Inhoud

• Wraak

  
  

  Wraak is een vorm van rechtvaardigheid waarvan gewoonlijk wordt aangenomen dat deze wordt vastgesteld zonder de normen van formeel recht en jurisprudentie. Wraak wordt vaak gedefinieerd als een schadelijke actie tegen een persoon of groep in reactie op een klacht, of deze nu echt is of wordt waargenomen. Het wordt gebruikt om een ​​fout te straffen door buiten de wet te gaan. Dit komt omdat de persoon die wraak neemt voelt alsof de wet geen recht doet. Wraak is ook bekend als vergelding of wraak; het kan worden gekarakteriseerd als een vorm van rechtvaardigheid (niet te verwarren met vergeldende rechtvaardigheid), een altruïstische actie die sociale of morele rechtvaardigheid afdwingt buiten het rechtssysteem. Francis Bacon beschreef het als een soort van "wilde gerechtigheid" die "de wet beledigt waardoor de wet buiten zijn ambt valt". Primitieve gerechtigheid of vergeldende gerechtigheid wordt vaak onderscheiden van meer formele en verfijnde vormen van gerechtigheid zoals distributieve gerechtigheid en goddelijk oordeel.

  
  

• Retribution (zelfstandig naamwoord)

  Straf opgelegd in de geest van morele verontwaardiging of persoonlijke wraak.

• Revenge (zelfstandig naamwoord)

  Elke vorm van persoonlijke vergeldingsactie tegen een individu, instelling of groep voor wat waargenomen schade of onrecht.

  "Onverschilligheid is de liefste wraak."

  "Toen ik mijn vrouw verliet, probeerde ze het huis in wraak in brand te steken."

• Revenge (zelfstandig naamwoord)

  Een overwinning van de vorige verliezer.

• Revenge (werkwoord)

  Wraak nemen (op of op) iemand.

• Revenge (werkwoord)

  Wraak nemen voor (een bepaalde schadelijke actie), wreken.

  "Arsenal verdiende vorige keer zijn verlies aan Manchester United met dit keer een 5-0 wedstrijd."

• Revenge (werkwoord)

  Wraak nemen; om wraak te nemen.

• Retribution (zelfstandig naamwoord)

  
  

  Het vergelden; terugbetaling.

• Retribution (zelfstandig naamwoord)

  Dat wat wordt gegeven in terugbetaling of compensatie; geschikt terug te keren naar de verdiensten of woestijnen van, als een actie; meestal veroordelen straf voor kwaad of verkeerd.

• Retribution (zelfstandig naamwoord)

  In het bijzonder beloning en straf, zoals verdeeld naar algemeen oordeel.

• Wraak

  Schade toebrengen in ruil voor, als letsel, belediging, enz .; tot exacte voldoening voor, bij een gevoel van verwonding; wreken; - gevolgd door het ontvangen verkeerde, of door de persoon of het onrecht dat is aangedaan, als het object, of door het wederkerige voornaamwoord als direct object, en een voorzetsel voor het verkeerde gedaan of de kwaaddoener.

• Wraak

  Letsel toebrengen voor, in een hatelijke, verkeerde of kwaadaardige geest; om wraak te nemen voor kwaadwillend.

• Revenge (werkwoord)

  Wraak nemen; - met

• Revenge (zelfstandig naamwoord)

  De daad van wraak; wraak; vergelding; een terugkeer van kwaad naar kwaad.

• Revenge (zelfstandig naamwoord)

  De neiging om wraak te nemen; een kwaadaardige wens van kwaad naar iemand die ons een verwonding heeft toegebracht.

• Retribution (zelfstandig naamwoord)

  een terecht verdiende straf

• Retribution (zelfstandig naamwoord)

  het corrigeren van je fouten

• Retribution (zelfstandig naamwoord)

  wraak nemen (iemand vergelden als vergelding voor iets schadelijks dat hij heeft gedaan), vooral in het volgende leven;

  "De wraak is van mij; ik zal vergelden, zegt de Heer"

  "Voor wraak zou ik niets doen. Deze natie is te groot om alleen maar wraak te nemen"

  "hij zwoer wraak op de man die hem heeft verraden"

  "de snelheid van goddelijke vergelding"

• Revenge (zelfstandig naamwoord)

  actie ondernomen in ruil voor een verwonding of een overtreding

• Revenge (werkwoord)

  wraak nemen voor een waargenomen fout;

  "Hij wil de moord op zijn broer wreken"