Inhoud

• stuporeuse

  
  

  Stupor (van het Latijnse stupere, "wees verbluft of verbaasd") is het ontbreken van een kritische mentale functie en een bewustzijnsniveau waarbij een patiënt bijna helemaal niet reageert en alleen reageert op basisprikkels zoals pijn. Degenen in een verbijsterende staat zijn stijf, stom en lijken alleen maar bewust te zijn, omdat de ogen open zijn en omringende objecten volgen. Het woord is afgeleid van het Latijnse stupor ("gevoelloosheid, ongevoeligheid"). Het wordt gekenmerkt door stoornissen in reacties op externe stimuli en komt meestal voor bij infectieziekten, gecompliceerde toxische toestanden (bijv. Zware metalen), ernstige hypothermie, psychische aandoeningen (bijv. Schizofrenie, ernstige klinische depressie), epilepsie, vaatziekten (bijv. Hypertensieve encefalopathie), shock (bijv. leren van een overlijden of overleven van een auto-ongeluk), neoplasmata (bijv. hersentumoren), vitamine D-tekort en andere kwalen.

• obtunded

  
  

  Obtundation verwijst naar minder dan volledige alertheid (veranderd bewustzijnsniveau), meestal als gevolg van een medische aandoening of trauma. Het basiswoord, obtund, betekent "afgestompt of minder scherp" cf. stompe hoek.

• Stuporous (bijvoeglijk naamwoord)

  langzame of verwarde reacties hebben, alsof je in een verdoving bent; slap op de benen

• Obtunded (bijvoeglijk naamwoord)

  Verre van alert of georiënteerd op tijd en ruimte, en andere tekenen van verwardheid vertonen, een staat die net geen openhartig delirium kent.

• Stuporous (bijvoeglijk naamwoord)

  verbluft of verward en traag reageren (zoals slagen, dronkenschap of uitputting)