om een ​​inkomend telefoongesprek aan te kondigen, en een wijzerplaat of toetsenblok dat wordt gebruikt om een ​​telefoonnummer in te voeren wanneer een oproep naar een andere telefoon wordt gestart. Tot ongeveer de jaren 1970 gebruikten de meeste telefoons een draaiknop, die werd vervangen door de moderne dual-tone multi-frequency (DTMF) drukknop, voor het eerst geïntroduceerd door het publiek door AT&T in 1963. De ontvanger en zender zijn meestal ingebouwd in een handset die tijdens een gesprek tegen oor en mond wordt gehouden. De draaiknop bevindt zich op de handset of op een basisstation waarmee de handset is verbonden. De zender zet de geluidsgolven om in elektrische signalen die via een telefoonnetwerk naar de ontvangende telefoon worden verzonden, die de signalen omzet in hoorbaar geluid in de ontvanger of soms een luidspreker. Telefoons zijn duplexapparaten, wat betekent dat ze tegelijkertijd in beide richtingen kunnen worden verzonden. De eerste telefoons waren rechtstreeks met elkaar verbonden van het ene klantkantoor of huis naar een andere klantlocatie. Deze systemen waren onpraktisch voor een paar klanten en werden snel vervangen door handmatig bediende centraal geplaatste schakelborden. Dit leidde tot een vaste telefoondienst waarbij elke telefoon via een paar speciale draden is verbonden met een lokaal centraal kantoorschakelsysteem, dat zich ontwikkelde tot volledig geautomatiseerde systemen vanaf begin 1900. Voor een grotere mobiliteit werden in het midden van de 20e eeuw verschillende radiosystemen ontwikkeld voor transmissie tussen mobiele stations op schepen en auto's. Hand-held mobiele telefoons werden geïntroduceerd voor persoonlijke service vanaf 1973. Tegen het einde van de jaren zeventig opereerden verschillende mobiele telefoonnetwerken over de hele wereld. In 1983 werd het Advanced Mobile Phone System (AMPS) gelanceerd, dat een gestandaardiseerde technologie biedt die gebruikers veel verder dan de persoonlijke woning of kantoor biedt. Dit analoge cellulaire systeem evolueerde naar digitale netwerken met betere beveiliging, grotere capaciteit, betere regionale dekking en lagere kosten. Tegenwoordig kan het wereldwijde openbare geschakelde telefoonnetwerk, met zijn hiërarchische systeem van vele schakelcentra, elke telefoon in het netwerk met elke andere verbinden. Met het gestandaardiseerde internationale nummeringssysteem, E.164, heeft elke telefoonlijn een identificerend telefoonnummer, dat kan worden gebeld vanaf elke andere geautoriseerde telefoon op het netwerk. convergentie heeft de meeste moderne mobiele telefoons mogelijkheden gegeven die veel verder gaan dan eenvoudig spraakgesprekken. Ze kunnen in staat zijn om gesproken opnames op te nemen, te ontvangen, foto's of video te maken en weer te geven, muziek of games te spelen, op internet te surfen, wegnavigatie te doen of de gebruiker onder te dompelen in virtual reality. Sinds 1999 is de trend voor mobiele telefoons smartphones die alle mobiele communicatie- en computerbehoeften integreren.

  
  

• Telefoon (zelfstandig naamwoord)

  Een telecommunicatieapparaat (oorspronkelijk mechanisch en nu elektronisch) dat wordt gebruikt voor tweerichtingsgesprekken met een andere persoon (vaak afgekort tot telefoon).

• Telefoon (zelfstandig naamwoord)

  Het spel van Chinese fluisteringen.

• Telefoon (werkwoord)

  Contact opnemen met iemand via de telefoon.

• telefoon (zelfstandig naamwoord)

  Een telefoon met een eenvoudig toetsenbord en een klein scherm, gebruikt door doven.

• telefoon (zelfstandig naamwoord)

  een telefoon ontwikkeld voor gebruik door mensen die doof of slechthorend zijn, met een klein scherm en een toetsenbord waarop een getypt kan worden om door een andere telefoon te worden ontvangen.

• Telefoon (zelfstandig naamwoord)

  Een instrument voor het reproduceren van geluiden, in het bijzonder gearticuleerde spraak, op afstand.

  
  

• Telefoon

  Telefonisch overbrengen of aankondigen.

• Telefoon (zelfstandig naamwoord)

  elektronische apparatuur die geluid omzet in elektrische signalen die over afstanden kunnen worden verzonden en vervolgens ontvangen signalen weer omzet in geluiden;

  "Ik heb met hem gesproken aan de telefoon"

• Telefoon (zelfstandig naamwoord)

  spraak op afstand overbrengen

• Telefoon (werkwoord)

  telefonisch in contact komen of proberen te komen (met iemand);

  "Ik probeerde je de hele nacht te bellen"

  "Neem twee aspirine en bel me 's morgens"