Inhoud

• huidmondjes

  
  

  In de plantkunde is een stoma (meervoud "stomata"), ook een stomate genoemd (meervoud "stomates") (uit het Grieks στόμα, "mouth"), een porie, gevonden in de epidermis van bladeren, stengels en andere organen, die vergemakkelijkt gasuitwisseling. De porie wordt begrensd door een paar gespecialiseerde parenchymcellen bekend als bewakingscellen die verantwoordelijk zijn voor het regelen van de grootte van de huidmondjes. De term wordt meestal collectief gebruikt om te verwijzen naar het gehele stomatale complex, bestaande uit de gepaarde bewakingscellen en de porie zelf, waarnaar wordt verwezen als de stomatale opening. Lucht komt de plant binnen via deze openingen door gasdiffusie en bevat koolstofdioxide en zuurstof, die respectievelijk worden gebruikt bij fotosynthese en ademhaling. Zuurstof geproduceerd als een bijproduct van fotosynthese diffundeert naar de atmosfeer door dezelfde openingen. Ook diffundeert waterdamp door de huidmondjes in de atmosfeer in een proces dat transpiratie wordt genoemd. Huidmondjes zijn aanwezig in de sporofytgeneratie van alle landplantgroepen behalve levermos. In vaatplanten varieert het aantal, de grootte en de verdeling van huidmondjes sterk. Dicotyledons hebben meestal meer huidmondjes op het onderste oppervlak van de bladeren dan het bovenste oppervlak. Monocotyledons zoals ui, haver en maïs kunnen ongeveer hetzelfde aantal huidmondjes hebben op beide bladoppervlakken. In planten met drijvende bladeren kunnen huidmondjes alleen worden gevonden op de bovenste opperhuid en kunnen ondergedompelde bladeren de huidmondjes helemaal missen. De meeste boomsoorten hebben alleen huidmondjes op het onderste bladoppervlak. Bladeren met huidmondjes op zowel het bovenste als het onderste blad worden amfistomateuze bladeren genoemd; bladeren met huidmondjes alleen op het onderoppervlak zijn hypostomatisch en bladeren met huidmondjes alleen op het bovenoppervlak zijn epistomaat of hyperstomatisch. Grootte varieert tussen soorten, met end-to-end lengtes variërend van 10 tot 80 µm en breedte variërend van enkele tot 50 µm.

  
  

• Stroma (zelfstandig naamwoord)

  De weefselstructuur van een orgaan, enz., Dat dient om het te ondersteunen.

• Stroma (zelfstandig naamwoord)

  Het bindweefsel of ondersteunend raamwerk van een orgaan; zoals de stroma van de nier.

• Stroma (zelfstandig naamwoord)

  Een laag of massa celweefsel, vooral dat deel van de thallus van bepaalde schimmels dat de perithecia insluit.

• Stroma (zelfstandig naamwoord)

  het dichte kleurloze kader van een chloroplast

• Stroma (zelfstandig naamwoord)

  het ondersteunende weefsel van een orgaan (in tegenstelling tot parenchym)