Inhoud

• protestor

  
  

  Een protest (ook wel een remonstrance, remonstratie of demonstratie genoemd) is een uiting van getuigenis namens een uitdrukkelijke oorzaak door woorden of daden met betrekking tot bepaalde gebeurtenissen, beleid of situaties. Protesten kunnen veel verschillende vormen aannemen, van individuele verklaringen tot massale demonstraties. Demonstranten kunnen een protest organiseren als een manier om hun mening publiekelijk kenbaar te maken in een poging om de publieke opinie of het overheidsbeleid te beïnvloeden, of ze kunnen directe actie ondernemen in een poging om zelf gewenste veranderingen rechtstreeks door te voeren. Waar protesten deel uitmaken van een systematische en vreedzame geweldloze campagne om een ​​bepaald doel te bereiken, en waarbij zowel druk als overtuigingskracht wordt gebruikt, gaan ze verder dan alleen protest en kunnen ze beter worden omschreven als gevallen van burgerlijk verzet of geweldloos verzet. zelfexpressie en protest worden soms beperkt door overheidsbeleid (zoals de vereiste van protestvergunningen), economische omstandigheden, religieuze orthodoxie, sociale structuren of mediamonopolie. Een reactie van de staat op protesten is het gebruik van oproerpolitie. Waarnemers hebben een toegenomen militarisering van protestpolitie opgemerkt, waarbij de politie gepantserde voertuigen en sluipschutters inzet tegen de demonstranten. Wanneer dergelijke beperkingen zich voordoen, kunnen protesten de vorm aannemen van openlijke burgerlijke ongehoorzaamheid, subtielere vormen van verzet tegen de beperkingen, of kunnen zich overgaan in andere gebieden zoals cultuur en emigratie. Een protest zelf kan soms het onderwerp zijn van een tegenprotest. In een dergelijk geval tonen tegen-demonstranten hun steun aan de persoon, het beleid, de actie, enz. Waarop het oorspronkelijke protest betrekking heeft. In sommige gevallen kunnen deze demonstranten gewelddadig botsen.

  
  

• Protesteerder

  Een protest (ook wel een remonstrance, remonstratie of demonstratie genoemd) is een uiting van getuigenis namens een uitdrukkelijke oorzaak door woorden of daden met betrekking tot bepaalde gebeurtenissen, beleid of situaties. Protesten kunnen veel verschillende vormen aannemen, van individuele verklaringen tot massale demonstraties. Demonstranten kunnen een protest organiseren als een manier om hun mening publiekelijk kenbaar te maken in een poging om de publieke opinie of het overheidsbeleid te beïnvloeden, of ze kunnen directe actie ondernemen in een poging om zelf gewenste veranderingen rechtstreeks door te voeren. Waar protesten deel uitmaken van een systematische en vreedzame geweldloze campagne om een ​​bepaald doel te bereiken, en waarbij zowel druk als overtuigingskracht wordt gebruikt, gaan ze verder dan alleen protest en kunnen ze beter worden omschreven als gevallen van burgerlijk verzet of geweldloos verzet. zelfexpressie en protest worden soms beperkt door overheidsbeleid (zoals de vereiste van protestvergunningen), economische omstandigheden, religieuze orthodoxie, sociale structuren of mediamonopolie. Een reactie van de staat op protesten is het gebruik van oproerpolitie. Waarnemers hebben een toegenomen militarisering van protestpolitie opgemerkt, waarbij de politie gepantserde voertuigen en sluipschutters inzet tegen de demonstranten. Wanneer dergelijke beperkingen zich voordoen, kunnen protesten de vorm aannemen van openlijke burgerlijke ongehoorzaamheid, subtielere vormen van verzet tegen de beperkingen, of kunnen zich overgaan in andere gebieden zoals cultuur en emigratie. Een protest zelf kan soms het onderwerp zijn van een tegenprotest. In een dergelijk geval tonen tegen-demonstranten hun steun aan de persoon, het beleid, de actie, enz. Waarop het oorspronkelijke protest betrekking heeft. In sommige gevallen kunnen deze demonstranten gewelddadig botsen.

  
  

• Protestor (zelfstandig naamwoord)

  alternatieve spelling van protesteerder

• Protester (zelfstandig naamwoord)

  Iemand die protesteert, alleen of in een publiek vertoon van groepsgevoel.

  "De demonstranten verdrongen Trafalgar Square en zongen anti-oorlogsliederen."

• Protester (zelfstandig naamwoord)

  Iemand die protesteert tegen een wissel of een notitie.

• Protester (zelfstandig naamwoord)

  Iemand die protesteert; iemand die een plechtige verklaring aflegt.

• Protester (zelfstandig naamwoord)

  Iemand die protesteert tegen een wissel of een notitie.

• Protester (zelfstandig naamwoord)

  een persoon die afwijkt van een vastgesteld beleid

• Protester (zelfstandig naamwoord)

  iemand die deelneemt aan een publiek vertoon van groepsgevoel