Inhoud

• Onmisbaar (bijvoeglijk naamwoord)

  
  

  spelfout van onmisbaar

• Onmisbaar (bijvoeglijk naamwoord)

  Kerkelijke bedeling niet toelaten; niet onderworpen aan vrijgave of vrijstelling; dat kan niet worden toegestaan ​​door de canonieke regels te buigen. 16e-17e eeuw

• Onmisbaar (bijvoeglijk naamwoord)

  Onoverwinnelijk, dat kan niet opzij worden gezet of genegeerd. vanaf 17e eeuw

  "De wet was moreel en onmisbaar. - BP. Burnet"

• Onmisbaar (bijvoeglijk naamwoord)

  Absoluut noodzakelijk of noodzakelijk; dat kan niet zonder. vanaf 17e eeuw

  "Een onmisbaar onderdeel van een hart-gezond dieet."

• Onmisbaar (zelfstandig naamwoord)

  Een ding dat niet overbodig is; een noodzakelijkheid. vanaf 17e eeuw

• Onmisbaar (zelfstandig naamwoord)

  Broek. vanaf 19e eeuw

• Onmisbaar (bijvoeglijk naamwoord)

  Niet weggooien; onmogelijk te worden weggelaten, kwijtgescholden of gespaard; absoluut noodzakelijk of noodzakelijk.

  
  

• Onmisbaar (bijvoeglijk naamwoord)

  Geen dispensatie toelaten; niet onderworpen aan vrijgave of vrijstelling.

• Onmisbaar (bijvoeglijk naamwoord)

  Onvermijdelijk; onvermijdelijk.

• Onmisbaar (bijvoeglijk naamwoord)

  niet achterwege te laten; essentieel;

  "voedingsmiddelen onmisbaar voor goede voeding"

• Onmisbaar (bijvoeglijk naamwoord)

  absoluut nodig; van levensbelang;

  "essentiële gereedschappen en materialen"

  "fondsen essentieel voor de voltooiing van het project"

  "een onmisbare werknemer"

• Onmisbaar (bijvoeglijk naamwoord)

  onvermijdelijk;

  "de routinematige maar onmisbare staatsceremonies"