Inhoud
- Grootste verschil
- Vergelijkingstabel
- Wat zijn monocotyledon planten?
- Wat zijn Dicotyledon-planten?
- Monocotyledon Plants vs. Dicotyledon Plants
Grootste verschil
Zoals we weten, zijn planten voornamelijk verdeeld in twee soorten, namelijk bloeiende planten en niet-bloeiende planten (angiospermen of gymnospermen). Het moet worden vermeld dat ongeveer 80% van alle bestaande groene planten bloeiende planten zijn. Deze bloeiende planten zijn verder onderverdeeld in monocots en dicots. De monocot is de plant die slechts één zaadlob in het embryo heeft, terwijl dicot de plant is die twee zaadlobben in het embryo heeft. Monocot en dicot planten verschillen van elkaar in vier structuren: bladeren, stengels, wortels en zaden. In monocotwortels produceert de aanwezige pericycle alleen de laterale wortels, terwijl in dicotwortels de pericycle aanleiding geeft tot laterale wortels, kurkcambium en het deel van de vasculaire cambium. In monocots stengel, zijn de vaatbundels verspreid over de stengel zonder een duidelijke regeling. Aan de andere kant, in dicotsstam, zijn de vaatbundels gerangschikt in de vorm van een of twee gebroken ringen, waarna ze een definitieve vorm hebben. Monocotbladeren hebben meestal parallelle nerven terwijl; dicotbladeren hebben netaders.
Vergelijkingstabel
| Monocotyledon planten | Dicotyledon planten | |
| Definitie | Monocotyledon Plants zijn de bloeiende planten, die slechts één zaadlob in het embryo van de plant heeft. | Dicotyledon-planten zijn de bloeiende planten, die twee zaadlobben in het embryo van de plant hebben. |
| Xylem & Phloem | In monocotwortels zijn het xyleem en het floëem talrijk | In dicotwortels zijn het xyleem en het floëem in aantal beperkt. |
| Merg | In monocot root is het groot en goed ontwikkeld. | Afwezig |
| Bundelschede | In monocotstengel is de bundelkoker aanwezig als deze de verspreide vaatbundels omringt. | Afwezig |
| huidmondjes | Monocots bladeren hebben een gelijk aantal huidmondjes op elk oppervlak. | Dicotbladeren hebben meer huidmondjes op hun onderoppervlak. |
Wat zijn monocotyledon planten?
Monocotyledon Plants zijn de bloeiende planten, die slechts één zaadlob in het embryo van de plant heeft. Er zijn veel factoren en structuur, waardoor monocots zich van de dicots onderscheiden.
Monocot Root: Het aantal xyleem en floëem zijn in dit geval talrijk. De aanwezige Xylem-vaten zijn rond of ovaalvormig. De aanwezige pericycle produceert alleen de zijwortels. De merg is aanwezig in de Xylem, en het is vrij groot en goed ontwikkeld.
Monocot Stam: De monocotstengel heeft ook de enkellaags epidermis samen met de dikke nagelriem, hoewel de epidermale haren in het geval afwezig zijn. Vanwege de aanwezigheid van de zijtakken zijn cirkelvormige stengels afwezig in monocots.
Monocot Leaf: Monocot blad heeft een dubbele epidermale laag, een op het bovenoppervlak en een op het onderoppervlak. De dikke nagelriem is aanwezig op het buitenoppervlak, terwijl het onderste oppervlak een dunne nagelriem heeft. De cellen van de opperhuid zijn gevuld met veel chloroplasten. Bulliform cellen zijn aanwezig op de bovenste opperhuid. De epidermis van monocots bezit ook veel intercellulaire ruimtes erin. Mesofyl is aanwezig in het sponsachtige parenchym. Monocot blad heeft een gelijk aantal huidmondjes aan beide zijden. Monocotbladeren hebben parallelle aderen erin.
Wat zijn Dicotyledon-planten?
Dicotyledon-planten zijn de bloeiende planten, die twee zaadlobben in het embryo van de plant hebben.
Dicot Root: De Xylem die ze bezitten is in de ‘X’ vorm, en ik omringd door het floëem. Tegelijkertijd blijft het aantal Xyleem en Phloem vrijwel hetzelfde in de dicotwortels, omdat het floëem elk van de xylems erin begrenst. Hun vaatbundels zijn gerangschikt in de vorm van een of twee gebroken ringen.
Dicot-stam: De dicotstengel heeft een gelaagde opperhuid samen met de dikke nagelriem. Vooral het verschil in plaatsing van de vaatbundels maakt het verschil tussen deze en de monocotsteel. Omdat de dicots complexer zijn in vergelijking met de monocots, kunnen ze al dan niet de epidermale haren hebben, die essentieel zijn voor de isolatie, warmte en absorptie in planten. Hun vaatbundels zijn gerangschikt in de vorm van een of twee gebroken ringen.
Dicot Leaf: Dicotblad heeft ook een dubbele epidermale laag, een op het bovenoppervlak en een op het onderoppervlak. De nagelriem is uniform aanwezig op het buiten- en binnenoppervlak. Bulliform cellen zijn meestal afwezig. Mesofyl bestaat uit twee soorten weefsels, een sponsachtig parenchym en de andere is palissadeparenchym. Dicotbladeren hebben grote intercellulaire ruimtes erin. Dicots blad hebben meer huidmondjes op hun onderoppervlak. Bladeren van dicots hebben netaders.
Monocotyledon Plants vs. Dicotyledon Plants
- Monocotyledon Plants zijn de bloeiende planten, die slechts één zaadlob in het embryo van de plant heeft. Anderzijds zijn Dicotyledon Plants de bloeiende planten, die twee zaadlobben in het embryo van de plant hebben.
- In monocotwortels zijn het xyleem en het floëem talrijk. Aan de andere kant, in dicotwortels, zijn het xyleem en floëem beperkt in aantallen.
- Het merg is afwezig in de dicotwortel, terwijl het in de monocotwortel groot en goed ontwikkeld is.
- In dicotstengel is bundelmantel niet aanwezig, terwijl in monocotstam de bundelmantel aanwezig is als deze de verspreide vaatbundels omringt.
- Monocotsbladeren hebben een gelijk aantal huidmondjes op elk oppervlak, terwijl dicotbladeren meer huidmondjes hebben op hun onderoppervlak.
- Monocot bladeren hebben bulliform cellen op de bovenste opperhuid, terwijl in dicot bladeren bulliform afwezig is.
