Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen voornaam en achternaam is dat de Voornaam is een naam die meestal wordt gebruikt om mensen uit dezelfde familie, clan of andere sociale groep te onderscheiden die een gemeenschappelijke achternaam hebben en Achternaam is een onderdeel van een naamgevingsschema voor individuen, dat in veel culturen wereldwijd wordt gebruikt.

• Voornaam

  Een voornaam (ook bekend als een voornaam, voornaam of christelijke naam) is een onderdeel van de persoonlijke naam van een persoon. Het identificeert een specifieke persoon en onderscheidt die persoon van de andere leden van een groep (meestal een familie of clan) die een gemeenschappelijke achternaam hebben. De term voornaam verwijst naar het feit dat de naam meestal wordt verleend aan een persoon, normaal gesproken aan een kind door zijn of haar ouders op of nabij het tijdstip van geboorte. Een christelijke naam, een voornaam die historisch bij de doop werd gegeven, wordt nu ook typisch door de ouders bij de geboorte gegeven. In informele situaties worden voornamen vaak op een vertrouwde en vriendelijke manier gebruikt. In meer formele situaties wordt de achternaam van een persoon vaker gebruikt - tenzij een onderscheid moet worden gemaakt tussen mensen met dezelfde achternaam. De uitdrukkingen "op voornaambasis" en "onder voornaamvoorwaarden" verwijzen naar de vertrouwdheid die inherent is aan het aanspreken van iemand met zijn voornaam. Daarentegen wordt een achternaam (ook bekend als een familienaam, achternaam of heidense naam), die normaal wordt geërfd, meestal gedeeld met andere leden van de directe familie. Regnale namen en religieuze of monastieke namen zijn speciale voornamen die worden toegekend aan iemand die een kroon ontvangt of een religieuze orde binnengaat. Zo'n persoon wordt dan meestal vooral bekend onder die naam.

  
  

• Achternaam

  Een achternaam, achternaam of achternaam is het gedeelte van een persoonlijke naam dat een personenfamilie aangeeft (of stam of gemeenschap, afhankelijk van de cultuur). Afhankelijk van de cultuur kunnen alle leden van een familie-eenheid identieke achternamen hebben of kunnen er variaties zijn op basis van de culturele regels. In de Engelstalige wereld wordt een achternaam meestal een achternaam genoemd omdat deze meestal aan het einde van de volledige naam van een persoon wordt geplaatst, achter een bepaalde naam. In veel delen van Azië, evenals in sommige delen van Europa en Afrika, wordt de familienaam vóór een voornaam geplaatst. In de meeste Spaanstalige en Portugees sprekende landen worden twee achternamen vaak gebruikt en in sommige families die een verband met adel beweren, worden er zelfs drie gebruikt. Familienamen hebben niet altijd bestaan ​​en zijn tegenwoordig niet universeel in alle culturen. Deze traditie is afzonderlijk ontstaan ​​in verschillende culturen over de hele wereld. In Europa werd het concept van achternamen populair in het Romeinse rijk en breidde zich daardoor uit over het hele Middellandse Zeegebied en West-Europa. Tijdens de Middeleeuwen stierf deze praktijk uit toen Germaanse, Perzische en andere invloeden hun intrede deden. In de late middeleeuwen kwamen de achternamen geleidelijk weer tevoorschijn, eerst in de vorm van achternamen (meestal met vermelding van het beroep of het woongebied van personen), die geleidelijk evolueerden naar moderne achternamen. In China zijn achternamen de norm sinds minstens de 2e eeuw voor Christus. Een familienaam is meestal een onderdeel van de persoonlijke naam van een persoon die, volgens de wet of de gewoonte, wordt doorgegeven of gegeven aan kinderen uit een of beide familienamen van hun ouders. Het gebruik van familienamen is gebruikelijk in de meeste culturen over de hele wereld, waarbij elke cultuur zijn eigen regels heeft over hoe deze namen worden gevormd, doorgegeven en gebruikt. De stijl van het hebben van zowel een familienaam (achternaam) als een voornaam (voornaam) is echter verre van universeel. In veel culturen is het gebruikelijk dat mensen één naam of mononiem hebben, waarbij sommige culturen geen familienamen gebruiken. In de meeste Slavische landen, maar ook in andere landen, zoals Griekenland en IJsland, zijn er verschillende vormen voor de achternaam van mannelijke en vrouwelijke familieleden. Kwesties met betrekking tot de achternaam doen zich met name voor bij het doorgeven van een naam aan een pasgeboren kind, bij de aanneming van een gemeenschappelijke familienaam bij het huwelijk, bij het afstand doen van een familienaam en bij het wijzigen van een familienaam. Achternaamwetten verschillen over de hele wereld. Traditioneel in veel Europese landen gedurende de afgelopen honderd jaar, was het de gewoonte of wet dat een vrouw in het huwelijk de achternaam van haar man zou gebruiken en dat kinderen van een man de achternaam van de vader zouden hebben. Als het vaderschap van een kind niet bekend was, of als de vermeende vader het vaderschap ontkende, zou het pasgeboren kind de achternaam van de moeder hebben. Dat is nog steeds de gewoonte of wet in veel landen. De achternaam voor kinderen van getrouwde ouders wordt meestal geërfd van de vader. De laatste jaren is er een trend in de richting van gelijke behandeling met betrekking tot familienamen, waarbij vrouwen niet automatisch verplicht of verwacht worden, of op sommige plaatsen zelfs verboden zijn, de achternaam van de echtgenoot als huwelijk te nemen, en kinderen niet automatisch de vaders krijgen achternaam. In dit artikel betekenen familienaam en achternaam beide de patrilineaire achternaam, overgedragen of geërfd van de vaders, tenzij uitdrukkelijk anders vermeld. Aldus betekent de term "moederlijke achternaam" de patrilineaire achternaam die de moeder van een of beide ouders heeft geërfd. Voor een bespreking van matrilineale (moederlijn) achternamen, die van moeders naar dochters gaan, zie matrilineale achternaam. In Engelstalige culturen worden familienamen vaak gebruikt door kinderen wanneer ze verwijzen naar volwassenen, maar worden ze ook gebruikt om te verwijzen naar iemand met autoriteit, ouderen of in een formele setting, en worden ze vaak gebruikt met een titel of eervolle vermelding zoals Mr ., Mevrouw, mevrouw, juffrouw, dokter, enzovoort. Het is ook gebruikelijk in Engelstalige culturen dat individuen naar hun achternaam worden verwezen in plaats van hun voornaam door hun vrienden. Over het algemeen is de voornaam, voornaam, voornaam of persoonlijke naam die wordt gebruikt door vrienden, familie en andere intimiteiten om een ​​persoon aan te spreken. Het kan ook worden gebruikt door iemand die op een of andere manier ouder is dan de geadresseerde. Deze praktijk verschilt ook tussen culturen; zie T – V-onderscheid. De studie van eigennamen (in familienamen, persoonlijke namen of plaatsen) wordt onomastics genoemd. Een onderzoek met één naam is een verzameling vitale en andere biografische gegevens over alle personen wereldwijd die een bepaalde achternaam delen.

  
  

• Voornaam (zelfstandig naamwoord)

  Een naam die aan de achternaam voorafgaat.

• Achternaam (zelfstandig naamwoord)

  Een extra naam, met name die afgeleid van een geboorteplaats, kwaliteit of prestatie; een bijnaam.

• Achternaam (zelfstandig naamwoord)

  Een extra naam gegeven aan een persoon, plaats of ding; een bijnaam of bijnaam.

• Achternaam (zelfstandig naamwoord)

  De naam die een persoon deelt met andere leden van die personenfamilie, onderscheiden van de voornaam of namen van die personen; een familienaam.

• Achternaam (zelfstandig naamwoord)

  De cognomen van Romeinse namen.

• Achternaam (zelfstandig naamwoord)

  Een clan.

• Achternaam (werkwoord)

  Om een ​​achternaam te geven aan.

• Achternaam (werkwoord)

  Bellen met een achternaam.

• Voornaam (zelfstandig naamwoord)

  Een naam die voorafgaat aan de familienaam of achternaam; een voornaam.

• Voornaam

  Om eerder te noemen of te vermelden.

• Achternaam (zelfstandig naamwoord)

  Een naam of appellatie die wordt toegevoegd aan of bovenop de doop- of christelijke naam en die een familienaam wordt.

• Achternaam (zelfstandig naamwoord)

  Een appellatie toegevoegd aan de oorspronkelijke naam; een agnomen.

• Achternaam

  Een naam geven of aanroepen door een appellatie die aan de oorspronkelijke naam is toegevoegd; om een ​​achternaam te geven aan.

• Voornaam (zelfstandig naamwoord)

  de naam die aan de achternaam voorafgaat

• Achternaam (zelfstandig naamwoord)

  de naam die wordt gebruikt om de leden van een familie te identificeren (te onderscheiden van de voornaam van elke lid)