Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen synoniem en idioom is dat de Synoniem is een woord of een zin die precies of bijna hetzelfde betekent als een ander woord of een andere zin in dezelfde taal en Idioom is een combinatie van woorden met een figuurlijke betekenis.

• Synoniem

  Een synoniem is een woord of een zin die precies of bijna hetzelfde betekent als een ander woord of een andere zin in dezelfde taal. Van woorden die synoniemen zijn, wordt gezegd dat ze synoniem zijn, en de staat van het zijn van een synoniem wordt synoniem genoemd. De woorden beginnen, starten, beginnen en initiëren zijn bijvoorbeeld allemaal synoniemen van elkaar. Woorden zijn meestal synoniem in een bepaalde zin: bijvoorbeeld lang en uitgebreid in de lange tijd of langere tijd zijn synoniem, maar lang kan niet worden gebruikt in de uitdrukking uitgebreide familie. Synoniemen met exact dezelfde betekenis delen een seme of denotational sememe, terwijl die met onnauwkeurig vergelijkbare betekenissen een bredere denotational of connotational sememe delen en elkaar dus overlappen binnen een semantisch veld. De eerste worden soms cognitieve synoniemen genoemd en de laatste bijna synoniemen. Sommige lexicografen beweren dat geen synoniemen exact dezelfde betekenis hebben (in alle tegens of sociale taalniveaus) omdat etymologie, orthografie, fonetische kwaliteiten, dubbelzinnige betekenissen, gebruik, enzovoort, ze uniek maken. Verschillende woorden met een vergelijkbare betekenis verschillen meestal om een ​​reden: katachtig is formeler dan kat; lang en uitgebreid zijn slechts synoniemen in één gebruik en niet in andere (een lange arm is bijvoorbeeld niet hetzelfde als een verlengde arm). Synoniemen zijn ook een bron van eufemismen. Metonymie kan soms een vorm van synoniem zijn: het Witte Huis wordt gebruikt als synoniem van de administratie bij het verwijzen naar de Amerikaanse uitvoerende macht onder een specifieke president. Een metoniem is dus een soort synoniem en het woord metonym is een hyponiem van het woord synoniem. De analyse van synonymie, polysemie, hyponymie en hypernymie is inherent aan taxonomie en ontologie in de informatica-betekenissen van die termen. Het heeft toepassingen in de pedagogiek en machine learning, omdat ze vertrouwen op woord-ondubbelzinnigheid.

  
  

• Idioom

  Een idioom (Latijn: idiomī, "speciale eigenschap", uit het Oudgrieks: ἰδίωμα, translit. Idíōma, "speciaal kenmerk, speciale frasering, een eigenaardigheid", v. Oudgrieks: ἴδιος, translit. Ídios, "eigen") is een zin of een uitdrukking die een figuratieve, of soms letterlijke betekenis heeft. Gecategoriseerd als formule taal, een idioom figuratieve betekenis verschilt van de letterlijke betekenis. Er zijn duizenden idiomen die veel voorkomen in alle talen. Naar schatting zijn er minstens vijfentwintigduizend idiomatische uitdrukkingen in de Engelse taal.

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een woord waarvan de betekenis hetzelfde is als die van een ander woord.

  "Equivalente | poecilonym"

  "Antoniem | tegenovergestelde"

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een woord of zin met een betekenis die hetzelfde is als, of erg lijkt op, een ander woord of zin.

  
  

  "" Happy "is een synoniem van" blij "."

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een van de formele namen voor een taxon, inclusief de geldige naam (d.w.z. het senior synoniem).

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Elke naam voor een taxon, meestal een geldig gepubliceerde, formeel geaccepteerde, maar vaak ook een niet-gepubliceerde naam.

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een alternatieve (vaak kortere) naam die is gedefinieerd voor een object in een database.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  Een manier van spreken, een uitdrukkingswijze die eigen is aan een taal, persoon of groep mensen.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  Een taal of taalverscheidenheid; specifiek, een beperkt dialect gebruikt in een bepaalde historische periode, con etc.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  Een gevestigde uitdrukking waarvan de betekenis niet kan worden afgeleid uit de letterlijke betekenissen van de samenstellende woorden, vaak eigen aan een bepaalde taal.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  Een artistieke stijl (bijvoorbeeld in kunst, architectuur of muziek); een voorbeeld van zo'n stijl.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  Een programmeerconstructie of fraseologie die kenmerkend is voor de taal.

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  een woord of zin die precies of bijna hetzelfde betekent als een ander woord of zin in dezelfde taal, bijvoorbeeld shut is een synoniem van close

  "‘ Het Oosten "was een synoniem voor het Sovjetrijk"

  "‘ Shut ’is een synoniem van‘ close ’"

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  een persoon of ding dat zo nauw verbonden is met een bepaalde eigenschap of idee dat het noemen van zijn naam dat oproept

  "het Victoriaanse tijdperk is een synoniem voor seksueel puritanisme"

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  een taxonomische naam die dezelfde toepassing heeft als een andere, vooral een die is vervangen en niet meer geldig is.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  een groep woorden vastgesteld door gebruik als zijnde een betekenis die niet kan worden afgeleid van die van de afzonderlijke woorden (bijvoorbeeld over de maan, zie het licht).

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  een vorm van expressie die natuurlijk is voor een taal, persoon of groep mensen

  "hij had gevoel voor zin en idioom"

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  het dialect van een volk of een deel van een land.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  een karakteristieke uitdrukkingswijze in muziek of kunst

  "ze werkten allebei in een neo-impressionistisch idioom"

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een van twee of meer woorden (meestal woorden van dezelfde taal) die gelijkwaardig zijn aan elkaar; een van twee of meer woorden die vrijwel dezelfde betekenis hebben en daarom vaak door elkaar kunnen worden gebruikt. Zie onder Synoniem.

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een onjuiste of onjuist toegepaste wetenschappelijke naam, als een nieuwe naam toegepast op een soort of genus die al correct is genoemd, of een specifieke naam die in beslag wordt genomen door die van een andere soort van hetzelfde geslacht; - zo gebruikt in het systeem van nomenclatuur (zie zie) waarin de juiste wetenschappelijke namen van bepaalde natuurlijke groepen (meestal geslachten, soorten en ondersoorten) worden beschouwd als bepaald door prioriteit.

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  Een van twee of meer woorden die overeenkomen in betekenis maar van verschillende talen; een heteroniem.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  De syntactische of structurele vorm die eigen is aan elke taal; het genie of de cast van een taal.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  Een uitdrukking die voldoet aan of past bij de eigenaardige structurele vorm van een taal.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  Een combinatie van woorden met een eigen betekenis en niet voorspelbaar als een combinatie van de betekenissen van de afzonderlijke woorden, maar gesanctioneerd door gebruik; als een idiomatische uitdrukking; minder gebruikelijk, een enkel woord dat in een vreemde betekenis wordt gebruikt.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  De uitdrukking is eigen aan een bepaalde auteur; zoals geschreven in zijn eigen idioom.

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  dialect; een variantvorm van een taal.

• Synoniem (zelfstandig naamwoord)

  van twee woorden die in een con kunnen worden uitgewisseld, wordt gezegd dat ze synoniem zijn ten opzichte van die con

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  een manier van spreken die natuurlijk is voor moedertaalsprekers van een taal

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  het gebruik of de woordenschat die kenmerkend is voor een specifieke groep mensen;

  "de immigranten spraken een vreemd dialect van het Engels"

  "hij heeft een sterk Duits accent"

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  de stijl van een bepaalde kunstenaar of school of beweging;

  "een fantasierijk orkesttaal"

• Idioom (zelfstandig naamwoord)

  een uitdrukking waarvan de betekenis niet kan worden afgeleid uit de betekenis van de woorden waaruit ze bestaat