Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen effectiviteit en affectiviteit is dat de Effectiviteit is het vermogen om het gewenste resultaat te produceren en Affectiviteit is een ervaring van gevoel of emotie.

• effectiviteit

  Effectiviteit is het vermogen om een ​​gewenst resultaat te produceren of het vermogen om gewenste uitvoer te produceren. Wanneer iets effectief wordt geacht, betekent dit dat het een beoogde of verwachte uitkomst heeft of een diepe, levendige indruk wekt.

• affectiveness

  Affect is een concept dat in de psychologie wordt gebruikt om de ervaring van gevoel of emotie te beschrijven. De term affect heeft een andere betekenis op andere gebieden. In de psychologie bemiddelt affect een interactie van organismen met stimuli. Het woord verwijst soms ook naar de weergave van het affect, wat "een gelaats-, vocaal of gebarengedrag is dat dient als een indicator voor affect" (APA 2006). Het affectieve domein vertegenwoordigt een van de drie afdelingen die in de moderne psychologie worden beschreven: het cognitieve, het conatieve en het affectieve. Klassiek worden deze afdelingen ook wel het "ABC van de psychologie" genoemd, in dat geval met de termen "affect", "gedrag" en "cognitie". In bepaalde opvattingen kan het cognitieve worden beschouwd als een onderdeel van het affectieve, of het affectieve als een onderdeel van het cognitieve; het is belangrijk op te merken dat "cognitieve en affectieve toestanden ... slechts analytische categorieën zijn". Affectieve toestanden zijn psychofysiologische constructen. Volgens de meeste huidige inzichten variëren ze langs 3 hoofddimensies: valentie, opwinding en motivatie-intensiteit. Valence is de subjectieve positief-negatief evaluatie van een ervaren staat. Emotionele valentie verwijst naar de gevolgen van de emotie, omstandigheden die emoties opwekken, of subjectieve gevoelens of attitudes. Opwinding is objectief meetbaar als activering van het sympathische zenuwstelsel, maar kan ook subjectief worden beoordeeld via zelfrapportage. Opwinding is een constructie die nauw verband houdt met motivatie-intensiteit, maar ze verschillen in die zin dat motivatie noodzakelijkerwijs actie inhoudt, terwijl opwinding dat niet doet. Motiverende intensiteit verwijst naar de impuls om te handelen; de kracht van een drang om naar een stimulus toe te gaan of er vandaan te komen. Eenvoudig bewegen wordt niet beschouwd als benaderingsmotivatie (of vermijding) zonder aanwezige motivatie. Alle drie van deze categorieën kunnen verband houden met cognitie bij het overwegen van het concept van cognitieve scope. Aanvankelijk werd gedacht dat positieve effecten verbreed, terwijl negatieve invloed heeft op een vernauwde cognitieve reikwijdte. Er is nu echter bewijs dat een hoge cognitieve intensiteit beperkt en de cognitieve reikwijdte beperkt, terwijl de lage motivatie-intensiteit hierdoor wordt verbreed. De cognitieve reikwijdte is inderdaad een waardevol construct gebleken in de cognitieve psychologie.

  
  

• Effectiviteit (zelfstandig naamwoord)

  De eigenschap effectief te zijn, resultaten te behalen.

  "De effectiviteit van het medicijn was goed ingeburgerd."

• Effectiviteit (zelfstandig naamwoord)

  De capaciteit of het potentieel om resultaten te behalen.

• Effectiviteit (zelfstandig naamwoord)

  De mate waarin iets resultaten oplevert.

  "Hij twijfelde aan de effectiviteit van de behandeling."

• Affectiviteit (zelfstandig naamwoord)

  De eigenschap affectief te zijn.

• Effectiviteit (zelfstandig naamwoord)

  De kwaliteit van effectief zijn.

• Effectiviteit (zelfstandig naamwoord)

  kracht om effectief te zijn; de kwaliteit om een ​​effect te kunnen bewerkstelligen

• Effectiviteit (zelfstandig naamwoord)

  vermogen om sterke fysiologische of chemische effecten te produceren;

  "de toxines potentie"

  
  

  "de kracht van de drankjes"