Inhoud

• Grootste verschil
• Vergelijkingstabel
• Wat is Amylose?
• Wat is Amylopectin?
• Amylose versus Amylopectin

Grootste verschil

Koolhydraten zijn de gehydrateerde koolstoffen. Ze worden geclassificeerd als monosachariden, disachariden en polysachariden. Een van de polysachariden is zetmeel, dat daarin amylose en amylopectine bevat of met andere woorden, we kunnen zeggen dat amylose en amylopectine deel uitmaken van zetmeel. 70-80% zetmeel heeft amylopectine en slechts 20-30% zetmeel heeft amylose in zijn structuur. Het belangrijkste verschil tussen amylose en amylopectine is de structuur en oplosbaarheid. Beide hebben glucosemolecule erin gekoppeld, maar amylose heeft een lineaire structuur van glucoseketen met elkaar verbonden uit C1 van één glucose en C4 van andere glucose, dit worden α-1,4-glycosidebindingen genoemd. Aan de andere kant heeft amylopectine een vertakte structuur; het heeft ook α-1,4-glycosidebindingen, maar het bevat ook een vertakte keten die op sommige punten is verbonden via α-1,6-glycosidebindingen. Een ander verschil tussen beiden is dat amylose de keten van 300-duizenden eenheden heeft, aan de andere kant heeft amylopectine 2000-200.000 eenheden glucose gekoppeld met vertakt na elke 20-30 eenheden. Het interessante is dat amylose onoplosbaar is in water terwijl amylopectine oplosbaar is in water.

Vergelijkingstabel

Wat is Amylose?

Amylose is het deel van een polysacharide genoemd als zetmeel. Het vormt ongeveer 20-30% van de zetmeelstructuur. D-glucosemoleculen worden aan elkaar gekoppeld om een ​​grote lineaire keten te vormen om amylose te vormen. Deze glucosemoleculen zijn aan elkaar gekoppeld door a-1,4-glycosidebindingen. Het aantal glucose-eenheden in amylose is ongeveer 300 tot enkele duizenden. Deze glucosemoleculen vormen lange ketens als C1 hecht aan andere C4 van glucose. Amylose is onoplosbaar in water waardoor zetmeel ook enige onoplosbaarheid in water vertoont. Er dient te worden vermeld dat amylose oplosbaar is in heet water, waarna het, wanneer het wordt opgelost in heet water, geen zetmeelgel vormt. Amylose is een energiebron, vooral in planten. Amylose is star van structuur vanwege de strakke pakking in zijn structuur. Tegelijkertijd is het ook een geweldige opslag van energie. Amylose geeft een blauwe kleur in jodiumtest die helpt bij het onderscheiden van andere dergelijke componenten.

Wat is Amylopectin?

Amylopectine is het deel van een polysacharide genaamd Zetmeel. Het vormt ongeveer 70-80% van de zetmeelstructuur. D-glucose. Molecuul dat aan elkaar is gekoppeld om een ​​grote vertakte keten te vormen, vormt gezamenlijk amylopectine. Deze glucosemoleculen zijn op lineaire wijze met elkaar verbonden door a-1,4-glycosidebindingen en hebben a-1,6-glycosidebindingen in de vertakkingsketen. Elke tak is verbonden met 20-30 eenheden. Het aantal glucose-eenheden in amylopectine is 2000-200.000. Deze glucosemoleculen vormen lange ketens lineair als C1 zich als een tak aan andere C4 en C1 en C6 hecht. Amylopectin is oplosbaar in water. Wanneer het wordt opgelost in heet water, vormt het een zetmeelgel. Amylopectine is een energiebron, vooral bij dieren. Amylopectine is niet rigide van structuur. Amylopectin slaat minder energie op. Het geeft een roodbruine kleur in de jodiumtest die helpt bij het onderscheiden van anderen.

Amylose versus Amylopectin

• Amylose vormt 20-30% van de zetmeelstructuur, terwijl amylopectine 70-80% pf zetmeelstructuur vormt.
• Amylose heeft een lineaire ketenstructuur, anderzijds heeft amylopectine een vertakte ketenstructuur.
• Amylose heeft 300-duizenden eenheden glucose, terwijl amylopectine 2000-200.000 eenheden glucose heeft.
• Amylose is star van structuur in vergelijking met het amylopectine.
• Amylose is meestal onoplosbaar in water, terwijl amylopectine oplosbaar is in water.
• Amylose geeft een blauwe kleur in de jodiumtest, terwijl amylopectine roodachtig bruine kleur geeft in de jodiumtest.