Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen Satijn en Satan is dat de gladde, glanzende stof, meestal van zijde of synthetische vezel, geweven met een lange drijvende satijnbinding in ketting of inslag en Satan is een christelijke duivel.

• Satijn

  Satijn is een weefsel dat meestal een glanzend oppervlak en een doffe rug heeft. Het satijnweefsel wordt gekenmerkt door vier of meer vul- of inslaggarens die zweven over een kettinggaren, vier kettinggarens die zweven over een enkele inslaggaren. Drijvers zijn gemiste koppelingen, waarbij het scheringgaren bovenop de inslag ligt in een satijn met satijnkraag en waar het inslaggaren op satijn met inslagkanten ligt. Deze drijvers verklaren de gelijkmatige glans, want anders dan bij andere weefsels wordt het reflecterende licht niet zoveel verstrooid door de vezels, die minder plooien hebben. Satijn is meestal een kettingtechniek waarbij we kettingdraden "zweven" over inslaggarens, hoewel er ook satijnen met inslagzijde zijn. Als een weefsel wordt gevormd met een satijnweefsel met behulp van filamentvezels zoals zijde, polyester of nylon, wordt het overeenkomstige weefsel een satijn genoemd, hoewel sommige definities erop staan ​​dat het weefsel van zijde wordt gemaakt. Als de gebruikte garens korte stapelgarens zoals katoen zijn, wordt het gevormde weefsel beschouwd als een satijn. Een satijnen stof heeft de neiging om een ​​hoge glans te hebben vanwege het hoge aantal drijvers op de stof. Hierdoor wordt het gebruikt bij het maken van lakens. Veel variaties kunnen worden gemaakt van het basis satijnweefsel, waaronder een granietweefsel en een ruitweefsel. Satijnweefsels, keperweefsels en gewone weefsels zijn de drie basistypen weven waardoor de meeste geweven producten worden gevormd. Satijn wordt vaak gebruikt in kleding: satijnen honkbaljacks, sportbroeken, dameslingerie, nachthemden, blouses en avondjurken, maar ook in sommige heren boxershorts, slips, shirts en stropdassen. Het wordt ook gebruikt bij de productie van spitzen voor gebruik in ballet. Andere toepassingen zijn interieurstoffen, stoffering en lakens.

  
  

• Satan

  Satan, ook bekend als de duivel, is een entiteit in de Abrahamitische religies die mensen tot zonde verleidt. In het christendom en de islam wordt hij meestal gezien als een gevallen engel, of een jinni, die vroeger grote vroomheid en schoonheid bezat, maar rebelleerde tegen God, die hem toch tijdelijke macht over de gevallen wereld en een groot aantal demonen toestaat. In het jodendom wordt Satan typisch beschouwd als een metafoor voor de Yetzer Hara, of "kwade neiging", of als een agent die dienstbaar is aan God. Een figuur bekend als "de satan" verschijnt voor het eerst in de Tenach als een hemelse officier van justitie, een lid van de zonen van God ondergeschikt aan Yahweh, die de natie van Juda vervolgt in het hemelse hof en de loyaliteit van de volgelingen van Yahweh test door hen te dwingen om lijden. Tijdens de intertestamentele periode, mogelijk door invloed van de Zoroastrische figuur van Angra Mainyu, ontwikkelde de satan zich tot een kwaadaardige entiteit met afschuwelijke eigenschappen in dualistische oppositie tegen God. In het apocriefe boek der jubeljaren verleent Yahweh de satan (aangeduid als Mastema) autoriteit over een groep gevallen engelen om mensen te verleiden tot zonde en hen te straffen. In de synoptische evangeliën verleidt Satan Jezus in de woestijn en wordt hij geïdentificeerd als de oorzaak van ziekte en verleiding. In het boek Openbaring verschijnt Satan als een Grote Rode Draak, die wordt verslagen door Michael de Aartsengel en uit de hemel wordt neergeworpen. Hij wordt later voor duizend jaar gebonden, maar wordt kort bevrijd voordat hij uiteindelijk wordt verslagen en in de Poel van Vuur wordt geworpen. In het christendom staat Satan ook bekend als de duivel en hoewel het boek Genesis hem niet vermeldt, wordt hij vaak geïdentificeerd als de slang in de hof van Eden. In de middeleeuwen speelde Satan een minimale rol in de christelijke theologie en werd het gebruikt als komisch reliëf in mysteriespelen. Tijdens de vroegmoderne tijd nam de betekenis van Satans enorm toe naarmate overtuigingen zoals demonische bezetenheid en hekserij steeds meer overkwamen. Tijdens het tijdperk van de verlichting werd het geloof in het bestaan ​​van Satan fel bekritiseerd. Desondanks is het geloof in Satan blijven bestaan, vooral in Amerika. In de Koran is Shaitan, ook bekend als Iblis, een entiteit gemaakt van vuur die uit de hemel werd geworpen omdat hij weigerde te buigen voor de nieuw gecreëerde Adam en mensen en jinn aanzet tot zonde door hun geest te infecteren met waswā's ('kwaadaardig' suggesties "). Hoewel Satan over het algemeen als slecht wordt beschouwd, hebben sommige groepen heel verschillende overtuigingen. In het theïstische satanisme wordt satan beschouwd als een godheid die wordt aanbeden of vereerd. In LaVeyan Satanism is Satan een symbool van deugdzame eigenschappen en vrijheid. Satans uiterlijk wordt nooit in de Bijbel beschreven, maar sinds de negende eeuw wordt hij vaak getoond in christelijke kunst met hoorns, gespleten hoeven, ongewoon harige benen en een staart, vaak naakt en met een hooivork. Dit zijn een combinatie van eigenschappen die zijn afgeleid van verschillende heidense goden, waaronder Pan, Poseidon en Bes. Satan komt vaak voor in christelijke literatuur, met name in Dante Alighieris Inferno, varianten van de Faust-legende, John Miltons Paradise Lost en Paradise Regained, en de gedichten van William Blake. Hij blijft verschijnen in film, televisie en muziek.

  
  

• Satin (zelfstandig naamwoord)

  Een doek geweven van zijde, nylon of polyester met een glanzend oppervlak en een doffe rug. (Dezelfde weeftechniek die op katoen wordt toegepast, produceert stoffen die satijn worden genoemd).

• Satijn (bijvoeglijk naamwoord)

  Semi-glossy. Vooral het beschrijven van een soort verf.

• Satan (zelfstandig naamwoord)

  alternatieve vorm van Satan vooral in de zin van "een demonenvolger van Satan; een gevallen engel".

• Satin (zelfstandig naamwoord)

  Een zijden doek, van een dikke, dichte ure en overshot inslag, die een glanzend oppervlak heeft.

• Satan (zelfstandig naamwoord)

  De grote tegenstander van de mens; de duivel of prins van duisternis; het hoofd van de gevallen engelen; de aartsvijand.

• Satin (zelfstandig naamwoord)

  een gladde stof van zijde of rayon; heeft een glanzend gezicht en een doffe rug

• Satan (zelfstandig naamwoord)

  (Joods-christelijke en islamitische religies) voornaamste geest van kwaad en tegenstander van God; verleider van de mensheid; meester van de hel