Inhoud

Het belangrijkste verschil tussen condensator en weerstand is dat de Condensator is een elektrisch onderdeel dat wordt gebruikt om energie voor een korte periode op te slaan en Weerstand is een passieve elektrische dipool die zorgt voor een constante verhouding tussen spanning en stroom.

• Condensator

  Een condensator is een passieve twee-component elektrische component die potentiële energie opslaat in een elektrisch veld. Het effect van een condensator staat bekend als capaciteit. Hoewel enige capaciteit bestaat tussen twee elektrische geleiders in de buurt van een circuit, is een condensator een component die is ontworpen om capaciteit aan een circuit toe te voegen. De condensator was oorspronkelijk bekend als een condensor. De fysieke vorm en constructie van praktische condensatoren variëren sterk en veel condensatortypen worden veel gebruikt. De meeste condensatoren bevatten ten minste twee elektrische geleiders, vaak in de vorm van metalen platen of oppervlakken gescheiden door een diëlektrisch medium. Een geleider kan een folie, dunne film, gesinterde metaalparel of een elektrolyt zijn. Het niet-geleidende diëlektricum werkt om de laadcapaciteit van de condensator te vergroten. Materialen die gewoonlijk worden gebruikt als diëlektrica omvatten glas, keramiek, plastic film, papier, mica en oxidelagen. Condensatoren worden veel gebruikt als onderdeel van elektrische circuits in veel gangbare elektrische apparaten. In tegenstelling tot een weerstand dissipeert een ideale condensator geen energie. Wanneer twee geleiders een potentiaalverschil ervaren, bijvoorbeeld wanneer een condensator over een batterij is bevestigd, ontwikkelt zich een elektrisch veld over het diëlektricum, waardoor een netto positieve lading op de ene plaat wordt verzameld en netto negatieve lading op de andere plaat. Er stroomt feitelijk geen stroom door het diëlektricum, er is echter een ladingstroom door het broncircuit. Als de toestand voldoende lang wordt gehandhaafd, stopt de stroom door het broncircuit.Als echter een in de tijd variërende spanning wordt aangelegd over de leidingen van de condensator, ondervindt de bron een voortdurende stroom als gevolg van de laad- en ontlaadcycli van de condensator. Capaciteit wordt gedefinieerd als de verhouding van de elektrische lading op elke geleider tot het potentiaalverschil daartussen. De capaciteitseenheid in het International System of Units (SI) is de farad (F), gedefinieerd als één coulomb per volt (1 C / V). Capaciteitswaarden van typische condensatoren voor gebruik in algemene elektronica variëren van ongeveer 1 picofarad (pF) (10−12 F) tot ongeveer 1 millifarad (mF) (10−3 F). De capaciteit van een condensator is evenredig met het oppervlak van de platen (geleiders) en omgekeerd evenredig met de ruimte ertussen. In de praktijk passeert het diëlektricum tussen de platen een kleine hoeveelheid lekstroom. Het heeft een limiet voor de elektrische veldsterkte, ook wel de doorslagspanning genoemd. De geleiders en leidingen introduceren een ongewenste inductantie en weerstand. Condensatoren worden veel gebruikt in elektronische schakelingen voor het blokkeren van gelijkstroom terwijl wisselstroom doorlaat. In analoge filternetwerken zorgen ze voor een soepeler vermogen. In resonantiecircuits stemmen ze radio's af op bepaalde frequenties. In elektrische transmissiesystemen stabiliseren ze de spanning en stroom. De eigenschap van energieopslag in condensatoren werd benut als dynamisch geheugen in vroege digitale computers.

  
  

• Weerstand

  Een weerstand is een passieve twee-component elektrische component die elektrische weerstand implementeert als een circuitelement. In elektronische circuits worden weerstanden gebruikt om onder andere de stroom te verminderen, signaalniveaus aan te passen, spanningen te verdelen, actieve elementen voor te spannen en transmissielijnen te beëindigen. Krachtige weerstanden die veel watt elektrisch vermogen als warmte kunnen afvoeren, kunnen worden gebruikt als onderdeel van motorbesturingen, in stroomverdelingssystemen of als testbelastingen voor generatoren. Vaste weerstanden hebben weerstanden die slechts licht veranderen met temperatuur, tijd of bedrijfsspanning. Variabele weerstanden kunnen worden gebruikt om circuitelementen aan te passen (zoals een volumeregelaar of een lampdimmer), of als detectieapparaten voor warmte, licht, vochtigheid, kracht of chemische activiteit. Weerstanden zijn gemeenschappelijke elementen van elektrische netwerken en elektronische schakelingen en zijn alomtegenwoordig in elektronische apparatuur. Praktische weerstanden als afzonderlijke componenten kunnen uit verschillende verbindingen en vormen zijn samengesteld. Weerstanden worden ook geïmplementeerd in geïntegreerde schakelingen. De elektrische functie van een weerstand wordt bepaald door zijn weerstand: gebruikelijke commerciële weerstanden worden vervaardigd over een bereik van meer dan negen orden van grootte. De nominale waarde van de weerstand valt binnen de productietolerantie, aangegeven op het onderdeel.

  
  

• Condensator (zelfstandig naamwoord)

  Een elektronische component die in staat is elektrische energie op te slaan in een elektrisch veld; in het bijzonder een bestaande uit twee geleiders gescheiden door een diëlektricum.

• Weerstand (zelfstandig naamwoord)

  Iemand die zich verzet, vooral een persoon die vecht tegen een bezet leger.

• Weerstand (zelfstandig naamwoord)

  Een elektrisch component dat stroom overdraagt ​​in directe verhouding tot de spanning erover.

• Condensator (zelfstandig naamwoord)

  een apparaat dat wordt gebruikt om een ​​elektrische lading op te slaan, bestaande uit een of meer paren geleiders gescheiden door een isolator.

• Condensator (zelfstandig naamwoord)

  een apparaat dat wordt gebruikt in elektronische circuits om elektrische lading vast te houden, bestaande uit twee geleidende platen gescheiden door een niet-geleidend (diëlektrisch) medium; het wordt gekenmerkt door zijn capaciteit.

• Condensator (zelfstandig naamwoord)

  een elektrisch apparaat gekenmerkt door zijn vermogen om een ​​elektrische lading op te slaan

• Weerstand (zelfstandig naamwoord)

  een elektrisch apparaat dat de stroom van elektrische stroom weerstaat