Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen monotheïsme en polytheïsme is dat de Monotheïsme is een geloof in één god en Polytheïsme is een aanbidding van of geloof in meerdere goden.

• monotheïsme

  Monotheïsme is gedefinieerd als het geloof in het bestaan ​​van slechts één god die de wereld schiep, almachtig is en tussenbeide komt in de wereld. Een bredere definitie van monotheïsme is het geloof in één god. Er kan een onderscheid worden gemaakt tussen exclusief monotheïsme, en zowel inclusief monotheïsme als pluriform (panentheïstisch) monotheïsme dat, hoewel het verschillende goden erkent, enige onderliggende eenheid postuleert. Monotheïsme wordt onderscheiden van henotheïsme, een religieus systeem waarin de gelovige één god aanbidt zonder te ontkennen dat anderen verschillende goden kunnen aanbidden met dezelfde geldigheid, en monolatrisme, de erkenning van het bestaan ​​van vele goden maar met de consistente aanbidding van slechts één godheid. De term "monolatrie" werd misschien voor het eerst gebruikt door Julius Wellhausen. De bredere definitie van monotheïsme kenmerkt de tradities van het Bábisme, het Baháí-geloof, het Balinese hindoeïsme, Cao Dai (Caodaiisme), Cheondoism (Cheondogyo), het christendom, deïsme, Eckankar, hindoe-sekten zoals Shaivism en Vaishnavism, Islam, Judaism, Mandaeism, Rastafari, Seicho no Ie, Sikhism, Tengrism (Tangrism), Tenrikyo (Tenriism), Yazidism, and Zoroastrianism, en elementen van pre-monotheïstisch denken zijn te vinden in vroege religies zoals Atenism , oude Chinese religie en Yahwism.

  
  

• Polytheïsme

  Polytheïsme (van het Griekse πολυθεϊσμός, polytheismos) is de verering van of het geloof in meerdere goden, die meestal worden samengevoegd tot een pantheon van goden en godinnen, samen met hun eigen religies en rituelen. In de meeste religies die polytheïsme accepteren, zijn de verschillende goden en godinnen representaties van natuurkrachten of voorouderlijke principes, en kunnen worden beschouwd als autonome of als aspecten of emanaties van een schepper-godheid of transcendentaal absoluut principe (monistische theologieën), dat zich immanent manifesteert in de natuur (panentheïstische en pantheïstische theologieën). De meeste polytheïstische goden van oude godsdiensten, met de opmerkelijke uitzonderingen van de oude Egyptische en hindoeïstische goden, werden opgevat als fysieke lichamen. Polytheïsme is een soort theïsme. Binnen het theïsme staat het in contrast met het monotheïsme, het geloof in een enkele God, in de meeste gevallen transcendent. Polytheïsten aanbidden niet altijd alle goden gelijk, maar ze kunnen henotheïsten zijn, gespecialiseerd in de aanbidding van één bepaalde godheid. Andere polytheïsten kunnen kathenotheïsten zijn en verschillende goden op verschillende tijdstippen aanbidden. Polytheïsme was de typische vorm van religie tijdens de bronstijd en de ijzertijd tot de axiale eeuw en de ontwikkeling van Abrahamitische religies, waarvan de laatste strikt monotheïsme afdwong. Het is goed gedocumenteerd in historische religies uit de klassieke oudheid, vooral de oude Griekse religie en de oude Romeinse religie, en na de neergang van het Grieks-Romeinse polytheïsme in tribale religies zoals het Germaanse heidendom of het Slavische heidendom. Belangrijke polytheïstische religies die tegenwoordig worden beoefend, zijn onder andere de traditionele Chinese religie, het hindoeïsme, het Japanse Shinto en verschillende neopagaanse religies.

  
  

• Monotheism (zelfstandig naamwoord)

  Het geloof in een enkele godheid (één god of godin); vooral binnen een georganiseerde religie.

• Polytheism (zelfstandig naamwoord)

  Het geloof in het bestaan ​​van meerdere goden.

• Monotheism (zelfstandig naamwoord)

  de leer of het geloof dat er maar één God is.

• Polytheism (zelfstandig naamwoord)

  het geloof in of aanbidding van meer dan één god

  "het polytheïsme van het oude Nabije Oosten"

• Monotheism (zelfstandig naamwoord)

  De leer of overtuiging dat er maar één God is.

• Polytheism (zelfstandig naamwoord)

  De leer van, of het geloof in, meerdere goden.

• Monotheism (zelfstandig naamwoord)

  geloof in een enkele God

• Polytheism (zelfstandig naamwoord)

  geloof in meerdere goden