Inhoud

• Verslavend

  
  

  Verslaving is een hersenaandoening die wordt gekenmerkt door dwangmatige betrokkenheid bij het belonen van stimuli ondanks negatieve gevolgen. Ondanks de betrokkenheid van een aantal psychosociale factoren, is een biologisch proces - een proces dat wordt veroorzaakt door herhaalde blootstelling aan een verslavende stimulus - de kernpathologie die de ontwikkeling en instandhouding van een verslaving stimuleert. De twee eigenschappen die alle verslavende stimuli kenmerken, zijn dat ze versterkend zijn (d.w.z. ze vergroten de kans dat een persoon herhaaldelijk eraan zal worden blootgesteld) en intrinsiek lonend (d.w.z. ze worden als inherent positief, wenselijk en plezierig ervaren). Verslaving is een aandoening van het beloningssysteem van de hersenen die ontstaat door transcriptionele en epigenetische mechanismen en die zich in de loop van de tijd voordoet van chronisch hoge niveaus van blootstelling aan een verslavende stimulus (bijvoorbeeld eten, het gebruik van cocaïne, betrokkenheid bij geslachtsgemeenschap, deelname aan hoge- spannende culturele activiteiten zoals gokken, enz.). AFosB, een gentranscriptiefactor, is een kritische component en een gemeenschappelijke factor bij de ontwikkeling van vrijwel alle vormen van gedrags- en medicijnverslavingen. Twee decennia onderzoek naar de rol van ΔFosBs bij verslaving heeft aangetoond dat verslaving ontstaat, en het bijbehorende dwangmatige gedrag intensiveert of verzwakt, samen met de overexpressie van ΔFosB in de middelgrote stekelneuronen van het D1-type van de nucleus accumbens. Vanwege het causale verband tussen ΔFosB-expressie en verslavingen, wordt het preklinisch gebruikt als een verslaving-biomarker. ΔFosB-expressie in deze neuronen reguleert direct en positief zelftoediening van geneesmiddelen en beloont sensibilisatie door middel van positieve versterking, terwijl de gevoeligheid voor afkeer wordt verminderd. Zoals beschreven door twee groepen onderzoekers, vereist verslaving een "verbazingwekkend hoge financiële en menselijke tol" voor individuen en de samenleving als geheel door de directe nadelige effecten van medicijnen, de bijbehorende zorgkosten, langdurige complicaties (bijv. Longkanker met rooktabak levercirrose met alcohol of meth-mond uit intraveneuze methamfetamine), de functionele gevolgen van veranderde neurale plasticiteit in de hersenen en het daaruit voortvloeiende verlies van productiviteit. Klassieke kenmerken van verslaving zijn onder meer verminderde controle over stoffen of gedrag, preoccupatie met stof of gedrag, en voortgezet gebruik ondanks de gevolgen. Gewoonten en patronen in verband met verslaving worden meestal gekenmerkt door onmiddellijke bevrediging (beloning op korte termijn), in combinatie met vertraagde schadelijke effecten (kosten op lange termijn). Voorbeelden van drugs- en gedragsverslavingen zijn: alcoholisme, amfetamineverslaving, cocaïneverslaving, nicotineverslaving, opiaatverslaving, voedselverslaving, gokverslaving en seksuele verslaving. De enige gedragsverslaving die wordt herkend door de DSM-5 en de ICD-10 is gokverslaving. De term verslaving wordt vaak misbruikt om te verwijzen naar ander dwangmatig gedrag of stoornissen, met name afhankelijkheid, in nieuwsmedia. Een belangrijk onderscheid tussen drugsverslaving en afhankelijkheid is dat drugsverslaving een aandoening is waarbij het stoppen met drugsgebruik leidt tot een onaangename ontwenningsstatus, wat kan leiden tot verder drugsgebruik. Verslaving is het dwangmatige gebruik van een stof of de uitvoering van een gedrag dat onafhankelijk is van ontwenning.

  
  

• Addicting (werkwoord)

  onvoltooid deelwoord van verslaafde

• Addicting (werkwoord)

  onvoltooid deelwoord van verslaafde

• Addicting (bijvoeglijk naamwoord)

  Verslaving veroorzaken.

• Verslavend (bijvoeglijk naamwoord)

  Veroorzaken of neigen om verslaving te veroorzaken; gewoonte-vorming.

  "Dit zijn verslavende medicijnen."

• Verslavend (bijvoeglijk naamwoord)

  Plezierig.

  "Heb je dat nieuwe tv-programma gezien? Het is zo verslavend."

• Verslavend (bijvoeglijk naamwoord)

  Gekenmerkt door of vatbaar voor verslaving.

  "Hij heeft een verslavende persoonlijkheid."

• Verslavend (zelfstandig naamwoord)

  Een medicijn dat een verslaving veroorzaakt.

• Verslavend (zelfstandig naamwoord)

  Alles dat zeer verslavend is.

• Verslavend (bijvoeglijk naamwoord)

  veroorzaakt of gekenmerkt door verslaving;

  
  

  "verslavende drugs"

  "verslavend gedrag"