Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen chloor en chloride is dat het Chloor is een element met het atoomnummer 17 en Chloride is een anion.

• Chloor

  Chloor is een scheikundig element met symbool Cl en atoomnummer 17. De op een na lichtste van de halogenen, verschijnt tussen fluor en broom in het periodiek systeem en zijn eigenschappen liggen er meestal tussenin. Chloor is een geelgroen gas bij kamertemperatuur. Het is een extreem reactief element en een sterk oxidatiemiddel: onder de elementen heeft het de hoogste elektronaffiniteit en de op twee na hoogste elektronegativiteit, achter alleen zuurstof en fluor. De meest voorkomende verbinding van chloor, natriumchloride (gewoon zout), is al sinds de oudheid bekend. Rond 1630 werd chloorgas voor het eerst gesynthetiseerd in een chemische reactie, maar niet erkend als een fundamenteel belangrijke stof. Carl Wilhelm Scheele schreef een beschrijving van chloorgas in 1774, ervan uitgaande dat het een oxide van een nieuw element was. In 1809 suggereerden chemici dat het gas een puur element zou kunnen zijn, en dit werd bevestigd door Sir Humphry Davy in 1810, die het uit het Oudgrieks noemde: χλωρός, translit. khlôros, lit. lichtgroen op basis van zijn kleur. Vanwege de grote reactiviteit heeft alle chloor in de aardkorst de vorm van ionische chlorideverbindingen, waaronder keukenzout. Het is het op één na meest voorkomende halogeen (na fluor) en het eenentwintigste meest voorkomende chemische element in de aardkorst. Deze korstafzettingen worden echter overschaduwd door de enorme reserves aan chloride in zeewater. Elementair chloor wordt commercieel geproduceerd uit pekel door elektrolyse. Het hoge oxiderende potentieel van elementair chloor leidde tot de ontwikkeling van commerciële bleekmiddelen en desinfectiemiddelen en een reagens voor vele processen in de chemische industrie. Chloor wordt gebruikt bij de vervaardiging van een breed scala van consumentenproducten, ongeveer tweederde daarvan organische chemicaliën zoals polyvinylchloride, en veel tussenproducten voor de productie van kunststoffen en andere eindproducten die het element niet bevatten. Als algemeen desinfectiemiddel worden elementaire chloor en chloorgenererende verbindingen directer in zwembaden gebruikt om ze schoon en sanitair te houden. Elementair chloor in hoge concentraties is extreem gevaarlijk en giftig voor alle levende organismen en werd in de Eerste Wereldoorlog gebruikt als het eerste gasvormige chemische oorlogsmiddel. In de vorm van chloride-ionen is chloor noodzakelijk voor alle bekende soorten leven. Andere soorten chloorverbindingen zijn zeldzaam in levende organismen en kunstmatig geproduceerde gechloreerde organische stoffen variëren van inert tot giftig. In de bovenste atmosfeer zijn chloorhoudende organische moleculen zoals chloorfluorkoolstoffen betrokken bij de aantasting van de ozonlaag. Kleine hoeveelheden elementair chloor worden gegenereerd door oxidatie van chloride tot hypochloriet in neutrofielen als onderdeel van de immuunrespons tegen bacteriën.

  
  

• Chloride

  Het chloride-ion is het anion (negatief geladen ion) Cl-. Het wordt gevormd wanneer het element chloor (een halogeen) een elektron krijgt of wanneer een verbinding zoals waterstofchloride wordt opgelost in water of andere polaire oplosmiddelen. Chloridezouten zoals natriumchloride zijn vaak erg oplosbaar in water. Het is een essentiële elektrolyt in alle lichaamsvloeistoffen die verantwoordelijk is voor het handhaven van de zuur / base-balans, het overbrengen van zenuwimpulsen en het reguleren van vloeistof in en uit cellen. Minder vaak kan het woord chloride ook deel uitmaken van de "gewone" naam van chemische verbindingen waarin een of meer chlooratomen covalent gebonden zijn. Bijvoorbeeld, methylchloride, met de standaardnaam chloormethaan (zie IUPAC-boeken) is een organische verbinding met een covalente C-Cl-binding waarin het chloor geen anion is.

• Chloor (zelfstandig naamwoord)

  Een giftig, groen, gasvormig chemisch element (symbool Cl) met een atoomnummer van 17.

  
  

• Chloor (zelfstandig naamwoord)

  Een enkel atoom van dit element.

• Chloride (zelfstandig naamwoord)

  zout van zoutzuur, zoals natriumchloride, of een binaire chloorverbinding en een ander element of radicaal

• Chloor (zelfstandig naamwoord)

  Een van de elementaire stoffen, gewoonlijk geïsoleerd als een groenachtig geel gas, twee en een half keer zo zwaar als lucht, met een zeer onaangename verstikkende geur en buitengewoon giftig. Het is overvloedig van aard, de belangrijkste verbinding is gewoon zout (natriumchloride). Het is een krachtig oxidatiemiddel, bleekmiddel en desinfectiemiddel. Symbool Cl. Atoomgewicht, 35,4.

• Chloride (zelfstandig naamwoord)

  Een binaire chloorverbinding met een ander element of radicaal; zoals natriumchloride (gewoon zout).

• Chloor (zelfstandig naamwoord)

  een gemeenschappelijk niet-metalen element dat behoort tot de halogenen; het best bekend als een zwaar geel irriterend giftig gas; gebruikt om water te zuiveren en als bleekmiddel en ontsmettingsmiddel; komt van nature alleen als zout voor (zoals in zeewater)

• Chloride (zelfstandig naamwoord)

  elke verbinding die een chlooratoom bevat

• Chloride (zelfstandig naamwoord)

  zoutzout (dat het chloride-ion bevat)