Inhoud

• Verweerder

  
  

  Een gedaagde is een persoon die wordt beschuldigd van het plegen van een misdrijf in strafrechtelijke vervolging of een persoon tegen wie een vorm van civiele hulp wordt gezocht in een civiele zaak. Terminologie varieert van rechtsgebied tot rechtsgebied. De Schotse wet gebruikt bijvoorbeeld niet de term "verweerder"; de termen "beschuldigde" of "panel" worden in plaats daarvan gebruikt in strafprocedures en "verdediger" in civiele procedures.

• Eiser

  Een eiser (Π in wettelijk afkorting) is de partij die een rechtszaak (ook bekend als een actie) voor een rechtbank inleidt. Door dit te doen, eist de eiser een rechtsmiddel, en als het lukt, zal de rechtbank een uitspraak doen ten gunste van de eiser en het juiste gerechtelijk bevel uitvaardigen (bijv. Een bevel tot schadevergoeding). "Eiser" is de term die wordt gebruikt in civiele zaken in de meeste Engelstalige rechtsgebieden, met als opvallende uitzondering Engeland en Wales, waar een eiser sinds de invoering van de Civil Procedure Rules in 1999 bekend staat als een "eiser", maar die term heeft ook andere betekenissen. In strafzaken brengt de officier van justitie de zaak tegen de verdachte, maar de belangrijkste klagende partij wordt vaak de "klager" genoemd. In sommige rechtsgebieden gebeurt het starten van een rechtszaak door een dagvaarding, een claimformulier of een klacht in te dienen. Deze documenten staan ​​bekend als pleidooien, waarin de vermeende fouten worden uiteengezet die door de verweerder of gedaagden zijn begaan met een verzoek om vrijstelling. In andere rechtsgebieden wordt de actie gestart door betekening of kennisgeving van gerechtelijke procedures door deze documenten aan de verweerder af te leveren door een processerver; ze worden alleen bij de rechtbank gedeponeerd met een beëdigde verklaring van de processerver die ze volgens de regels van burgerlijke rechtsvordering aan de verdachte hadden gekregen.

  
  

• Defendant (zelfstandig naamwoord)

  In civiele procedures, de partij die op de klacht reageert; iemand die wordt aangeklaagd en opgeroepen om genoegdoening te krijgen voor een fout waarover iemand anders heeft geklaagd.

• Defendant (zelfstandig naamwoord)

  In strafzaken, de verdachte.

• Defendant (bijvoeglijk naamwoord)

  Dienend, of geschikt, voor verdediging; defensief.

• Eiser (zelfstandig naamwoord)

  Een partij die een civielrechtelijke procedure tegen een verdachte aanhangt; aanklagers.

• Eiser (zelfstandig naamwoord)

  een persoon die een rechtszaak tegen een ander aanhangig maakt bij een rechtbank

  "de eiser heeft een vordering tot schadevergoeding ingesteld"

• Defendant (bijvoeglijk naamwoord)

  Dienend, of geschikt, voor verdediging; defensief.

• Defendant (bijvoeglijk naamwoord)

  Verdediging maken.

  
  

• Defendant (zelfstandig naamwoord)

  Iemand die verdedigt; een verdediger.

• Defendant (zelfstandig naamwoord)

  Een persoon die verplicht is om antwoord te geven in een actie of reeks; - in tegenstelling tot eiser.

• Eiser (zelfstandig naamwoord)

  Iemand die een persoonlijke actie of rechtszaak begint om een ​​rechtsmiddel voor een schending van zijn rechten te verkrijgen; - tegen verweerder.

• Eiser (bijvoeglijk naamwoord)

  Zie Klagende.

• Defendant (zelfstandig naamwoord)

  een persoon of instelling tegen wie een rechtszaak wordt aangespannen; de persoon die wordt aangeklaagd of beschuldigd

• Eiser (zelfstandig naamwoord)

  een persoon die een zaak aanhangig maakt bij een rechtbank