Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen bestraling en straling is dat de Bestraling is een proces waarbij een object wordt blootgesteld aan straling en Straling is een golven of deeltjes die zich door de ruimte of door een medium voortplanten en energie dragen.

• Bestraling

  Bestraling is het proces waarbij een object wordt blootgesteld aan straling. De blootstelling kan afkomstig zijn van verschillende bronnen, waaronder natuurlijke bronnen. Meestal verwijst de term naar ioniserende straling en naar een stralingsniveau dat een specifiek doel dient, in plaats van stralingsblootstelling aan normale niveaus van achtergrondstraling. De term straling sluit gewoonlijk de blootstelling aan niet-ioniserende straling uit, zoals infrarood, zichtbaar licht, magnetrons van mobiele telefoons of elektromagnetische golven die worden uitgezonden door radio- en tv-ontvangers en voedingen.

• bestraling

  In de fysica is straling de emissie of transmissie van energie in de vorm van golven of deeltjes door de ruimte of door een materieel medium. Dit omvat: elektromagnetische straling, zoals radiogolven, microgolven, zichtbaar licht, röntgenstralen en gammastraling (γ) deeltjesstraling, zoals alfa-straling (α), bètastraling (β) en neutronenstraling (deeltjes van niet - nul rustenergie) akoestische straling, zoals ultrageluid, geluid en seismische golven (afhankelijk van een fysiek transmissiemedium) gravitatiestraling, straling in de vorm van gravitatiegolven of rimpelingen in de kromming van ruimtetijd. Straling wordt vaak gecategoriseerd als ioniserend of niet-ioniserend, afhankelijk van de energie van de uitgestraalde deeltjes. Ioniserende straling draagt ​​meer dan 10 eV, wat voldoende is om atomen en moleculen te ioniseren en chemische bindingen te verbreken. Dit is een belangrijk onderscheid vanwege het grote verschil in schadelijkheid voor levende organismen. Een veel voorkomende bron van ioniserende straling zijn radioactieve materialen die α-, β- of γ-straling uitzenden, bestaande uit respectievelijk heliumkernen, elektronen of positronen en fotonen. Andere bronnen zijn röntgenfoto's van medische radiografieonderzoeken en muonen, mesonen, positronen, neutronen en andere deeltjes die de secundaire kosmische stralen vormen die worden geproduceerd nadat primaire kosmische stralen interageren met de atmosfeer van de aarde. Gammastralen, röntgenstralen en het hogere energiebereik van ultraviolet licht vormen het ioniserende deel van het elektromagnetische spectrum. Het lagere-energie, langere golflengte deel van het spectrum inclusief zichtbaar licht, infrarood licht, microgolven en radiogolven is niet-ioniserend; het belangrijkste effect bij interactie met weefsel is verwarming. Dit type straling beschadigt cellen alleen als de intensiteit hoog genoeg is om overmatige verwarming te veroorzaken. Ultraviolette straling heeft enkele kenmerken van zowel ioniserende als niet-ioniserende straling. Hoewel het deel van het ultraviolette spectrum dat de atmosfeer van de aarde binnendringt niet-ioniserend is, veroorzaakt deze straling veel meer schade aan veel moleculen in biologische systemen dan kan worden verklaard door verwarmingseffecten, zonnebrand is een bekend voorbeeld. Deze eigenschappen komen voort uit het vermogen van ultravioletten om chemische bindingen te veranderen, zelfs zonder voldoende energie te hebben om atomen te ioniseren. Het woord straling komt voort uit het fenomeen van golven die uit een bron stralen (d.w.z. naar buiten reizen). Dit aspect leidt tot een systeem van metingen en fysieke eenheden die van toepassing zijn op alle soorten straling. Omdat dergelijke straling zich uitbreidt als het door de ruimte passeert en zijn energie wordt behouden (in vacuüm). De intensiteit van alle soorten straling van een puntbron volgt een omgekeerde kwadraatwet met betrekking tot de afstand tot de bron. Zoals elke ideale wet, benadert de omgekeerde kwadraatwet een gemeten stralingsintensiteit in die mate dat de bron een geometrisch punt benadert.

  
  

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  Een handeling van bestraling, of een staat van bestraling.

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  verlichting; straling; schittering.

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  mentaal licht of verlichting.

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  De schijnbare vergroting van een helder object gezien op een donkere ondergrond, vanwege het feit dat de delen van het netvlies rond het beeld worden gestimuleerd door het intense licht; zoals wanneer een donkere vlek op een witte grond kleiner lijkt, of een witte vlek op een donkere grond groter, dan het in werkelijkheid is, vooral wanneer een beetje onscherp.

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  een sterilisatieproces waarbij straling door een zak met voedsel, keukengerei enz. wordt geleid om de inhoud te steriliseren.

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  Het schieten van alles vanuit een punt of oppervlak, zoals divergerende lichtstralen.

  
  

  "warmtestraling"

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  Het proces van het uitstralen van golven of deeltjes.

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  De overdracht van energie via straling (in tegenstelling tot convectie of geleiding).

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  Radioactieve energie.

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  Daad van bestraling, of staat van bestraling; bestraling van voedingsmiddelen met röntgenstralen kan hun versheid behouden door de bacteriën te doden die bederf veroorzaken.

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  Verlichting; straling; glans.

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  Afb .: mentaal licht of verlichting.

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  De schijnbare vergroting van een helder object gezien op een donkere ondergrond, vanwege het feit dat de delen van het netvlies rond het beeld worden gestimuleerd door het intense licht; zoals wanneer een donkere vlek op een witte grond kleiner lijkt, of een witte vlek op een donkere grond groter, dan het werkelijk is, in het bijzonder. wanneer een beetje onscherp.

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  De handeling van het uitstralen, of de staat van uitstralen; emissie en diffusie van lichtstralen; stralende helderheid.

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  Het schieten van iets vanuit een punt of oppervlak, zoals de divergerende lichtstralen; zoals de straling van warmte.

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  de toestand van blootstelling aan straling

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  een lichtkolom (als van een baken)

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  (fysiologie) de verspreiding van sensorische neurale impulsen in de cortex

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  de schijnbare vergroting van een helder object tegen een donkere achtergrond

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  (Pavolviaanse conditionering) de opwekking van een geconditioneerde reactie door stimulatie vergelijkbaar maar niet identiek aan de oorspronkelijke stimulus

• Irradiation (zelfstandig naamwoord)

  (geneeskunde) de behandeling van ziekten (met name kanker) door blootstelling aan straling van een radioactieve stof

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  energie die wordt uitgestraald of overgedragen in de vorm van stralen of golven of deeltjes

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  de handeling om zich vanuit een centrale bron naar buiten te verspreiden

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  syndroom als gevolg van blootstelling aan ioniserende straling (bijvoorbeeld blootstelling aan radioactieve chemicaliën of aan nucleaire explosies); lage doses veroorzaken diarree en misselijkheid en braken en soms haarverlies; grotere blootstelling kan steriliteit en staar en sommige vormen van kanker en andere ziekten veroorzaken; ernstige blootstelling kan binnen enkele uren de dood veroorzaken;

  "hij leed aan straling"

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  de spontane emissie van een stroom deeltjes of elektromagnetische stralen in nucleair verval

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  de verspreiding van een groep organismen in nieuwe habitats

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  een radiale opstelling van zenuwvezels die verschillende delen van de hersenen verbinden

• Straling (zelfstandig naamwoord)

  (geneeskunde) de behandeling van ziekten (met name kanker) door blootstelling aan straling van een radioactieve stof