Inhoud
Cord (zelfstandig naamwoord)
Een lange, dunne, flexibele lengte van getwijnde garens (strengen) van vezel (touw bijvoorbeeld); ontelbaar zo'n lengte van gedraaide strengen beschouwd als een handelswaar.
"De inbreker heeft het slachtoffer vastgebonden met een koord."
"Hij wikkelde wat koord rond zijn vingers."
Cord (zelfstandig naamwoord)
Een kleine flexibele elektrische geleider bestaande uit draden die afzonderlijk of in bundels zijn geïsoleerd en meestal met een buitenafdekking zijn samengesteld; het elektrische snoer van een lamp, veegmachine (Amerikaanse stofzuiger) of ander apparaat.
Cord (zelfstandig naamwoord)
Een maateenheid voor brandhout, gelijk aan 128 kubieke voet (4 × 4 × 8 voet), bestaande uit houtblokken en / of gesplitste houtblokken van vier voet lang en geen diameter van meer dan acht inch. Het wordt meestal gezien als een stapel van vier voet hoog bij acht voet lang.
Cord (zelfstandig naamwoord)
Elke invloed waardoor personen worden gevangen, vastgehouden of getrokken, als door een koord.
Cord (zelfstandig naamwoord)
Elke structuur met het uiterlijk van een koord, vooral een pees of zenuw.
"zaadstreng; ruggenmerg; navelstreng; stembanden"
Cord (zelfstandig naamwoord)
gedateerde vorm van akkoord | nodot = 1: muzikale zin.
Cord (zelfstandig naamwoord)
spelfout van akkoord | nodot = 1: een dwarsdoorsnedemeting van een vliegtuigvleugel.
Cord (werkwoord)
Inrichten met koorden
Cord (werkwoord)
Om te knopen of vast te maken met koorden
Cord (werkwoord)
Een boek plat maken tijdens het inbinden
Cord (werkwoord)
Schikken (hout, enz.) In een stapel voor meting aan het koord.
Chord (zelfstandig naamwoord)
Een harmonische set van drie of meer noten die gelijktijdig klinkt.
Chord (zelfstandig naamwoord)
Een rechte lijn tussen twee punten van een curve.
Chord (zelfstandig naamwoord)
Een horizontaal lid van een spant.
Chord (zelfstandig naamwoord)
De afstand tussen de voorste en achterste rand van een vleugel, gemeten in de richting van de normale luchtstroom.
Chord (zelfstandig naamwoord)
Een sneltoets met twee of meer verschillende toetsaanslagen, zoals Ctrl + M gevolgd door P.
Chord (zelfstandig naamwoord)
De snaar van een muziekinstrument.
Chord (zelfstandig naamwoord)
Een koord.
Chord (zelfstandig naamwoord)
Een hoekpunt van de cyclus.
Akkoord (werkwoord)
Om akkoorden voor te schrijven.
Akkoord (werkwoord)
Toe te kennen; samen harmoniseren.
"Deze noot akkoorden daarmee."
Akkoord (werkwoord)
Om te voorzien van muzikale akkoorden of strijkers; rijgen; stemmen.
Cord (zelfstandig naamwoord)
Een touw, of klein touw, samengesteld uit verschillende draden die in elkaar zijn gedraaid.
Cord (zelfstandig naamwoord)
Een solide maat, gelijk aan 128 kubieke voet; een stapel hout of ander grof materiaal, acht voet lang, vier voet hoog en vier voet breed; - oorspronkelijk gemeten met een koord of lijn.
Cord (zelfstandig naamwoord)
Fig .: Elke morele invloed waardoor personen worden gevangen, vastgehouden of getrokken, als door een koord; een verleiding; zoals de koorden der goddelozen; de koorden van zonde; de koorden der ijdelheid.
Cord (zelfstandig naamwoord)
Elke structuur met het uiterlijk van een koord, in het bijzonder. een pees of een zenuw. Zie onder Spermatisch, Spinal, Umbilical, Vocal.
Cord (zelfstandig naamwoord)
Zie akkoord.
Koord
Binden met een koord; vastmaken met koorden; verbinden met koorden; om te versieren of af te werken met een koord of koorden, als een kledingstuk.
Koord
Schikken (hout, enz.) In een stapel voor meting aan het koord.
Chord (zelfstandig naamwoord)
De snaar van een muziekinstrument.
Chord (zelfstandig naamwoord)
Een combinatie van gelijktijdig uitgevoerde tonen, die min of meer perfecte harmonie produceren, zoals het gemeenschappelijke akkoord.
Chord (zelfstandig naamwoord)
Een rechte lijn die de uiteinden van de boog van een cirkel of curve verbindt.
Chord (zelfstandig naamwoord)
Een koord. Zie Cord, nr., 4.
Chord (zelfstandig naamwoord)
Het bovenste of onderste deel van een truss, meestal horizontaal, bestand tegen compressie of spanning.
Akkoord
Om te voorzien van muzikale akkoorden of strijkers; rijgen; stemmen.
Akkoord (werkwoord)
Toe te kennen; harmoniseren; omdat deze noot daarmee akkoord gaat.
Cord (zelfstandig naamwoord)
een lijn gemaakt van getwiste vezels of draden;
"de bundel was vastgebonden met een koord"
Cord (zelfstandig naamwoord)
een hoeveelheid hout om te branden; 128 kubieke voet
Cord (zelfstandig naamwoord)
een licht geïsoleerde geleider voor huishoudelijk gebruik
Cord (zelfstandig naamwoord)
een gesneden poolweefsel met verticale ribben; meestal gemaakt van katoen
Cord (werkwoord)
stapel in koorden;
"koord brandhout"
Cord (werkwoord)
bind of bind met een koord
Chord (zelfstandig naamwoord)
een rechte lijn die twee punten op een curve verbindt
Chord (zelfstandig naamwoord)
een combinatie van drie of meer noten die harmonieus samenvloeien wanneer ze samen worden weergegeven
Akkoord (werkwoord)
akkoorden spelen op (een snaarinstrument)
Akkoord (werkwoord)
in harmonie, harmonie of overeenstemming brengen tijdens het maken van muziek of zingen
