Inhoud
-
observatie
Observatie is het actief verzamelen van informatie uit een primaire bron. In levende wezens gebruikt observatie de zintuigen. In de wetenschap kan observatie ook betrekking hebben op het waarnemen en vastleggen van gegevens via het gebruik van wetenschappelijke instrumenten. De term kan ook verwijzen naar alle gegevens die tijdens de wetenschappelijke activiteit zijn verzameld. Observaties kunnen kwalitatief zijn, dat wil zeggen dat alleen de afwezigheid of aanwezigheid van een eigenschap wordt genoteerd, of kwantitatief als een numerieke waarde aan het waargenomen fenomeen wordt gehecht door te tellen of te meten.
Finding (zelfstandig naamwoord)
Een resultaat van onderzoek of een onderzoek.
Finding (zelfstandig naamwoord)
Een formele conclusie van een rechter, jury of regelgevende instantie over feitelijke kwesties.
Finding (zelfstandig naamwoord)
Dat wat wordt gevonden, een vondst, een ontdekking.
Finding (zelfstandig naamwoord)
De handeling van het toevallig ontdekken van iets, een geval van het toevallig vinden van iets.
Finding (zelfstandig naamwoord)
Gereedschappen of materialen die worden gebruikt bij het maken of repareren van schoenen. uit de 19e eeuw
Finding (zelfstandig naamwoord)
Een op zichzelf staand onderdeel van geassembleerde sieraden. uit de 19e eeuw
Finding (werkwoord)
onvoltooid deelwoord van vinden
Observatie (zelfstandig naamwoord)
Het observeren en het feit dat je wordt geobserveerd.
Observatie (zelfstandig naamwoord)
Het vastleggen en opnemen van een gebeurtenis; of het record hiervan.
Observatie (zelfstandig naamwoord)
Een opmerking of opmerking.
Observatie (zelfstandig naamwoord)
Een oordeel gebaseerd op observeren.
Observatie (zelfstandig naamwoord)
Uitvoering van wat is voorgeschreven; therapietrouw in de praktijk; eerbiediging.
Observatie (zelfstandig naamwoord)
Een regime waaronder een onderwerp routinematig wordt geobserveerd.
Observatie (zelfstandig naamwoord)
Filosofisch als: de fenomenale aanwezigheid van het bestaan van de mens.
Finding (zelfstandig naamwoord)
Dat wat wordt gevonden, gevonden of verschaft; esp. (mv.), datgene wat een ambachtsman zelf vindt of voor zichzelf zorgt; als gereedschap, garnituur, etc.
Finding (zelfstandig naamwoord)
Ondersteuning; onderhoud; datgene wat er voor is; expence; bepaling.
Finding (zelfstandig naamwoord)
Het resultaat van een gerechtelijk onderzoek of onderzoek, vooral naar een feit; een vonnis; zoals het vinden van een jury.
Observatie (zelfstandig naamwoord)
De handeling of het vermogen om waar te nemen of kennis te nemen; de handeling van het zien of het fixeren van de geest op iets.
Observatie (zelfstandig naamwoord)
Het resultaat van een handeling, of van handelingen, van waarnemen; visie; reflectie; gevolgtrekking; oordeel.
Observatie (zelfstandig naamwoord)
Een uitdrukking van een mening of oordeel over wat men heeft waargenomen; een opmerking.
Observatie (zelfstandig naamwoord)
Uitvoering van wat is voorgeschreven; therapietrouw in de praktijk; eerbiediging.
Observatie (zelfstandig naamwoord)
De handeling van het herkennen en noteren van een feit of gebeurtenis in de natuur, als een aurora, een corona of de structuur van een dier.
Finding (zelfstandig naamwoord)
het bepalen van de eigenschappen van iets
Finding (zelfstandig naamwoord)
de beslissing van een rechtbank over feitelijke of juridische kwesties
Finding (zelfstandig naamwoord)
iets dat wordt gevonden;
"de bevindingen in het maagdarmkanaal geven aan dat hij enkele uren na het eten stierf"
"een gebied rijk aan archeologische vondsten"
Observatie (zelfstandig naamwoord)
het doen en opnemen van een meting
Observatie (zelfstandig naamwoord)
het observeren; geduldig kijken
Observatie (zelfstandig naamwoord)
feiten geleerd door te observeren;
"hij rapporteerde zijn waarnemingen aan de burgemeester"
Observatie (zelfstandig naamwoord)
het opmerken of opletten;
"hij ontsnapte aan de kennisgeving van de politie"
Observatie (zelfstandig naamwoord)
een opmerking waarin zorgvuldig wordt nagedacht
