Inhoud
-
grove schoen
De term brogue (BROWG) verwijst meestal naar een Iers accent. Minder gebruikelijk kan het ook verwijzen naar bepaalde andere regionale vormen van het Engels, in het bijzonder die van Schotland of het Engelse Westland. Het woord werd voor het eerst opgenomen in 1689. Meerdere etymologieën zijn voorgesteld: het kan afkomstig zijn van de Ierse bróg ("schoen"), het type schoen dat traditioneel wordt gedragen door de bevolking van Ierland en de Schotse Hooglanden, en daarom mogelijk oorspronkelijk bedoeld als "de toespraak van degenen die een schoen een brogue noemen ". Het is ook mogelijk dat de term afkomstig is van het Ierse woord barróg, wat "houvast (op de tong)" betekent, dus "accent" of "spraakstoornis". Een beroemde valse etymologie stelt dat het woord voortkomt uit de veronderstelde perceptie dat de Ieren zo bijzonder Engels spraken dat het was alsof ze dat deden "met een schoen in hun mond".
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een hogere of sterkere articulatie van een bepaalde lettergreep van een woord of zin om het van de andere te onderscheiden of te benadrukken.
"In het woord" voorzichtig "wordt het accent gelegd op de eerste lettergreep."
Accent (zelfstandig naamwoord)
Nadruk of belang in het algemeen.
"In dit hotel ligt de nadruk op luxe."
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een teken of teken dat schriftelijk wordt gebruikt om de plaats van het gesproken accent aan te geven of om de aard of de kwaliteit van de gemarkeerde klinker aan te geven.
"De naam Cézanne is geschreven met een acuut accent."
Accent (zelfstandig naamwoord)
Modulatie van de stem tijdens het spreken; de manier van spreken of uitspreken; een eigenaardige of karakteristieke wijziging van de stem, die emotie uitdrukt; toon.
Accent (zelfstandig naamwoord)
De onderscheidende manier om een taal uit te spreken die is gekoppeld aan een bepaalde regio, sociale groep, enz., Of het nu een moedertaal of een buitenlandse spreker is; de fonetische en fonologische aspecten van een dialect.
"een buitenlands accent"
"een Amerikaans, Brits of Australisch accent"
"een breed Iers accent"
"een hint van een Duits accent"
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een onderscheidende manier om een gebarentaal te produceren, zoals iemand die normaal gesproken een bepaalde gebarentaal niet gebruikt, kan deze hebben.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een woord; een significante toon of geluid.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Uitdrukkingen in het algemeen; toespraak.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Stress gelegd op bepaalde lettergrepen van een vers.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een regelmatig terugkerende nadruk op de toon om het begin te markeren, en, meer zwak, het derde deel van de maat.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een speciale nadruk op een toon, zelfs in het zwakkere deel van de maat.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Het ritmische accent, dat frasen en delen van een punt markeert.
Accent (zelfstandig naamwoord)
De expressieve nadruk en schaduw van een passage.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een markering die wordt gebruikt om specifieke stress op een notitie weer te geven.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een teken geplaatst aan de rechterhand van een letter, en iets erboven, om grootheden van dezelfde soort te onderscheiden, uitgedrukt door dezelfde letter, maar verschillend in waarde, zoals y, y
. Accent (zelfstandig naamwoord)
Een markering aan de rechterkant van een nummer, dat minuten van een graad, seconden enz. Aangeeft, zoals in 12 27
, wat betekent twaalf minuten en zevenentwintig seconden. Accent (zelfstandig naamwoord)
Een markering die wordt gebruikt om voeten en inches aan te geven, zoals in 6 10
, wat betekent zes voet tien centimeter. Accent (zelfstandig naamwoord)
Nadruk op een deel van een artistiek ontwerp of compositie; een benadrukt detail, in het bijzonder een detail in scherp contrast met zijn omgeving.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een heel kleine edelsteen gezet in een sieraad.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een onderscheidend kenmerk of kwaliteit.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Uiting.
Accent (werkwoord)
Om het accent van vocaal uit te drukken; te uiten met accent.
Accent (werkwoord)
Nadrukkelijk markeren; benadrukken; te accentueren; prominent te maken.
Accent (werkwoord)
Te markeren met geschreven accenten.
Brogue (zelfstandig naamwoord)
Een sterk dialectaal accent. In Ierland was het een term voor Iers die werd gesproken met een sterk Engels accent, maar geleidelijk veranderde het in Engels dat werd gesproken met een sterk Iers accent naarmate de Engelse controle over Ierland geleidelijk toenam en het Iers als standaardtaal afnam.
Brogue (zelfstandig naamwoord)
Een sterke Oxford-schoen, met sierperforaties en vleugeltips.
Brogue (zelfstandig naamwoord)
Een zware schoen van ongebruind leer.
Brogue (werkwoord)
Spreken met een brogue (accent).
Brogue (werkwoord)
Lopen.
Brogue (werkwoord)
Om te schoppen.
Brogue (werkwoord)
Een gat erin slaan, zoals bij een priem.
Brogue (werkwoord)
om naar paling te vissen door het water te verstoren
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een superieure stemkracht of een articulatieve inspanning op een bepaalde lettergreep van een woord of een zin, die het onderscheidt van de andere.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een teken of teken dat schriftelijk wordt gebruikt en dient om de uitspraak te reguleren; in het bijzonder: (a) een merk om de aard en plaats van het gesproken accent aan te geven; (b) een merkteken dat de geluidskwaliteit van de gemarkeerde klinker aangeeft; zoals de Franse accenten.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Modulatie van de stem tijdens het spreken; manier van spreken of uitspreken; eigenaardige of karakteristieke wijziging van de stem; toon; als een buitenlands accent; een Frans of een Duits accent.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een woord; een belangrijke toon
Accent (zelfstandig naamwoord)
Stress gelegd op bepaalde lettergrepen van een vers.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een regelmatig terugkerende nadruk op de toon om het begin te markeren, en, meer zwak, het derde deel van de maat.
Accent (zelfstandig naamwoord)
Een teken geplaatst aan de rechterhand van een letter, en iets erboven, om grootheden van dezelfde soort te onderscheiden, uitgedrukt door dezelfde letter, maar verschillend in waarde, zoals y´, y.
Accent
Om het accent van (door de stem of door een markering) uit te drukken; te uiten of te markeren met accent.
Accent
Nadrukkelijk markeren; benadrukken.
Brogue (zelfstandig naamwoord)
Een stevige, grove schoen; een brogan.
Brogue (zelfstandig naamwoord)
Een dialectische uitspraak; esp. de Ierse manier om Engels uit te spreken.
Accent (zelfstandig naamwoord)
onderscheidende manier van mondelinge expressie;
"hij kon zijn minachtende accent niet onderdrukken"
"ze had een heel duidelijk spraakpatroon"
Accent (zelfstandig naamwoord)
speciaal belang of betekenis;
"het rode licht gaf de centrale figuur meer nadruk"
"de kamer was ingericht in grijstinten met opvallende rode accenten"
Accent (zelfstandig naamwoord)
het gebruik of de woordenschat die kenmerkend is voor een specifieke groep mensen;
"de immigranten spraken een vreemd dialect van het Engels"
"hij heeft een sterk Duits accent"
Accent (zelfstandig naamwoord)
de relatieve bekendheid van een lettergreep of muzieknoot (vooral met betrekking tot stress of toonhoogte);
"hij legde de nadruk op de verkeerde lettergreep"
Accent (zelfstandig naamwoord)
een diakritisch teken dat wordt gebruikt om stress aan te geven of dat boven een klinker wordt geplaatst om een speciale uitspraak aan te geven
Accent (werkwoord)
te benadrukken, uitkiezen als belangrijk;
"Dr. Jones benadrukt beweging naast een verandering in dieet"
Accent (werkwoord)
onder druk zetten; uiten met een accent;
"In Farsi accentueer je de laatste lettergreep van elk woord"
Brogue (zelfstandig naamwoord)
een dikke en zware schoen
