Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen Mica en Isinglass is dat de Mica is een phyllosilicaatmineralen en Vislijm is een chemische verbinding.

• Mica

  De micagroep van bladsilicaat (phyllosilicaat) mineralen omvat verschillende nauw verwante materialen met bijna perfecte basale splitsing. Alle zijn monoklien, met een neiging tot pseudohexagonale kristallen, en zijn vergelijkbaar in chemische samenstelling. Het bijna perfecte splijten, dat het meest prominente kenmerk van mica is, wordt verklaard door de zeshoekige plaatachtige opstelling van zijn atomen. Het woord mica is afgeleid van het Latijnse woord mica, wat een kruimel betekent, en waarschijnlijk beïnvloed door micare, om te schitteren.

• Vislijm

  Vislijm (of) is een stof die wordt verkregen uit de gedroogde zwemblaas van vissen. Het is een vorm van collageen die voornamelijk wordt gebruikt voor het ophelderen of zuiveren van bier en wijn. Het kan ook worden gekookt tot een pasta voor gespecialiseerde lijmen. De oorsprong is van de verouderde Nederlandse huizenblaas - huizen zijn een soort steur en blaas is een blaas. Vislijm is niet langer afkomstig van steur. Hoewel oorspronkelijk uitsluitend gemaakt van steur, in het bijzonder beluga, vergemakkelijkte een uitvinding van William Murdoch in 1795 een goedkoop alternatief voor het gebruik van kabeljauw. Dit werd op grote schaal gebruikt in Groot-Brittannië in plaats van Russische vislijm. De blazen, eenmaal uit de vis verwijderd, verwerkt en gedroogd, worden in verschillende vormen gevormd voor gebruik.

  
  

• Mica (zelfstandig naamwoord)

  Elk van een groep van waterhoudende aluminiumsilicaatmineralen die worden gekenmerkt door een zeer perfecte splitsing, zodat ze gemakkelijk worden gescheiden in zeer dunne bladeren, min of meer elastisch.

• Isinglass (zelfstandig naamwoord)

  Een vorm van gelatine verkregen uit de luchtblaas van de steur en bepaalde andere vissen, gebruikt als lijm en als klaringsmiddel voor wijn en bier.

• Isinglass (zelfstandig naamwoord)

  Een dun, transparant vel mica (waarschijnlijk vanwege de gelijkenis met echte vislijm).

• Mica (zelfstandig naamwoord)

  een glanzend silicaatmineraal met een gelaagde structuur, gevonden als minuscule schalen in graniet en andere rotsen, of als kristallen. Het wordt gebruikt als thermische of elektrische isolator.

• Isinglass (zelfstandig naamwoord)

  een soort gelatine verkregen uit vis, vooral steur, en gebruikt bij het maken van gelei, lijm, enz. en voor het fijnmaken van echt bier.

  
  

• Isinglass (zelfstandig naamwoord)

  mica of een soortgelijk materiaal in dunne transparante vellen.

• Mica (zelfstandig naamwoord)

  De naam van een groep mineralen gekenmerkt door een zeer perfecte splijting, zodat ze gemakkelijk scheiden in zeer dunne bladeren, min of meer elastisch. Ze verschillen sterk in samenstelling en variëren in kleur van lichtbruin of geel tot groen of zwart. De transparante vormen worden gebruikt in lantaarns, de deuren van kachels, enz., In de volksmond isinginglass genoemd. Vroeger ook kattenzilver genoemd, en glimmer.

• Isinglass (zelfstandig naamwoord)

  Een semi-transparante, witachtige en zeer pure vorm van gelatine, voornamelijk bereid uit de geluiden of luchtblazen van verschillende soorten steuren (zoals de Acipenser huso) gevonden in de rivieren van West-Rusland. Het werd gebruikt voor het maken van geleien, als een zuiveringsmiddel, enz. Goedkopere vormen van gelatine worden niet zelden zo genoemd. Ook vislijm genoemd.

• Isinglass (zelfstandig naamwoord)

  Een populaire naam voor mica, vooral in dunne vellen.

• Mica (zelfstandig naamwoord)

  elk van de verschillende mineralen bestaande uit waterhoudende silicaten van aluminium of kalium enz. die kristalliseren in vormen die perfecte splitsing in zeer dunne bladeren mogelijk maken; gebruikt als diëlektrica vanwege hun weerstand tegen elektriciteit

• Isinglass (zelfstandig naamwoord)

  elk van de verschillende mineralen bestaande uit waterhoudende silicaten van aluminium of kalium enz. die kristalliseren in vormen die perfecte splitsing in zeer dunne bladeren mogelijk maken; gebruikt als diëlektrica vanwege hun weerstand tegen elektriciteit