Inhoud

• Moreel

  
  

  Moraal, ook bekend als esprit de corps (Franse uitspraak:), is het vermogen van groepsleden om te blijven geloven in een instelling of doel, vooral in het geval van tegenstand of tegenspoed. Moreel wordt vaak door gezagsdragers aangehaald als een generiek waardeoordeel over de wilskracht, gehoorzaamheid en zelfdiscipline van een groep die belast is met het uitvoeren van taken toegewezen door een meerdere. Volgens Alexander H. Leighton is "moraal het vermogen van een groep mensen om voortdurend en consequent samen te werken om een ​​gemeenschappelijk doel na te streven". Moreel is belangrijk in het leger, omdat het de eenheidscohesie verbetert. Zonder goed moreel zal een kracht eerder opgeven of zich overgeven. Moraal wordt meestal beoordeeld op een collectief, in plaats van een individueel niveau. In oorlogstijd is ook het burgerlijke moraal belangrijk. Esprit de corps wordt beschouwd als een belangrijk onderdeel van een vechteenheid.

• Moraliteit

  
  

  Moraliteit (van het Latijnse moralis "manier, karakter, gepast gedrag") is de differentiatie van intenties, beslissingen en acties tussen die welke als juist worden onderscheiden en die welke ongepast zijn. Moraliteit kan een verzameling normen of principes zijn die zijn afgeleid van een gedragscode uit een bepaalde filosofie, religie of cultuur, of het kan zijn afgeleid van een norm die volgens een persoon universeel moet zijn. Moraliteit kan ook specifiek synoniem zijn met "goedheid" of "juistheid". Morele filosofie omvat morele ontologie, die de oorsprong is van moraal en morele epistemologie, wat de kennis van moraal is. Verschillende systemen om moraliteit tot uitdrukking te brengen zijn voorgesteld, waaronder deontologische ethische systemen die zich houden aan een set van vastgestelde regels, en normatieve ethische systemen die de verdiensten van acties zelf beschouwen. Een voorbeeld van normatieve ethische filosofie is de gulden regel, die stelt: "Men moet anderen behandelen zoals men zou willen dat anderen zichzelf behandelen". Immoraliteit is de actieve oppositie tegen moraliteit (d.w.z. oppositie tegen dat wat goed of juist is), terwijl amoraliteit op verschillende manieren wordt gedefinieerd als een onbekendheid met, onverschilligheid tegenover of ongeloof in een bepaald stel morele normen of principes.

  
  

• Morale (zelfstandig naamwoord)

  Het vermogen van mensen om te blijven geloven in een instelling of een doel, of zelfs in zichzelf en anderen.

  "Nadat het moreel van de ontslagen op een dieptepunt was, waren ze zo ontmoedigd dat er niets werd gedaan."

  "Moreel is een belangrijke eigenschap bij soldaten. Met een goed moreel zullen ze in een hagel van kogels stormen; zonder dat steken ze zelfs geen straat over."

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  Erkenning van het gedrag op een manier die bedoeld is om moreel goede resultaten te produceren.

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  Een reeks sociale regels, gebruiken, tradities, overtuigingen of praktijken die juiste, aanvaardbare vormen van gedrag specificeren.

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  Een reeks persoonlijke leidende principes voor gedrag of een algemeen idee van hoe zich te gedragen, al dan niet respectabel.

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  Een les of uitspraak die advies bevat over correct gedrag.

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  Morele filosofie, de tak van de filosofie die de gronden en aard van goed, kwaad, goed en kwaad bestudeert.

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  Een specifieke theorie over de gronden en aard van juistheid, verkeerdheid, goed en kwaad.

• Morale (zelfstandig naamwoord)

  De morele toestand, of de toestand in andere opzichten, voor zover deze wordt beïnvloed door of afhankelijk is van morele overwegingen, zoals ijver, geest, hoop en vertrouwen; mentale toestand, als van een lichaam van mannen, een leger en dergelijke.

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  De relatie van conformiteit of non-conformiteit met de morele norm of regel; kwaliteit van een intentie, een karakter, een actie, een principe of een sentiment, wanneer beproefd door de standaard van het recht.

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  De kwaliteit van een actie die het goed maakt; de overeenstemming van een handeling met de geaccepteerde rechtsnorm.

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  De doctrines of regels van morele plichten, of de plichten van mensen in hun sociale karakter; ethiek.

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  De beoefening van morele plichten; rechtvaardigheid van het leven; conformiteit met de norm van recht; deugd; omdat we vaak de beleefdheid bewonderen van mannen wier moraliteit we in twijfel trekken.

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  Een soort allegorisch stuk, zo genoemd omdat het bestond uit discoursen ter ere van moraliteit tussen acteurs die personages vertegenwoordigen als Charity, Faith, Death, Vice, etc. Dergelijke toneelstukken werden af ​​en toe tentoongesteld zo laat als het bewind van Henry VIII.

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  intent; betekenis; Moreel.

• Morale (zelfstandig naamwoord)

  een staat van individueel psychologisch welzijn gebaseerd op een gevoel van vertrouwen en bruikbaarheid en doel

• Morale (zelfstandig naamwoord)

  de geest van een groep waardoor de leden willen dat de groep slaagt

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  bezorgdheid over het onderscheid tussen goed en kwaad of goed en kwaad; goed of goed gedrag

• Moraliteit (zelfstandig naamwoord)

  motivatie gebaseerd op ideeën van goed en kwaad