Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen vermoeden en gevolgtrekking is dat de Vermoeden is een onbewezen bewering in de wiskunde en Inferentie is een handeling of een proces waarbij logische conclusies worden getrokken uit premissen waarvan bekend is of wordt aangenomen dat ze waar zijn.

• Vermoeden

  In de wiskunde is een vermoeden een conclusie of propositie op basis van onvolledige informatie, waarvoor geen bewijs is gevonden.Vermoedens zoals de Riemann-hypothese (nog steeds een vermoeden) of Fermats Last Theorem (wat een vermoeden was tot in 1995 bewezen door Andrew Wiles) hebben een groot deel van de wiskundige geschiedenis gevormd omdat nieuwe gebieden van de wiskunde zijn ontwikkeld om ze te bewijzen.

• Gevolgtrekking

  Inferenties zijn stappen in redeneren, die van uitgangspunten naar conclusies gaan. Charles Sanders Peirce verdeelde de gevolgtrekking in drie soorten: deductie, inductie en ontvoering. Aftrek is afleiding die logische conclusies ontleent aan premissen waarvan bekend is of aangenomen wordt dat ze waar zijn, waarbij de wetten van geldige gevolgtrekking in de logica worden bestudeerd. Inductie is de gevolgtrekking van bepaalde premissen naar een universele conclusie. Ontvoering is een gevolgtrekking tot de beste verklaring. Menselijke gevolgtrekking (d.w.z. hoe mensen conclusies trekken) wordt traditioneel bestudeerd op het gebied van cognitieve psychologie; kunstmatige intelligentie onderzoekers ontwikkelen geautomatiseerde inferentiesystemen om menselijke inferentie te evenaren. Statistische inferentie gebruikt wiskunde om conclusies te trekken in de aanwezigheid van onzekerheid. Dit generaliseert het deterministische redeneren, met de afwezigheid van onzekerheid als een speciaal geval. Statistische inferentie maakt gebruik van kwantitatieve of kwalitatieve (categorische) gegevens die kunnen worden onderworpen aan willekeurige variaties.

  
  

• Conjecture (zelfstandig naamwoord)

  Een verklaring of een idee dat gok is.

  "Ik heb het uitgelegd, maar het is puur vermoeden of hij het begreep of niet."

• Conjecture (zelfstandig naamwoord)

  Een veronderstelling op basis van onvolledig bewijs; een hypothese.

  "De fysicus gebruikte zijn vermoeden over subatomaire deeltjes om een ​​experiment te ontwerpen."

• Conjecture (zelfstandig naamwoord)

  Een verklaring die waarschijnlijk waar is op basis van beschikbaar bewijs, maar die formeel niet is bewezen.

• Conjecture (zelfstandig naamwoord)

  Interpretatie van tekens en voortekenen.

• Conjecture (werkwoord)

  Raden; een onbewezen idee wagen.

  "Ik weet niet of het waar is; ik veronderstel hier eenvoudig."

• Conjecture (werkwoord)

  Op basis van licht bewijsmateriaal; te raden naar.

• Inferentie (zelfstandig naamwoord)

  
  

  De handeling of het proces van afleiden door aftrek of inductie.

• Inferentie (zelfstandig naamwoord)

  Dat wat wordt afgeleid; een waarheid of propositie getrokken uit een ander die wordt toegegeven of verondersteld waar te zijn; een conclusie; een aftrek.

• Conjecture (zelfstandig naamwoord)

  een oordeel of conclusie gevormd op basis van onvolledige informatie

  "de vermoedens over de nieuwkomer waren talrijk en gevarieerd"

  "een kwestie van vermoeden"

• Conjecture (zelfstandig naamwoord)

  een onbewezen wiskundige of wetenschappelijke stelling.

• Conjecture (zelfstandig naamwoord)

  (in algemene kritiek) de suggestie van een lezing van een niet aanwezig in de oorspronkelijke bron.

• Conjecture (werkwoord)

  een mening of veronderstelling vormen over (iets) op basis van onvolledige informatie

  "velen vermoedden dat de jury het niet eens kon zijn"

• Conjecture (werkwoord)

  (in algemene kritiek) voorstellen (een lezing).

• Inferentie (zelfstandig naamwoord)

  een conclusie op basis van bewijs en redenering

  "het leek een eerlijke conclusie dat dergelijke boeken zouden worden gegroepeerd"

  "onderzoekers zijn belast met het trekken van conclusies uit de gegevens"

• Inferentie (zelfstandig naamwoord)

  het proces van het afleiden van iets

  "zijn nadruk op orde en gezondheid, en door gevolgtrekking netheid"

• Conjecture (zelfstandig naamwoord)

  Een oordeel of oordeel, gevormd op basis van gebrekkig of vermoedelijk bewijs; waarschijnlijke gevolgtrekking; vermoeden; raden; verdenking.

• Vermoeden

  Om te komen door een vermoeden; op basis van licht bewijsmateriaal; vermoeden; raden; om willekeurig meningen te vormen over.

• Conjecture (werkwoord)

  Om vermoedens te maken; vermoeden; raden; afleiden; een mening vormen; inbeelden.

• Inferentie (zelfstandig naamwoord)

  De handeling of het proces van afleiden door aftrek of inductie.

• Inferentie (zelfstandig naamwoord)

  Dat wat heeft afgeleid; een waarheid of propositie getrokken uit een ander die wordt toegegeven of verondersteld waar te zijn; een conclusie; een aftrek.

• Conjecture (zelfstandig naamwoord)

  een hypothese die is gevormd door speculeren of gissen (meestal met weinig hard bewijs);

  "speculaties over de uitslag van de verkiezingen"

  "hij verwierp het als louter vermoeden"

• Conjecture (zelfstandig naamwoord)

  een uiting van een mening op basis van onvolledig bewijs

• Conjecture (zelfstandig naamwoord)

  redenering waarbij conclusies worden getrokken uit onvolledig bewijsmateriaal

• Conjecture (werkwoord)

  om met name op onzekere of voorlopige gronden te geloven;

  "Wetenschappers veronderstellen dat grote dinosaurussen in moerassen leefden"

• Inferentie (zelfstandig naamwoord)

  de redenering die nodig is om een ​​conclusie te trekken of een logisch oordeel te vellen op basis van indirect bewijs en eerdere conclusies in plaats van op basis van directe observatie