Inhoud
- Grootste verschil
- Vergelijkingstabel
- Wat is Alpha Helix?
- Wat is Beta geplooid blad?
- Belangrijkste verschillen
Grootste verschil
Het motief gepositioneerd op het secundaire gebouw van eiwitten en verandert in een normale als een opgerolde of spiraalvormige rechterhandbevestiging die het de voortreffelijkheid van een helix geeft, vanwege dit feit meestal bekend als een alfa-helix. Anderzijds zal het beta-geplooide vel bovendien vaak bekend als het b-vel worden geschetst als het standaardmotief van het attribuut secundaire gebouw dat door de eiwitten aanwezig is.
Vergelijkingstabel
| Basis | Alpha Helix | Beta geplooid vel |
| Definitie | Het motief gepositioneerd op het secundaire gebouw van eiwitten en verandert in een normale als een opgerolde of spiraalvormige rechterhandbevestiging die het de voortreffelijkheid van een helix geeft. | Het bèta-geplooide vel, ook vaak bekend als het b-vel, wordt geschetst als het standaardmotief van het attribuut secundaire gebouw dat door de eiwitten aanwezig is. |
| Aminozuren | De -R-groepen aminozuren bestaan op de grond. | De -R-groepen bestaan op de vloer en in de grond van het blad. |
| bonding | De waterstofbruggen worden door de gehele polypeptideketen gecreëerd voor het creëren van spiraalvormige constructies. | Bestaan door het koppelen van twee of beter dan twee bèta-strengen uit waterstofbruggen. |
Wat is Alpha Helix?
Het motief gepositioneerd op het secundaire gebouw van eiwitten en verandert in een normale als een opgerolde of spiraalvormige rechterhandbevestiging die het de voortreffelijkheid van een helix geeft, vanwege dit feit meestal bekend als een alfa-helix. Hier, gedurende de hele ontwikkeling, geeft de N-H-groep een waterstofbinding aan de C = O-groep aan, vaak bekend als de ruggengraat van aminozuren die sneller in vier residuen aanwezig is dan de eiwitsequentie. Twee belangrijke ontwikkelingen tijdens het demonstreren van de huidige α-helix waren: de steeds hechtere geometrie, vanwege de dure stenen bouwoordelen van aminozuren en peptiden en Pauling's verwachting van vlakke peptidebindingen; en het opgeven van het vermoeden van een vitaal aantal stortingen per draai van de helix. De cruciale minuut die hier in het vroege voorjaar van 1948 werd verkregen, toen Pauling hier met een insect kwam en naar een matras ging. Omdat hij uitgeput was, trok hij een polypeptideketen van normaal correcte metingen op een beetje papier en vouwde hij het recht in een helix, zich er scherp van bewust om voor de vlakke peptidebindingen te zorgen. De alpha-helix is in wezen de meest bekende helixstroom in de natuur. Het bestaat uit een wondpolypeptideketen, waardoor de zijketens van de aminozuren zich vanuit het midden naar buiten verbreden, waardoor het voor zijn type kan zorgen. Ze kunnen ook voorkomen in heel veel soorten eiwitten, van bolvormige eiwitten, ter illustratie, myoglobine tot keratine, wat een vezelig eiwit is. Het kan elk een bevoorrechte of linkse helice zijn, maar het is zeker aangetoond dat de alpha-helixlus wordt ondersteund als gevolg van het feit dat de zijketens niet vechten. Deze kennis geeft de alpha-helix stabiliteit. Er zijn 3,6-amino corrosieve afzettingen voor elke draai van de alfa-helix krul.
Wat is Beta geplooid blad?
Het bèta-geplooide vel, ook vaak bekend als het b-vel, wordt geschetst als het standaardmotief van het attribuut secundaire gebouw dat door de eiwitten aanwezig is. Het onderscheid dat het heeft over volledig verschillende eiwitten verandert in de moeilijkheid dat het bestaat uit strengen die een verwijzing hebben naar niet minder dan twee of drie van de waterstofatomen die aanwezig zijn gedurende de ontwikkeling die het geplooide vel sorteert. Een β-streng is een mate van polypeptide-anker, in het algemeen drie tot 10 aminozuren verlengd met de wervelkolom in een verbrede aanpassing. De supramoleculaire relatie van β-platen is verweven in de relatie van de eiwittotalen en fibrillen die worden gezien bij slechts enkele menselijke ziekten, bij uitstek de amyloïdose, ter illustratie, de ziekte van Alzheimer. Dit gebouw gebeurt wanneer twee componenten van een polypeptideketen elkaar kapsen en een lijn waterstofbruggen met elkaar typen. Deze beweging kan plaatsvinden in een parallel bewegingsplan of in een vijandig tot parallel plan. Parallel en in de richting van het equivalente sportplan is het snelle gevolg van de directionaliteit van de polypeptideketen. Een overeenkomstig gebouw met het beta-gevouwen vel is het a-gevouwen vel. Dit gebouw is enthousiast veel minder finaal dan het bèta-gevouwen vel en is echt ongekend in eiwitten. Een a-gekreukt vel zal worden beschreven door de aansluiting van zijn carbonyl- en aminoverbindingen; de carbonylgroepen worden in één enkele rubriek aangepast, terwijl alle N-H-verzamelingen volgens de alternatieve techniek worden aangepast.
Belangrijkste verschillen
- Het motief gepositioneerd op het secundaire gebouw van eiwitten en verandert in een normale als een opgerolde of spiraalvormige rechterhandbevestiging die het de voortreffelijkheid van een helix geeft, vanwege dit feit meestal bekend als een alfa-helix. Anderzijds zal het beta-geplooide vel bovendien vaak bekend als het b-vel worden geschetst als het standaardmotief van het attribuut secundaire gebouw dat door de eiwitten aanwezig is.
- De -R-groepen van aminozuren bestaan op de vloer van de helix, terwijl de -R-groepen op de vloer en binnen de grond van de plaat bestaan.
- De alfa-helix is een polypeptideketen die in een paal is gegoten en in een veerachtig gebouw is gewikkeld dat wordt vastgehouden door waterstofbruggen. Anderzijds worden bèta-geplooide platen vervaardigd uit bèta-strengen die aan de zijkant zijn verbonden door niet minder dan twee waterstofbruggen die een wervelkolom vormen.
- Een helix kan ook linkerhand (bèta) of rechterhand zijn op de plaats waar de alpha-helix constant rechts is. Als alternatief worden de kettingen aangepast na het alternatief voor 1 andere string georganiseerd omgekeerd van het alternatief in geplooide vellen.
- De vorming van alfa-helix bestaat zodanig dat de waterstofbruggen door de gehele polypeptideketen worden gecreëerd voor het creëren van spiraalvormige constructies. Aan de andere kant bestaan bèta-geplooide platen door het koppelen van twee of beter dan twee bèta-strengen uit waterstofbruggen.
