Inhoud

• Verbod

  
  

  Proscription (Latijn: proscriptio) is, in het huidige gebruik, een "decreet van veroordeling tot de dood of verbanning" (OED) en kan in een politieke con worden gebruikt om te verwijzen naar door de staat goedgekeurde moord of verbanning. De term is ontstaan ​​in het oude Rome, waar het openbare identificatie en officiële veroordeling van verklaarde vijanden van de staat omvatte. Het is sindsdien breed gebruikt om soortgelijke overheids- en politieke acties te beschrijven, met verschillende gradaties van nuance, inclusief de massale onderdrukking van ideologieën en de eliminatie van politieke rivalen of persoonlijke vijanden. Naast zijn recidieven tijdens de verschillende fasen van de Romeinse Republiek, is het een standaardterm geworden om te labelen: de onderdrukking van Royalists na Oliver Cromwells beslissende nederlaag van Charles II in de Slag om Worcester in 1651 (zie afbeelding) beteugeling van de westerse religie in het begin van de 18e eeuw in China het verbieden van Highland-kleding na de opstand van Jacobieten in 1745 in de wreedheden van Schotland die plaatsvond tijdens de fase van het Reign of Terror (1793-1794) tijdens de massale deportaties van Britse en Franse arbeiders uit Rusland halverwege 19e eeuw, met het begin van de Krimoorlog in de 20e eeuw, zoals de inspanningen van de Labour Party in het Verenigd Koninkrijk om "communistisch entryisme" te voorkomen door personen en organisaties op de zwarte lijst te plaatsen van de brede verboden van Joodse culturele instellingen en activiteiten in de Sovjetunie na de geboorte van de staat Israël in 1948 en het begin van de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948

  
  

• Proscription (zelfstandig naamwoord)

  Een verbod.

• Proscription (zelfstandig naamwoord)

  Decreet van veroordeling jegens een of meer personen, vooral in de Romeinse oudheid.

• Proscription (zelfstandig naamwoord)

  Het verbieden, of het resultaat ervan.

• Proscription (zelfstandig naamwoord)

  Een decreet of wet die verbiedt.

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  Een schriftelijke opdracht, zoals door een arts of verpleegkundige, voor het toedienen van een geneesmiddel of andere interventie. Zie ook scrip.

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  Het voorgeschreven medicijn of de voorgeschreven interventie.

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  De formele beschrijving van de lensgeometrie die nodig is voor brillen, enz.

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  De handeling of praktijk van het voorschrijven van normen voor taalgebruik. Zie ook prescriptivisme.

  
  

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  Een voorbeeld van een prescriptieve uitspraak.

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  Een plan of procedure om een ​​bepaald eindresultaat te verkrijgen; een recept.

• Recept (bijvoeglijk naamwoord)

  alleen verkrijgbaar met een recept van een arts of verpleegkundige

  "Veel krachtige pijnstillers zijn medicijnen in de VS"

• Proscription (zelfstandig naamwoord)

  De handeling van het verbieden; een dood of ballingschap; ballingschap; specifiek, onder de oude Romeinen, het openbare aanbod van een beloning voor het hoofd van een politieke vijand; terwijl, onder het triumviraat, veel van de beste Romeinse burgers vielen door verbod.

• Proscription (zelfstandig naamwoord)

  De staat van zijn verboden; opzegging; verbod; verbod.

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  De handeling van het voorschrijven, regisseren of dicteren; richting; voorschrift; ook dat wat is voorgeschreven.

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  Een richting van een remedie of van remedies voor een ziekte, en de manier om ze te gebruiken; een medisch recept; ook een voorgeschreven remedie.

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  Een voorschrift voor titel; de claim van een zaak op grond van onheuglijk gebruik en genot; het recht of de titel verkregen door bezit had gedurende de tijd en op de manier bij wet bepaald.

• Proscription (zelfstandig naamwoord)

  een decreet dat iets verbiedt

• Proscription (zelfstandig naamwoord)

  afwijzing door middel van het verbannen of verbieden van iemand

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  vooraf voorgeschreven aanwijzingen; de handeling van het voorschrijven van gezaghebbende regels of aanwijzingen;

  "Ik probeerde haar recept voor succes te volgen"

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  een medicijn dat alleen verkrijgbaar is met schriftelijke instructies van een arts of tandarts aan een apotheker;

  "hij vertelde de arts dat hij zijn recept regelmatig had gebruikt"

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  schriftelijke instructies voor een opticien op de lenzen voor een bepaalde persoon

• Recept (zelfstandig naamwoord)

  schriftelijke instructies van een arts of tandarts aan een drogist betreffende de vorm en dosering van een medicijn dat aan een bepaalde patiënt moet worden verstrekt

• Recept (bijvoeglijk naamwoord)

  alleen verkrijgbaar met doktersrecept;

  "een medicijn op recept"

  "geneesmiddelen zonder recept"

  "een over-the-counter koude remedie"