Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen slijm en sputum is dat de Slijm is een gladde afscheiding geproduceerd door en bedekkende slijmvliezen en Sputum is een slijm dat wordt opgehoest door de lagere luchtwegen.

• Slijm

  Slijm (MEW-kəss) is een gladde waterige afscheiding geproduceerd door, en bedekkende, slijmvliezen. Het wordt meestal geproduceerd uit cellen in slijmklieren, hoewel het ook afkomstig kan zijn van gemengde klieren, die zowel sereuze als slijmcellen bevatten. Het is een viskeuze colloïde die anorganische zouten, antiseptische enzymen (zoals lysozymen), immunoglobulinen en glycoproteïnen zoals lactoferrine en mucines bevat, die worden geproduceerd door slijmbekercellen in de slijmvliezen en submucosale klieren. Slijm dient ter bescherming van epitheelcellen (die de buizen bekleden) in de ademhalings-, gastro-intestinale, urogenitale, visuele en auditieve systemen; de opperhuid bij amfibieën; en de kieuwen in vis, tegen infectieuze agentia zoals schimmels, bacteriën en virussen. De gemiddelde menselijke neus produceert ongeveer een liter slijm per dag. Het grootste deel van het geproduceerde slijm bevindt zich in het maagdarmkanaal. Botvissen, hagfish, slakken, naaktslakken en sommige andere ongewervelde dieren produceren ook extern slijm. Naast het dienen van een beschermende functie tegen infectieuze agentia, biedt dergelijk slijm bescherming tegen toxines geproduceerd door roofdieren, kan beweging vergemakkelijken en kan een rol spelen in communicatie.

  
  

• Sputum

  Sputum /spju.təm/ is slijm en is de naam die wordt gebruikt voor het opgehoest materiaal (slijm) van de onderste luchtwegen (luchtpijp en bronchiën). In de geneeskunde worden sputummonsters meestal gebruikt voor onderzoek met het blote oog, microbiologisch onderzoek van luchtweginfecties en cytologisch onderzoek van ademhalingssystemen. Het is van cruciaal belang dat de patiënt geen monster geeft dat slijmachtig materiaal uit de binnenkant van de neus bevat. Naaktoogonderzoek van sputum kan thuis door een patiënt worden gedaan om de verschillende kleuren op te merken (zie hieronder). Elke hint van gele kleur duidt op een luchtweginfectie (maar geeft niet aan tussen de soorten organismen die deze veroorzaken). Dergelijke kleurtips worden het best gedetecteerd wanneer het sputum wordt bekeken op een zeer witte achtergrond, zoals wit papier, een witte pot of een wit gootsteenoppervlak. Hoe intenser de gele kleur, des te waarschijnlijker is het een bacteriële infectie (bronchitis, bronchopneumonie of pneumonie).

  
  

• Slijm (zelfstandig naamwoord)

  Een gladde afscheiding van de slijmvliezen.

• Sputum (zelfstandig naamwoord)

  Materie hoestte op en riep uit de mond, bestaande uit speeksel en lozingen uit de luchtwegen zoals slijm, slijm of pus.

• Slijm (zelfstandig naamwoord)

  Een stroperige vloeistof afgescheiden door slijmvliezen, die dient om te bevochtigen en te beschermen. Het bedekt de voeringmembranen van alle holtes die extern openen, zoals die van de mond, neus, longen, darmkanaal, urinewegen, etc.

• Slijm (zelfstandig naamwoord)

  Elke andere dierlijke vloeistof van viskeuze kwaliteit, zoals de synoviale vloeistof, die de holten van de gewrichten smeert; - onjuist gebruikt.

• Slijm (zelfstandig naamwoord)

  Een gelatineuze of slijmerige stof die voorkomt in bepaalde algen en andere planten.

• Sputum (zelfstandig naamwoord)

  Dat wat wordt opgezadeld; een speekselafscheiding; speeksel; speeksel.

• Slijm (zelfstandig naamwoord)

  beschermende afscheiding van de slijmvliezen; in de darm smeert het de doorgang van voedsel en beschermt het de epitheelcellen; in de neus en keel en longen kan het moeilijk zijn voor bacteriën om het lichaam binnen te dringen via het epitheel

• Sputum (zelfstandig naamwoord)

  uitgeputte materie; speeksel gemengd met lozingen uit de luchtwegen; in de oude en middeleeuwse fysiologie werd aangenomen dat het traagheid veroorzaakte